Η επαναλαμβανόμενη παρουσία του μη-θεάματος και του αντι-θεάματος στις παραστάσεις της μεταφέρουν μια χορογραφική ιστορία μέσα από τη σχέση με τους ερμηνευτές της, από το ένα σώμα στο άλλο, σύμφωνα με μια κοινή πρακτική όπου η ενσώματη γνώση μεταδίδεται μέσω της ακολουθίας της παρατήρησης, της επανάληψης και της εκτέλεσης, με το ίδιο το σώμα να γίνεται χώρος μνήμης και τόπος προβολής.
«2020: Obscene»: Το έργο της διεθνούς χορογράφου εστιάζει στη σχέση μεταξύ του σώματος και της κατανάλωσής
«2020: Obscene»: Η χορογράφος ξεκινά από τον μοντέρνο, σέξι και πολυεπίπεδο κινηματογραφικό στοχασμό του Αντονιόνι πάνω στο σύγχρονο lifestyle και την αδιέξοδη σχέση του με την αλήθεια