Νάπολη: Το μουσείο Tesoro di San Gennaro χαρτογραφεί τους θησαυρούς του με «DNA» για να αποτρέψει ληστείες

Ψηφιακό «DNA» για τα πολύτιμα πετράδια

Ενώ ο κόσμος της τέχνης βρίσκεται σε κατάσταση συναγερμού μετά την περίφημη ληστεία του Λούβρου, το μουσείο Tesoro di San Gennaro της Νάπολης πρωτοπορεί. Εφαρμόζει ένα σύστημα «χαρτογράφησης DNA» για τα σπάνια πετράδια και τα ανεκτίμητα κοσμήματά του, καθιστώντας σχεδόν αδύνατη τη μεταπώλησή τους στη μαύρη αγορά. Μια ομάδα γεμολόγων και ειδικών αναλυτών αυθεντικότητας εργάζεται επί δέκα χρόνια, φωτογραφίζοντας μικροσκοπικές λεπτομέρειες περισσότερων από 10.000 πολύτιμων λίθων, δημιουργώντας ένα μοναδικό ψηφιακό αρχείο – ένα «δακτυλικό αποτύπωμα» κάθε λίθου.

Ασφάλεια επιπέδου… επιστήμης

Η διαδικασία αυτή λειτουργεί ως προληπτικό μέτρο ενάντια στη διακίνηση κλεμμένων έργων. Ακόμη και αν οι δράστες επιχειρήσουν να αποσυναρμολογήσουν ή να κόψουν τα κοσμήματα, οι πέτρες παραμένουν ταυτοποιήσιμες μέσω των μοναδικών μικροχαρακτηριστικών τους, όπως ακριβώς συμβαίνει με το ανθρώπινο DNA. Έτσι, κάθε επίσημη πιστοποίηση από διεθνή φορέα μπορεί να αποκαλύψει την πραγματική τους προέλευση. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι αν το Λούβρο είχε εφαρμόσει αντίστοιχη μέθοδο, οι δράστες δεν θα μπορούσαν να μεταπωλήσουν τα κλεμμένα κοσμήματα.

Ο θησαυρός του Αγίου Τζενάρο – επτά αιώνες ιστορίας

Η συλλογή του Tesoro di San Gennaro, που στεγάζεται δίπλα στον καθεδρικό ναό της Νάπολης, είναι μία από τις σημαντικότερες εκθέσεις θρησκευτικής τέχνης στην Ευρώπη. Οι θησαυροί του προέρχονται από επτά αιώνες δωρεών – από πάπες, βασιλικές οικογένειες και ευγενείς. Ανάμεσα στα εκθέματα ξεχωρίζουν ένας σταυρός στολισμένος με σμαράγδια και διαμάντια, δώρο του Ιωσήφ Βοναπάρτη, καθώς και μια μίτρα με 4.000 πολύτιμους λίθους και ένα κολιέ με πάνω από 1.500. Σύμφωνα με τη διευθύντρια του μουσείου, Φραντσέσκα Ουμαρτίνο, τα δύο αυτά αντικείμενα μαζί εκτιμώνται σε περίπου 100 εκατομμύρια ευρώ.

Απόπειρες ληστείας και αυστηρή φύλαξη

Το μουσείο έχει γίνει στο παρελθόν στόχος της Καμόρα, της διαβόητης ναπολιτάνικης μαφίας. Το 1975, μετά από αποτυχημένη απόπειρα ληστείας, η συλλογή μεταφέρθηκε στο θησαυροφυλάκιο της Τράπεζας της Νάπολης για σχεδόν τρεις δεκαετίες. Το μουσείο άνοιξε ξανά το 2003 και, από τότε, δεν έχει σημειωθεί ούτε μία διάρρηξη, παρότι η εγκληματικότητα στην πόλη παραμένει υψηλή. Σήμερα, τα εκθέματα προστατεύονται από αντικλεπτικά παράθυρα, συναγερμούς και ένοπλη φρουρά 24 ώρες το 24ωρο, σε συνεργασία με στρατιωτική περίπολο.

Μεταλλουργική ανάλυση και ανίχνευση προέλευσης

Πέρα από τη χαρτογράφηση των λίθων, οι ειδικοί του μουσείου πραγματοποιούν αναλύσεις ασημιού και χρυσού για να εντοπίσουν την προέλευση των μετάλλων. Τα δείγματα οδηγούν στα ιστορικά εργαστήρια της Συνοικίας των Χρυσοχόων της Νάπολης, αποκαλύπτοντας πολύτιμες πληροφορίες για την καλλιτεχνική παράδοση της πόλης. Αν και η μέθοδος αυτή δεν μπορεί να εμποδίσει τη λιώση των κοσμημάτων σε περίπτωση ληστείας, συμβάλλει στη διατήρηση μιας ιστορικής και τεχνικής βάσης δεδομένων για το υλικό και τη δημιουργία τους.

Ένα μουσείο που ανήκει στους πολίτες

Σε αντίθεση με τα περισσότερα ιταλικά μουσεία, το Tesoro di San Gennaro δεν ανήκει ούτε στο Βατικανό ούτε στο κράτος, αλλά στους ίδιους τους κατοίκους της Νάπολης. Τη διαχείρισή του έχει αναλάβει από το 1527 η Deputazione, ένα λαϊκό ίδρυμα που φροντίζει για τη συντήρηση, την ασφάλεια και την έκθεση των εκθεμάτων. Σύμφωνα με τους υπευθύνους του μουσείου, οι Ναπολιτάνοι δεν αγγίζουν ποτέ τον θησαυρό, καθώς τον θεωρούν ιερό σύμβολο και πηγή προστασίας για την πόλη τους.

Η τεχνολογία στην υπηρεσία της πολιτιστικής κληρονομιάς

Η «χαρτογράφηση DNA» του Tesoro di San Gennaro αποτελεί παράδειγμα καινοτομίας για τον ευρωπαϊκό μουσειακό χώρο. Συνδυάζοντας επιστημονική ανάλυση, ιστορική τεκμηρίωση και προηγμένα πρωτόκολλα ασφαλείας, το μουσείο δημιουργεί μια νέα μορφή πολιτιστικής προστασίας. Η μέθοδος αυτή όχι μόνο αποτρέπει ληστές, αλλά και διασφαλίζει τη διαχρονική αυθεντικότητα των έργων, διατηρώντας ζωντανό έναν από τους σημαντικότερους θρησκευτικούς θησαυρούς της Ευρώπης.

Πηγή: Pagenews.gr