Για την απόφαση της Έμμας, η οποία τον Νοέμβριο του 2022 παρασύρθηκε από διερχόμενο όχημα στη Θεσσαλονίκη με αποτέλεσμα τον θάνατό της, να γίνει δωρήτρια οργάνων μίλησε η μητέρα της, Κέλλυ Καμπάκη.
Σε συνέντευξη που έδωσε μαζί με τη Σάντυ Λέντη, που έλαβε την καρδιά της 21χρονης φοιτήτριας , η μητέρα της Εμμας είπε:
“Μόλις τρεις μήνες πριν το τροχαίο, η Εμμανουέλα μού είπε με τη μικρή μου κόρη ότι αν γίνει κάτι, θέλουν να δωρίσω τα όργανά τους. Μόλις το άκουσα, τις μάλωσα και ούτε ήθελα να το συζητήσω φυσικά. Ένιωσα την καρδιά μου να σταματάει, ένιωσα σαν να το γρουσουζεύουν και ήθελα απλά να διώξω τη στιγμή” και πρόσθεσε:
“Δεν γνώριζα τίποτα (σ.σ. για τη δωρεά οργάνων), δεν το είχα συζητήσει ποτέ, δεν με είχε απασχολήσει ποτέ και δεν πίστευα ποτέ ότι θα βρίσκομαι σε αυτή τη θέση και θα σας μιλάω. Ακόμα και μετά τη δωρεά οργάνων, ντρεπόμουν να βγω να κάνω δηλώσεις, δεν ήξερα τι να πω” είπε στην ΕΡΤ η μητέρα της 21χρονης.
Μιλώντας για την απόφαση να δοθούν τα όργανα της κόρης της, η κ. Καμπάκη είπε “τα εύσημα ανήκουν στη μικρή μου κόρη και στην Εμμανουέλα, τα κορίτσια ήταν προφανώς πιο ενημερωμένα από εμάς. Το αποφασίσαμε γιατί το ήθελε η Εμμανουέλα όχι γιατί το αποφασίσαμε εμείς. Αποφάσισα να βαδίσω στα μονοπάτια που μου έδειξε το παιδί μου, για να ακολουθήσω αυτό που ήθελε. Είχε μόνο αγάπη και προσφορά μέσα της, είχε επιλέξει να γίνει γιατρός των ζώων γιατί ήθελε να βοηθάει ανυπεράσπιστες ψυχές”.
Η μητέρα της Έμμας αναφέρθηκε και στους αποδέκτες της δωρεάς οργάνων της κόρης της λέγοντας “πάντα σκεφτόμουν αν οι άνθρωποι αυτοί ήταν καλοί όπως το παιδί μου, ήθελα τα όργανά της να χρησιμοποιηθούν με καλό τρόπο. Ήθελα να είναι άνθρωποι ζεστοί, οικείοι. Όλοι παλεύουμε σε αυτή τη ζωή, αλλά κάποιοι παλεύουν με νύχια και με δόντια. Είμαι χαρούμενη που γνώρισα κάποιους ανθρώπους που έλαβαν τα όργανα της Εμμανουέλας και δεν πιστεύω ότι θα πήγαιναν σε καλύτερους ανθρώπους”.
Στην ΕΡΤ μίλησε και η Σάντυ Λέντη, που έλαβε την καρδιά της 21χρονης φοιτήτριας. Μιλώντας για τη στιγμή που έμαθε ότι βρέθηκε το μόσχευμα, περιέγραψε: “Είναι σκληρό να σκέφτεσαι ότι με τον θάνατο κάποιου άλλου μπορείς να ζήσεις εσύ. Τη στιγμή του τηλεφωνήματος πέρασε η σκέψη από το μυαλό μου “πόσο δίκαιο είναι αυτό”, αλλά μπαίνει η λογική μπροστά και βλέπεις τους ανθρωπιστικούς λόγους της δωρεάς οργάνων. Μια γενναία απόφαση ενός ανθρώπου τυχαίνει να καλύπτει τη δική μου ανάγκη για ζωή”.