Δραγασάκης: Μόνη πηγή αβεβαιότητας το ΔΝΤ

Ο βασικός στόχος της κυβέρνησης, ο οποίος παραμένει απολύτως εφικτός: Είναι το 2018, ένα χρόνο πριν από το 2019, οπότε και λήγει η θητεία της παρούσας κυβέρνησης, να έχει ολοκληρωθεί το Πρόγραμμα και να έχουν τερματιστεί η λιτότητα και η επιτροπεία, τόνισε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γιάννης Δραγασάκης.

Μιλώντας στο 27ο συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου, ο κ. Δραγασάκης υπενθύμισε πως σημαντικοί διεθνείς παράγοντες και εκπρόσωποι των ευρωπαϊκών θεσμών, τόνισαν ότι επιθυμούν την επιτυχή ολοκλήρωση του Προγράμματος καθώς και ότι αυτό είναι το τελευταίο.

“Κανείς δεν θεωρεί ότι υπάρχει θέμα 4ου προγράμματος. Αυτή ήταν η επωδός των δηλώσεων τόσο του κ. Μοσκοβισί όσο και του κ. Κερέ και ανάλογα μεταδίδονται και από την Ευρώπη. Θεωρώ τη διαπίστωση αυτή σημαντική. Και αυτό διότι απαντά σε ερωτήματα και ανησυχίες εν μέρει δικαιολογημένες. 

Απαντά, όμως, η διαπίστωση αυτή και σε όσους στο εσωτερικό της χώρας αυτοβούλως προσφέρθηκαν, προκαταβολικά, να υπηρετήσουν νέα μνημόνια” υπογράμμισε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης.

Δεύτερος στόχος είναι, “παράλληλα με την υλοποίηση των δεσμεύσεων, να επουλώνονται πληγές και κοινωνικά τραύματα και να μπαίνουν οι βάσεις για τη μετα-μνημονιακή Ελλάδα. Να δημιουργηθούν, δηλαδή, οι οικονομικές και κοινωνικές προϋποθέσεις για την υπέρβαση όχι μόνο των μνημονίων, αλλά και της κρίσης και του χρεοκοπημένου μοντέλου του παρελθόντος που μας οδήγησε σε αυτήν” πρόσθεσε.

Ο στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος για το 2016 έχει επιτευχθεί, ανέφερε ακόμη ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης υπογραμμίζοντας πως η ντε φάκτο διεθνοποίηση του ελληνικού προβλήματος δημιουργεί δυνατότητες ευρύτερων συνεργασιών .

​Μόνη πηγή αβεβαιότητας, το ΔΝΤ 

“Οι προϋποθέσεις, για να προχωρήσουμε προς την ολοκλήρωση του Προγράμματος υπάρχουν και η μόνη πηγή αβεβαιότητας παραμένει η αδιευκρίνιστη στάση του ΔΝΤ”, ανέφερε ο Γιάννης Δραγασάκης.

“Κάθε καθυστέρηση, όμως, κάθε αναβλητικότητα, θα μπορούσε να πλήξει αδικαιολόγητα και άδικα το θετικό momentum που έχει δημιουργηθεί. Και δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί κανείς, ποιον θα μπορούσε να συμφέρει αυτό σε μια περίοδο κατά την οποία κύματα και δυναμικές αβεβαιότητας συσσωρεύονται επικίνδυνα, στην Ευρώπη και διεθνώς” τόνισε.