Η εφαρμογή των «ανταποδοτικών» τελωνειακών δασμών κατ’ ελάχιστον 10% στο σύνολο των εισαγόμενων προϊόντων στις ΗΠΑ και ως και 50% ανάλογα με τη χώρα προέλευσης, μπορεί απλά να βασιστεί σε διαφορετικά πλαίσια νόμου, άρθρα η «παραθυράκια» νόμων ή να μετατεθεί σε άλλες νομικές αρχές, νομιμοποιώντας τις κινήσεις του Αμερικανού Προέδρου.
Προς το παρόν, μια επείγουσα αναστολή της απόφασης του Δικαστηρίου Διεθνούς Εμπορίου κατά των δασμών του Τραμπ βάσει του Νόμου περί Διεθνών Οικονομικών Εξουσιών Έκτακτης Ανάγκης, (έναν νόμο που αποσκοπεί στην αντιμετώπιση απειλών κατά τη διάρκεια εθνικών καταστάσεων έκτακτης ανάγκης) θα τους διατηρήσει σε ισχύ, διατηρώντας ταυτόχρονα την επιρροή τους στους εμπορικούς εταίρους.
Σύμφωνα με τον Νταν Ουίτσο, δικηγόρο και ειδικό σε θέματα εμπορίου στο Οχάιο, «Η κυβέρνηση Τραμπ έχει μια σειρά από επιλογές, συμπεριλαμβανομένης της αναδιατύπωσης των εκτελεστικών διαταγμάτων ώστε να συμπεριληφθούν στη γνωμοδότηση της CIT».
Το εμπορικό δικαστήριο με έδρα το Μανχάταν αποφάσισε αργά την Τετάρτη ότι ο Τραμπ υπερέβη τη νόμιμη εξουσία του, επιβάλλοντας τιμωρητικούς δασμούς βάσει του IEEPA, ενός νόμου του 1977 που έχει χρησιμοποιηθεί κυρίως για κυρώσεις.
Το κύριο πλεονέκτημα του IEEPA είναι η ταχύτητά του και το φαινομενικά ευρύ πεδίο εφαρμογής του, κάτι που ταίριαζε στην επιθυμία του Τραμπ να κινηθεί γρήγορα για να επιβάλει δασμούς εντός ολίγων εβδομάδων από την ορκωμοσία του, στις 20 Ιανουαρίου, μέσω της υπογραφής εκτελεστικών διαταγμάτων.
Ο σύμβουλος εμπορίου του Λευκού Οίκου, Πίτερ Ναβάρο, δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι εάν ο IEEPA τελικά καταστεί μη διαθέσιμος, η κυβέρνηση θα μπορούσε να επιβάλλει δασμούς βάσει του άρθρου 301 (περί αθέμιτων εμπορικών πρακτικών, που χρησιμοποιήθηκε για την επιβολή δασμών στις κινεζικές εισαγωγές το 2018 και το 2019) ή του άρθρου 232 (περί εθνικής ασφάλειας που χρησιμοποιήθηκε για τους δασμούς σε χάλυβα, αλουμίνιο και αυτοκίνητα), ή του άρθρου 338 του νόμου περί δασμών (του 1930) και του άρθρου 122 του νόμου περί εμπορίου (του 1971).
Τα Άρθρα 122 και 338
Το Άρθρο 122 επιτρέπει στον Τραμπ να επιβάλει δασμούς 15% για 150 ημέρες για να περιορίσει τις εισαγωγές και να αντιμετωπίσει προβλήματα ισοζυγίου πληρωμών ή να αποτρέψει σημαντική υποτίμηση του δολαρίου, αλλά θα απαιτούσε από το Κογκρέσο να τους παρατείνει μετά από τις 150 ημέρες.
Ο νόμος θεσπίστηκε από τον Πρόεδρο Ρίτσαρντ Μ. Νίξον το 1971, ως αποτέλεσμα της επιβολής παγκόσμιων δασμών 10% βάσει προηγούμενου νόμου. Νομικοί εμπειρογνώμονες είχαν αναφέρει τον Νόμο του Νίξον ως πιθανό αντίστοιχο με τον IEEPA για την υποστήριξη των δασμών του Τραμπ.
«Η γενική εικόνα είναι ότι έχουμε μια πολύ ισχυρή υπόθεση με τον IEEPA, αλλά αν το δικαστήριο δεν επικυρώσει τη χρήση του, θα κάνουμε απλώς κάποια άλλα πράγματα. Έτσι, τίποτα δεν έχει αλλάξει πραγματικά», δήλωσε ο Ναβάρο στο Bloomberg TV.
Κατά την ανακοίνωση των παγκόσμιων δασμών για την «Ημέρα της Απελευθέρωσης» του Τραμπ στις 2 Απριλίου, ύψους 10-50%, ορισμένοι ειδικοί ανέμεναν ότι ο Αμερικανός πρόεδρος θα χρησιμοποιούσε το 85χρονο Άρθρο 338 για να τους υποστηρίξει. Ο νόμος κατά των εμπορικών διακρίσεων δεν έχει επικαλεστεί προηγουμένως, και έχει σε μεγάλο βαθμό εξαφανιστεί από τα δημόσια αρχεία από τη δεκαετία του 1940.
Θα επέτρεπε στον Τραμπ να επιβάλει πρόσθετους δασμούς από 15% έως 50% σε αγαθά από οποιαδήποτε χώρα που κάνει διακρίσεις εις βάρος των αμερικανικών προϊόντων κατά τρόπο που θέτει τα αμερικανικά αγαθά σε «μειονεκτική θέση» σε σύγκριση με τις εισαγωγές από άλλες χώρες.
Ο Ουίτσο είπε ότι ο Τραμπ θα μπορούσε επίσης να απευθυνθεί στο Κογκρέσο για περισσότερες εξουσιοδοτήσεις σχετικά με τους δασμούς, οι οποίες θα μπορούσαν να καταστήσουν τους δασμούς πιο νομικά βιώσιμους.
Η Κέλι Αν Σο, πρώην σύμβουλος εμπορίου του Τραμπ κατά την πρώτη του θητεία και συνεργάτης στο δικηγορικό γραφείο του Έικιν Γκαμπ στην Ουάσινγκτον, δήλωσε ότι ο Τραμπ «δεν πρόκειται να εγκαταλείψει τη δασμολογική του στρατηγική».
«Νομίζω ότι υπάρχει πληθώρα άλλων στοιχείων που η κυβέρνηση θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει για να δικαιολογήσει παρόμοια, αν όχι τα ίδια, μέτρα», είπε η Σο. «Έτσι, όταν μιλάω με πελάτες εταιρείες ή κυβερνήσεις, νομίζω ότι το πιο ασφαλές πράγμα που μπορώ να πω είναι ότι αυτοί οι δασμοί θα συνεχίσουν να υπάρχουν με κάποια μορφή, αν όχι με την ίδια».
Πηγή: Pagenews.gr