Ενώ τα περισσότερα κράτη μέλη της ΕΕ εξοπλίζονται ενάντια στη ρωσική απειλή, η Ελλάδα επικεντρώνεται στην Τουρκία. Η Αθήνα έχει ήδη λάβει μέτρα προς μια μακροπρόθεσμη αμυντική στρατηγική, γράφουν τα τουρκικά ΜΜΕ.
Όπως αναφέρει ρεπορτάζ που ασχολείται με τα αμυντικά προγράμματα της Ελλάδας, η χώρα μας “θα δαπανήσει 28 εκατομμύρια ευρώ σε σύγχρονα όπλα και πυρομαχικά τα επόμενα 12 χρόνια. Όπως δήλωσε ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στις αρχές Απριλίου, ο στόχος είναι ο μακροπρόθεσμος εξοπλισμός του ελληνικού στρατού. Η καρδιά αυτής της μεγάλης κλίμακας στρατιωτικής δομής είναι το σύστημα αεράμυνας που ονομάζεται “Ασπίδα του Αχιλλέα”. Είκοσι μαχητικά αεροσκάφη F-35 θα προστεθούν σε αυτό”.
Προσθέτουν στα δημοσιεύματά τους ότι “η Ελλάδα λαμβάνει επίσης υπόψη την υποστήριξη της ΕΕ κατά την εφαρμογή αυτών των σχεδίων. Τα τελευταία χρόνια, η ΕΕ προσπαθεί να επιτύχει μεγαλύτερη στρατηγική αυτονομία προκειμένου να αμυνθεί έναντι της Ρωσίας όσο το δυνατόν πιο ανεξάρτητα από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Τον Μάρτιο, η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, ανακοίνωσε στη δήλωσή της με τίτλο “Επανεξοπλισμός της Ευρώπης/Ετοιμότητα 2030″ ότι θα διατεθούν έως και 800 δισεκατομμύρια ευρώ για την επέκταση και τον εκσυγχρονισμό της ευρωπαϊκής άμυνας. Η κοινή αμυντική στρατηγική της Ευρώπης υπάρχει μέχρι στιγμής σε επίπεδο διακήρυξης. Ωστόσο, η Ελλάδα όχι μόνο συμμερίζεται τη μακροπρόθεσμη στρατηγική της ΕΕ, αλλά θέλει επίσης να τοποθετηθεί ως σημαντικός παράγοντας σε αυτό το αμυντικό δίκτυο”.
Λίγο αργότερα έρχεται και το δια ταύτα της τουρκικής ανάλυσης: “Ως κράτος μέλος του ΝΑΤΟ στη νοτιοανατολική πλευρά της ΕΕ, η Αθήνα επιμένει επίσης στην τήρηση της ελληνικής στρατηγικής εθνικής άμυνας. Επειδή στην κορυφή της πυραμίδας “απειλής” της Ελλάδας βρίσκεται η περιφερειακή δύναμη Τουρκία, όχι η Ρωσία”.
Πάνω σε αυτό τα τουρκικά ΜΜΕ αναφέρουν: “Αν και τα βήματα οικοδόμησης εμπιστοσύνης και ο θετικός διάλογος ήταν εμφανή, οι τουρκοελληνικές σχέσεις σημαδεύτηκαν από συγκρούσεις για τα σύνορα και την κυριαρχία, ιδίως στο Ανατολικό Αιγαίο. Το καλοκαίρι του 2020, η συνεχιζόμενη διαμάχη μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας για τα μεγάλα κοιτάσματα φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο κορυφώθηκε όταν τουρκικά ερευνητικά πλοία έπλεαν σε ελληνικά ύδατα για εβδομάδες. Γι’ αυτό το λόγο, 40 δισεκατομμύρια ευρώ έχουν εισρεύσει στον ελληνικό στρατό από το 2018. Το 2021 και το 2022, το μερίδιο των στρατιωτικών δαπανών στο ΑΕΠ ήταν 4%. Το 2024, αυτό το ποσοστό ήταν πάνω από 3%. Παρά την οικονομική κρίση που βίωσε το 2008, η Ελλάδα διέθεσε τουλάχιστον το 2% του προϋπολογισμού της σε στρατιωτικές δαπάνες.
