“Το τραγούδι του Χιλμπίλη”: Αναμνήσεις μιας οικογένειας και μιας κοινωνίας σε κρίση

Ένα αγόρι μεγαλώνει σε μια μικρή πόλη του Οχάιο. Γύρω του οι άνθρωποι υποφέρουν από τη φτώχια, την ανεργία την έλλειψη προοπτικής και ελπίδας. Ο Τζέιντι θα καταφέρει να αλλάξει ζωή. Αυτή εδώ είναι η ιστορία του.

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Αφοπλιστικά ειλικρινές, σχεδόν ξεγυμνωτικό, το «Τραγούδι του χιλμπίλη» είναι ένα αφήγημα αμείλικτα σκληρό και ταυτόχρονα μια ωδή στην πίστη και την αγάπη. Δεν είναι απλώς η δραματική προσωπική ιστορία ενός παιδιού που γίνεται άντρας. Δεν είναι απλώς το χρονικό μιας διαλυμένης οικογένειας. Είναι κι η αδυσώπητη ψυχογραφία μιας παραγνωρισμένης κοινωνικής τάξης, που με διαφορετική μορφή μπο¬ρούμε να την εντοπίσουμε σχεδόν σε κάθε χώρα. Στην Αμερική τούς λένε χιλμπίληδες, λευκά σκουπίδια. Αλλού τους λένε αλλιώς. Το σί¬γουρο είναι πως η τάξη αυτή έχει επανέλθει βροντερά στο προσκήνιο προκαλώντας ξάφνιασμα, ακατανοησία και τρόμο.

«Το Τραγούδι του χιλμπίλη» μιλά για το θυμό, την παραίτηση, την αυτο¬εγκατάλειψη. Μιλά για πάθη παράφορα που καταστρέφουν ζωές. Μιλά για το πόσο βαθιά μάς σημαδεύουν οι εξωτερικές συνθήκες της ζωής μας ― η οικογένεια, ο περίγυρος, η εποχή. Μιλά όμως και γι’ ανθρώπους που, κόντρα στα προγνωστικά, κατάφεραν να μείνουν όρ¬θιοι και βρήκαν το κουράγιο να πάρουν τη μοίρα τους στα χέρια τους.

Διαβάζουμε ένα απόσπασμα

«Ήμουν ένα απ’ αυτά τα παιδιά με το δυσοίωνο μέλλον. Παραλίγο να παρατήσω το λύκειο. Παραλίγο να παραδοθώ κι εγώ σ’ εκείνη τη βαθιά οργή και πίκρα που έχει καταλάβει τους πάντες γύρω μου. Σήμερα οι άνθρωποι με βλέπουν, με την ωραία μου δουλειά και τα λαμπερά μου πτυχία, και φαντάζονται πως είμαι κάποιου είδους ιδιοφυΐα ― ότι μονάχα ένας εξαιρετικά προικισμένος άνθρωπος θα μπορούσε να φτάσει εδώ που έφτασα εγώ. Με κάθε σεβασμό προς τους ανθρώπους αυτούς, πιστεύω ότι η θεωρία αυτή είναι μια βλακεία και μισή. Όποια ταλέντα και να έχω, βρέθηκα ένα μόλις βήμα πριν απ’ τον γκρεμό, έως ότου μερικοί άνθρωποι μ’ έσωσαν χάρη στην αγάπη τους.

Αυτή είναι η ουσία της ιστορίας της ζωής μου, και γι’ αυτό γράφω τούτο το βιβλίο. Θέλω οι άνθρωποι να καταλάβουν τι σημαίνει να παρατάς τον εαυτό σου και πώς γίνεται να οδηγηθείς σε κάτι τέτοιο. Θέλω οι άνθρωποι να καταλάβουν τι συμβαίνει στη ζωή των φτωχών, και τις ψυχολογικές επιπτώσεις που έχει η πνευματική και υλική ανέχεια πάνω στα παιδιά μας. Θέλω οι άνθρωποι να καταλάβουν πώς νιώσαμε η οικογένειά μου κι εγώ το Αμερικάνικο Όνειρο. Θέλω οι άνθρωποι να καταλάβουν πώς βιώνεται η κοινωνική ανέλιξη. Και θέλω οι άνθρωποι να καταλάβουν κάτι που εγώ το έμαθα πολύ πρόσφατα: ότι για όσους από εμάς είχαμε την τύχη να ζήσουμε το Αμερικάνικο Όνειρο, οι δαίμονες της ζωής που αφήσαμε πίσω μας συνεχίζουν να μας κυνηγάνε».

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ο J. D. Vance (1984) μεγάλωσε στο Μίντλταουν του Οχάιο και στο Τζάκσον του Κεντάκι. Αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο Οχάιο Στέιτ και τη νομική σχολή του Γέιλ. «Το Τραγούδι του χιλμπίλη» είναι το πρώτο του βιβλίο.

ΤΙΤΛΟΣ: Το τραγούδι του Χιλμπίλη ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ:J. D. Vance ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Αριστείδης Μαλλιαρός Εκδόσεις Δώμα Σελ.: 360 Τιμή:16 €.

Περισσότερες προτάσεις για βιβλία στην ειδική κατηγορία του www.pagenews.gr