Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου ανακοίνωσε ότι ο ισραηλινός στρατός θα εισέλθει πλήρως στη Λωρίδα της Γάζας. Την Κυριακή (18/5/2025) ξεκίνησε μια εκτενής χερσαία επιχείρηση στις βόρειες και νότιες περιοχές της Λωρίδας, με την κωδική ονομασία «Το Άρμα του Γεδεών». «Την προηγούμενη εβδομάδα, η Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία πραγματοποίησε ένα αρχικό κύμα επιθέσεων, πλήττοντας πάνω από 670 τρομοκρατικούς στόχους της Χαμάς σε όλη τη Λωρίδα της Γάζας, με σκοπό να διαταράξει την εκπαίδευση και την υποστήριξη των χερσαίων επιχειρήσεων του εχθρού», αναφέρεται στη δήλωση του ισραηλινού στρατού. Ένας ακόμη κύκλος βίας βρίσκεται σε εξέλιξη.
Όπως αναφέρει ο Γιώργος Βενέτης στο militaire.gr, μένει να αναλογιστούμε το παρόν και το μέλλον των πρωταγωνιστών αυτής της ατελείωτης τραγωδίας. Ο λόγος λοιπόν πάει στον αδάμαστο Ισραηλινό και διάσημο δημοσιογράφο και συγγραφέα Γκίντεον Λέβι, του οποίου οι κάτι παραπάνω από θαρραλέες θέσεις και πάντα ενάντια στο ρεύμα, σώζουν την τιμή όχι μόνο των Εβραίων, αλλά και όλης της ανθρωπότητας.
Ιδού το τελευταίο κείμενό του, που δημοσιεύτηκε πριν από λίγες μέρες στην εφημερίδα Haaretz: «Οι Ισραηλινοί πρέπει να αναρωτηθούν αν είναι έτοιμοι να ζήσουν σε μια χώρα που ζει στο αίμα. Θα χρειαστούν γενιές για να ανακάμψει η Γάζα. Το Ισραήλ μεταμορφώνεται, με ανησυχητική ταχύτητα, σε μια χώρα που ζει στο αίμα. Τα καθημερινά εγκλήματα της κατοχής έχουν ήδη χάσει την επικαιρότητά τους. Τον τελευταίο χρόνο, αναδείχθηκε μια νέα πραγματικότητα σφαγών και εγκλημάτων σε εντελώς διαφορετική κλίμακα. Βρισκόμαστε σε μια γενοκτονική πραγματικότητα. Χύθηκε το αίμα δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων. Αυτή είναι η στιγμή για όλους τους Ισραηλινούς να αναρωτηθούν, αν είναι έτοιμοι να ζήσουν σε μια χώρα που ζει στο αίμα. Μην πείτε ότι δεν υπάρχει επιλογή – φυσικά και υπάρχει – αλλά πρέπει πρώτα να αναρωτηθούμε αν είμαστε έτοιμοι να ζήσουμε έτσι».
«Ας υποθέσουμε ότι ο κόσμος συνεχίζει να το επιτρέπει. Το ερώτημα είναι, αν εμείς οι Ισραηλινοί είμαστε έτοιμοι να το αποδεχτούμε. Πόσο καιρό μπορούμε να ζήσουμε γνωρίζοντας, ότι η ύπαρξή μας εξαρτάται από το αίμα; Πότε θα αναρωτηθούμε αν πραγματικά δεν υπάρχει εναλλακτική λύση από μια χώρα αίματος; Άλλωστε, δεν υπάρχει άλλη χώρα σαν αυτήν. Το Ισραήλ δεν δοκίμασε ποτέ σοβαρά άλλο δρόμο. Ήταν προγραμματισμένο και σκηνοθετημένο να συμπεριφέρεται σαν μια χώρα που ζει με αίμα, και ακόμη περισσότερο μετά τις 7 Οκτωβρίου. Λες και αυτή η τρομερή μέρα, μετά την οποία όλα επιτρέπονται, να έχει σφραγίσει το πεπρωμένο της, ως μια χώρα αίματος. Όταν το συνειδητοποιήσουμε αυτό, θα αρχίσουμε να αναζητούμε λύσεις, έστω και μόνο λόγω έλλειψης άλλων επιλογών. Είναι εκεί και περιμένουν να δοκιμαστούν».
Ενδυνάμωση της μετανάστευσης
Επιτάχυνση της μετανάστευσης από το Ισραήλ, δείχνουν πρόσφατες στατιστικές της ισραηλινής κυβέρνησης. Δεν γνωρίζουμε πόσοι μετανάστες ενστερνίζονται τις θέσεις του Γκίντεον Λέβι και ως εκ τούτου εγκαταλείπουν το Ισραήλ. Επίσημα ως βασικές αιτίες της φυγής αναφέρονται, η πολιτική πόλωση, το υψηλό κόστος ζωής, ο αντίκτυπος των πολέμων στη Γάζα και το Λίβανο και οι ανησυχίες για την ασφάλεια, μετά την αιματηρή επιδρομή της Χαμάς και τις ιρανικές επιθέσεις.
Ο μεγαλύτερος προορισμός των μεταναστών παραμένουν οι ΗΠΑ, αλλά σημαντική πληθυσμιακή αύξηση γνωρίζουν και εβραϊκές κοινότητες της Ευρώπης, που έχουν συρρικνωθεί εδώ και δεκαετίες λόγω της γήρανσης του πληθυσμού και του χαμηλού ποσοστού γεννήσεων. Ερευνητές διαπίστωσαν, ότι περίπου 630.000 Εβραίοι που γεννήθηκαν στο Ισραήλ ή είχαν ζήσει εκεί για σημαντικό χρονικό διάστημα, ζουν τώρα σε άλλα μέρη του κόσμου. Οι πρόσφατες επίσημες στατιστικές στο Ισραήλ δείχνουν, ότι η μετανάστευση από το Ισραήλ αφορούσε σχεδόν 83.000 πολίτες το 2024, υπερδιπλάσια από τον αριθμό μεταξύ 2009 και 2021 και υψηλότερη από το 2022. Αυτοί που φεύγουν «θέλουν να ζήσουν σε μια ελεύθερη, φιλελεύθερη-δημοκρατική χώρα και όχι σε μια χώρα όπου η κυβέρνηση παίρνει βίαια την εξουσία», δήλωσε ο πέρυσι, ο καθηγητής Ααρών Σικανόβερ, ένας από τους κορυφαίους επιστήμονες του Ισραήλ. Προφανώς η τρέχουσα αύξηση της μεταναστευτικής ροής θα πρέπει να χρεωθεί και στον πόλεμο της Γάζας, αποτελώντας μία παράπλευρη απώλεια για το Ισραήλ, που έχει ιδιαίτερη ευαισθησία στην πληθυσμιακή συρρίκνωση, καθώς οι Παλαιστίνιοι παρουσιάζουν έναν ιδιαίτερο δημογραφικό δυναμισμό. Για το Τελ Αβίβ, η ανατροπή της σχετικής πληθυσμιακής ισορροπίας αποτελεί υπαρξιακό ζήτημα.
Πηγή: Pagenews.gr