Εργασιακά: Τα δύσκολα… ξεκινούν τον Οκτώβριο!

Ο Οκτώβριος είναι μήνας ισχυρής δοκιμασίας για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, γιατί τα προαπαιτούμενα για την δόση των 6,1 δισ. ευρώ του Νοεμβρίου δεν είναι μόνο οι τεχνικές λεπτομέρειες σε ενεργειακά θέματα, αλλά και μερικές εκκρεμότητες ως προς των ιδιωτικοποιήσεις, που ζόρισαν τις διαπραγματεύσεις για τη δόση των 2,8 δισ. του Σεπτέμβρη.

Ο Οκτώβρης, σε ό,τι αφορά το μνημόνιο, έχει τα εργασιακά, αλλά και την παράδοση της πολιτικής ιδιωτικοποιήσεων στους δανειστές. Στα τέλη του μήνα ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση για την δεύτερη αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος, στο επίκεντρο της οποίας αναμένεται να τεθούν οι αλλαγές στα εργασιακά.

Ήδη, οι δανειστές πραγματοποιούν διερευνητικές βολές και επισημάνσεις για ζητήματα, που για την Αθήνα αποτελούν “κόκκινες γραμμές”, όπως είναι οι ομαδικές απολύσεις.

Η κυρία Βελκουλέσκου και το κλιμάκιο του ΔΝΤ είναι στην Αθήνα, βάζοντας στο επίκεντρο το «καυτό» θέμα των εργασιακών, για τα οποία το ταμείο πιέζει για ριζικές ανατροπές, τις οποίες η κυβέρνηση εξορκίζει δια στόματος του Γ. Κατρούγκαλου .

Πληροφορίες θέλουν την κυρία Βελκουλέσκου να μένει στην Αθήνα μέχρι τέλος Σεπτέμβρη, οπότε αναμένεται το πόρισμα της διεθνούς επιτροπής εμπειρογνωμόνων για το νέο Εργασιακό.

Το χάσμα απόψεων, που χωρίζει τις δύο πλευρές στον τομέα των εργασιακών μεταρρυθμίσεων, επιβεβαιώθηκε στη συνάντηση της ΓΣΕΕ με την εκπρόσωπο του ΔΝΤ, Ντέλια Βελκουλέσκου.

Η Συνομοσπονδία κατέθεσε στοιχεία και μελέτες του Ινστιτούτου Εργασίας για τη δραματική κατάσταση στην αγορά εργασίας και ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να δεχθεί νέα, επώδυνα μέτρα.

Τα λάθη του ΔΝΤ

Παρά το γεγονός ότι το ΔΝΤ έχει παραδεχθεί αρκετά λάθη στο ελληνικό πρόγραμμα, δεν πρόκειται να «μαλακώσει». Το ΔΝΤ παραδέχθηκε σωρεία λαθών στην ελληνική περίπτωση. Τα σημαντικότερα εξ αυτών:

-Τα ποσά που δάνεισε το ΔΝΤ στην Ελλάδα (αλλά και στις υπόλοιπες χώρες που αντιμετώπισαν δημοσιονομικά προβλήματα, δηλαδή Ιταλία και Ιρλανδία) ήταν εξαιρετικά υψηλά με βάση το ιστορικό του Ταμείου.

-Αντίθετα, η ίδια η έκθεση καταλήγει πως οι «ευαίσθητες» αποφάσεις για το ελληνικό πρόγραμμα καλύπτονται από ένα πέπλο έλλειψης διαφάνειας.

-Η πίστη στις δυνατότητες του κοινού νομίσματος χαλάρωσε την ετοιμότητα του Ταμείου να αντιμετωπίσει μία κρίση χρέους ενώ τα σημάδια για την Ελλάδα ήταν περισσότερο από εμφανή.

-Το ΔΝΤ συμμετείχε στη διάσωση της Ελλάδας το 2010 ενώ δεν είχε καμία διαβεβαίωση ότι το χρέος ήταν βιώσιμο και αγνόησε σχετικές προειδοποιήσεις.

-Οι προβλέψεις του Ταμείου για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας έπεσαν κατά πολύ έξω (λάθος στους δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές) ενώ η Ελλάδα δέχθηκε αυστηρά μέτρα λιτότητας χωρίς την αντιστάθμιση της αναδιάρθρωσης του χρέους και της υποτίμησης του νομίσματος (ελέω ευρώ).

-Οι αποπληθωριστικές πιέσεις προς ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας έρχονται σε ευθεία αντιπαράθεση με τη βελτίωση του λόγου .

-Η άγνοια της ελληνικής πραγματικότητας και των μεγεθών (πχ υπερ-αισιόδοξοι στόχοι όπως αποκρατικοποιήσεις 50 δισ. ευρώ) παρά τις αντιρρήσεις και προειδοποιήσεις πολλών εγχώριων φορέων οδήγησε σε ουσιαστική αποτυχία του προγράμματος, με εξαίρεση φυσικά της Νομισματικής Ένωσης εις βάρος των Ελλήνων πολιτών και φορολογούμενων.

-Δεν λήφθηκαν υπ’ όψη οι ιδιαιτερότητες και τα χαρακτηριστικά της ελληνικής οικονομίας (γεωγραφικός κατακερματισμός, έντονη γραφειοκρατία, πλήθος εξαιρέσεων κλπ) αλλά εφαρμόστηκαν λύσεις τύπου “one size fits all”, αντιγραμμένες από άλλες χώρες με διαφορετικά όμως γνωρίσματα.