Έλεγε πως «Η μόδα δεν είναι κάτι που υπάρχει μόνο στα φορέματα. Η μόδα, υπάρχει στον ουρανό, στο δρόμο, η μόδα έχει να κάνει με τις ιδέες, με τον τρόπο που ζούμε, με ότι συμβαίνει». Παραδεχόταν ότι η ζωή της δεν την ευχαριστούσε αλλά με τη δαιμόνια ευφυΐας της, δημιουργούσε τη δική της πραγματικότητα. Κάποιοι βιογράφοι της ισχυρίστηκαν ότι μεταποιούσε σαν  σωστή μοδίστρα και τα γεγονότα της ζωής της, έτσι ώστε να «ράβει» την ζωή της όπως ήθελε.

Η Gabrielle Bonheur “Coco”Chanel,απέκτησε το παρατσούκλι Cocoαπό το τραγούδι «Qui a vu Coco»(Ποιος είδε την Κοκό) ένα τραγούδι που τραγουδούσε για να βγάζει ένα χαρτζιλίκι σ’ ένα cabaret του Παρισιού, κατά τη διάρκεια του πολέμου.

Σαν γνήσια Λιονταρίνα ήταν ατρόμητη. Έτσι, μετά τον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο με μία ψαλιδιά, απελευθέρωσε τη θηλυκότητα, στένεψε τις φούστες και τις ανέβασε τόσο, ώστε να κρύβουν το  γόνατο (το θεωρούσε το πιο άσχημο σημείο του σώματος), έλυσε τους κορσέδες,  ανέδειξε τη μονοχρωμία με το little black dress, αφαίρεσε τον γιακά από το σακάκι για να αναδεικνύεται ο γυναικείος λαιμός, συνδύασε τα ακριβά κοσμήματα με τα faux bijoux, έπεισε τις γυναίκες να κόψουν τα μαλλιά τους,  να μαυρίσουν στον ήλιο και να υιοθετήσουν ένα sport casual chic τρόπο ζωής. Έλεγε ότι για να είναι μια γυναίκα αναντικατάστατη πρέπει να είναι διαφορετική. Εμπνεύστηκε το άρωμα Chanel 5 γιατί πίστευε, ότι μια γυναίκα που δεν φοράει άρωμα, δεν έχει μέλλον.

Ο λόγος για την Coco Chanelτην ιέρεια της ελευθερίας και του μινιμαλισμού στη μόδα.  Λάτρης της απλότητας και της πολυτέλειας οι γεύσεις που απολάμβανε, ήταν μονόχρωμες και έντονες ταυτόχρονα.

Τιμώντας αυτά που πρέσβευε το αγαπημένο της πιάτο ήταν,

Χαβιάρι Almas Persicus, crème fraiched’ Isigny πάνω σε φρυγανισμένο ζυμωτό ψωμί, συνοδεία ενός μοναδικού Chateau Lafitteτου 1787.

Γιατί όπως έλεγε «Η απλότητα είναι το κλειδί της κομψότητας».