Ενώ τα περισσότερα κράτη μέλη της ΕΕ εξοπλίζονται ενάντια στη ρωσική απειλή, η Ελλάδα επικεντρώνεται στην Τουρκία. Η Αθήνα έχει ήδη λάβει μέτρα προς μια μακροπρόθεσμη αμυντική στρατηγική, γράφουν τα τουρκικά ΜΜΕ.
Όπως αναφέρει ρεπορτάζ που ασχολείται με τα αμυντικά προγράμματα της Ελλάδας, η χώρα μας “θα δαπανήσει 28 εκατομμύρια ευρώ σε σύγχρονα όπλα και πυρομαχικά τα επόμενα 12 χρόνια. Όπως δήλωσε ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στις αρχές Απριλίου, ο στόχος είναι ο μακροπρόθεσμος εξοπλισμός του ελληνικού στρατού. Η καρδιά αυτής της μεγάλης κλίμακας στρατιωτικής δομής είναι το σύστημα αεράμυνας που ονομάζεται “Ασπίδα του Αχιλλέα”. Είκοσι μαχητικά αεροσκάφη F-35 θα προστεθούν σε αυτό”.
Προσθέτουν στα δημοσιεύματά τους ότι “η Ελλάδα λαμβάνει επίσης υπόψη την υποστήριξη της ΕΕ κατά την εφαρμογή αυτών των σχεδίων. Τα τελευταία χρόνια, η ΕΕ προσπαθεί να επιτύχει μεγαλύτερη στρατηγική αυτονομία προκειμένου να αμυνθεί έναντι της Ρωσίας όσο το δυνατόν πιο ανεξάρτητα από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Τον Μάρτιο, η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, ανακοίνωσε στη δήλωσή της με τίτλο “Επανεξοπλισμός της Ευρώπης/Ετοιμότητα 2030″ ότι θα διατεθούν έως και 800 δισεκατομμύρια ευρώ για την επέκταση και τον εκσυγχρονισμό της ευρωπαϊκής άμυνας. Η κοινή αμυντική στρατηγική της Ευρώπης υπάρχει μέχρι στιγμής σε επίπεδο διακήρυξης. Ωστόσο, η Ελλάδα όχι μόνο συμμερίζεται τη μακροπρόθεσμη στρατηγική της ΕΕ, αλλά θέλει επίσης να τοποθετηθεί ως σημαντικός παράγοντας σε αυτό το αμυντικό δίκτυο”.
Λίγο αργότερα έρχεται και το δια ταύτα της τουρκικής ανάλυσης: “Ως κράτος μέλος του ΝΑΤΟ στη νοτιοανατολική πλευρά της ΕΕ, η Αθήνα επιμένει επίσης στην τήρηση της ελληνικής στρατηγικής εθνικής άμυνας. Επειδή στην κορυφή της πυραμίδας “απειλής” της Ελλάδας βρίσκεται η περιφερειακή δύναμη Τουρκία, όχι η Ρωσία”.
Πάνω σε αυτό τα τουρκικά ΜΜΕ αναφέρουν: “Αν και τα βήματα οικοδόμησης εμπιστοσύνης και ο θετικός διάλογος ήταν εμφανή, οι τουρκοελληνικές σχέσεις σημαδεύτηκαν από συγκρούσεις για τα σύνορα και την κυριαρχία, ιδίως στο Ανατολικό Αιγαίο. Το καλοκαίρι του 2020, η συνεχιζόμενη διαμάχη μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας για τα μεγάλα κοιτάσματα φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο κορυφώθηκε όταν τουρκικά ερευνητικά πλοία έπλεαν σε ελληνικά ύδατα για εβδομάδες. Γι’ αυτό το λόγο, 40 δισεκατομμύρια ευρώ έχουν εισρεύσει στον ελληνικό στρατό από το 2018. Το 2021 και το 2022, το μερίδιο των στρατιωτικών δαπανών στο ΑΕΠ ήταν 4%. Το 2024, αυτό το ποσοστό ήταν πάνω από 3%. Παρά την οικονομική κρίση που βίωσε το 2008, η Ελλάδα διέθεσε τουλάχιστον το 2% του προϋπολογισμού της σε στρατιωτικές δαπάνες.
Πηγή: Pagenews.gr