Έπρεπε να πάει στην Κούβα ο Τσίπρας

Πολύ “ξύλο” τρώει αυτές τις μέρες ο πρωθυπουργός μέσα και έξω από τη χώρα για το ταξίδι του στην Κούβα για την κηδεία του Φιντέλ Κάστρο. Η κριτική, που δέχεται, φτάνει στα όρια του χλευασμού!Τον κατηγορούν για ιδεοληψία, τον καταγγέλλουν ότι άφησε τη χώρα μόνη της σε μία τόσο δύσκολη περίοδο, για να αποχαιρετήσει τον ηγέτη της χώρας, ενώ δεν θα παραστεί κανένας Ευρωπαίος αρχηγός κράτους. Τον καταγγέλλουν ότι ξόδεψε ένα πολύ μεγάλο ποσό, σε μία δυσχερή οικονομική συγκυρία για το λαό μας.

Όσοι την “πέφτουν” στον πρωθυπουργό για το θέμα αυτό, πρέπει να έρθουν στη θέση του, να τον καταλάβουν. Δεν είχε άλλο δρόμο να ακολουθήσει ο κ. Τσίπρας από εκείνον, που οδηγεί στην Αβανά, από εκείνον, που τον περπατούν όσοι είναι και δηλώνουν Αριστεροί. Μετά το μνημόνιο που υπέγραψε ο πρωθυπουργός, μετά τα μέτρα που ο ίδιος πήρε σε βάρος μισθωτών και συνταξιούχων, τους οποίους έλεγε ότι εκπροσωπούσε, μετά τις αγκαλιές και τα φιλιά με την κυρία Μέρκελ και τον πλανητάρχη, ο κ. Τσίπρας έψαχνε για μία απάντηση σε εκείνους, που τον κατηγορούν ότι μεταλλάχτηκε από επαναστάτης σε… έναν ακραίο συντηρητικό, νεοφιλελεύθερο πολιτικό. 

Ο θάνατος του “Κομαντάντε” έδωσε στον κ. Τσίπρα την ευκαιρία, που έψαχνε. Του έδωσε το “γήπεδο”, που χρειαζόταν, για να θυμίσει την ταυτότητά του στους συντρόφους του, στους δικούς του ανθρώπους, οι οποίοι πλέον τον βλέπουν είτε με επιφυλακτικότητα είτε με εχθρότητα. Του πρόσφερε το έναυσμα, για να σηκώσει το λάβαρο της Αριστεράς και της Επανάστασης. Γνωρίζοντας ο κ. Τσίπρας καλύτερα από τον καθένα ότι η Αριστερά έχει μία μοναδική ικανότητα να κατασκευάζει μύθους, μέσα στους οποίους συγκρούονται επαναστάτες, πράκτορες και προδότες, έσπευσε να πάει στην Αβάνα, ώστε τις δύσκολες μέρες που θα ακολουθήσουν, ο ίδιος να μπορεί να λέει στο χώρο του, όταν θα του ζητηθούν εξηγήσεις για όσα έκανε ως πρωθυπουργός, ότι πήγε στην κηδεία του Κάστρο, δεν τον σταμάτησαν, αν και προσπάθησαν, όλοι οι εχθροί της επανάστασης με τους οποίους από ανάγκη, όταν κυβερνούσε, έτρωγε και έπινε.

Η κίνηση αυτή του κ. Τσίπρα, το χαρτί που έπαιξε με το θάνατο του Κάστρο, δεν μπορεί τώρα να αποτιμηθεί πολιτικά. Θα την μετρήσει ο ίδιος και ο χώρος του, όταν θα φύγει από την εξουσία. Ένα είναι σίγουρο: τέτοιου είδους κινήσεις δεν θα τον κρατήσουν στην καρέκλα. Απλά, θα του δώσουν τη δυνατότητα να συσπειρώσει ένα μικρό κομμάτι του χώρου του. Γι’ αυτό πρέπει όλοι να δείξουμε κατανόηση στον πρωθυπουργό για το ταξίδι του αυτό. Ήταν μία κίνηση προστασίας του, ήταν ένα ταξίδι για όσα δύσκολα θα περάσει, όταν θα χάσει τις εκλογές.