Αλέξανδρος Δρίβας στο pagenews.gr: Η αμερικανική στρατηγική και ο ρόλος της Ελλάδας
Στον απόηχο της ορκωμοσίας του Τζο Μπάιντεν, για τις σχέσεις Ελλάδας – Ηνωμένων Πολιτειών μίλησε διεξοδικά o Αλέξανδρος Δρίβας στο pagenews.gr και στην εκπομπή Point Zero με τον Λάμπρο Καλαρρύτη.
Ο στρατηγικός αναλυτής ανέλυσε τις ελληνοαμερικάνικες σχέσεις, είπε για τη βάση της Σούδας και τη σημασία της, αναφέρθηκε στις σχέσεις Άγκυρας και Ουάσινγκτον, ενώ απάντησε στο ερώτημα αν η Ελλάδα μπορεί να γίνει χώρα «πρώτης γραμμής». Μίλησε, ακόμα, για την στάση που πρέπει να έχει η Δύση μπροστά στις προκλήσεις του 21ου αιώνα.
Επίσης, τόνισε ότι η Κίνα είναι ο βασικός αντίπαλος των ΗΠΑ, που αντιμετωπίζουν την πρόκληση της διπλής ανάσχεσης Πεκίνου και Μόσχας. Σημείωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δίνουν έμφαση στις διμερείς συνεργασίες, ενώ αναφέρθηκε στο «αγκάθι» της Γερμανίας που παίζει διπλό παιχνίδι.
Εξήγησε ότι υπάρχει κινέζικη διείσδυση στην Ευρώπη, ανέφερε ότι πολλά κράτη της ΕΕ προτιμούν διμερείς σχέσεις με τις ΗΠΑ, ενώ τόνισε ότι η Ευρώπη δεν είναι έτοιμη για στρατηγική αυτονομία από τις ΗΠΑ. Διαβάστε τι είπε στον Λάμπρο Καλαρρύτη ο Αλέξανδρος Δρίβας:
Για την αμυντική συνεργασία Ελλάδας και ΗΠΑ:
«Πολλά πράγματα τρέχουν μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Ελλάδας εδώ και 10 χρόνια περίπου. Τα τελευταία 5 χρόνια έχουμε μια πραγματική σύσφιξη των ελληνοαμερικανικών σχέσεων σε βαθμό που δεν μπορεί να συγκριθεί αυτή η περίοδος ούτε καν με το 1947 που λένε αρκετοί. Τότε η Ελλάδα έβγαινε καθημαγμένη από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ήταν εξαρτημένη κυρίως από τις ΗΠΑ. Αυτή την στιγμή έχουμε τις λιγότερο άνισες σχέσεις και ταυτόχρονα τις καλύτερες δυνατές μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ.
Πράγματι, οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται πάρα, πάρα πολύ για τη βάση της Σούδας. Είναι κοινό μυστικό ότι οι Αμερικανοί αναφέρουν τη Σούδα ως “Best in the Med”, η καλύτερη δηλαδή βάση στη Μεσόγειο. Αυτό σημαίνει ότι χάρη στη βάση της Σούδας, οι ΗΠΑ μπορούν να ελέγχουν τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, περιλαμβανομένης της Αιγύπτου και του περάσματος του Σουέζ, το Αιγαίο, τα Βαλκάνια και, βέβαια, να έχουν και έναν καλό “βατήρα” για τη Μέση Ανατολή. Όπως γνωρίζετε, ανησυχούν ιδιαίτερα για τις προσπάθειες του Ιράν να χρησιμοποιήσει τη Συρία και τον Λίβανο ως χερσαία προγεφυρώματα για να βγει στη Μεσόγειο.
Με άλλα λόγια, η Ελλάδα έχει αναβαθμιστεί πραγματικά από τις ΗΠΑ. Δεν είναι λόγια. Αν συνυπολογίσουμε και την στροφή της Τουρκίας, η οποία σε όλα τα έγγραφα των ΗΠΑ, επίσημα και από think tank, αναφέρουν ότι οι δύο χώρες δεν έχουν πλέον καλές σχέσεις. Η Τουρκία συμπεριφέρεται ως αντίπαλος παρά ως εταίρος».
Για το πώς βλέπουν πλέον στις ΗΠΑ την Τουρκία:
«Λόγω του επαγγέλματος ασχολούμαι καθημερινά με την αμερικανική εξωτερική πολιτική. Ο γερουσιαστής Μενέντεζ όταν ήταν να εγκρίνει τον νέο υπουργό Εξωτερικών, τον Τόνι Μπλίνκεν, στον πρόλογό του είπε ότι οι μεγάλες μας προκλήσεις είναι η Βόρεια Κορέα, η Ρωσία και η Τουρκία. Την Τουρκία την έχουν πλέον οι Αμερικανοί σε επίπεδο Γερουσίας ως κράτος ταραξία.
Τα δύο μόνο πρόσωπα που έχω παρακολουθήσει να μην έχουν πει κακό λόγο για την Τουρκία στην Αμερική είναι ο Μάθιου Μπράιζα, ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην Τουρκία και ο Τζέιμς Σταυρίδης. Κατά τα άλλα, όλα τα think tanks που πολλές φορές υποστήριαν τη γεωστρατηγική αξία της Τουρκίας για τις ΗΠΑ πλέον δεν την αγγίζει κανείς την Τουρκία.
Οι ΗΠΑ θεωρούν ότι η Τουρκία υπονομεύει τα αμερικανικά συμφέροντα και στο Ναγκόρνο Καραμπάχ και στη Μέση Ανατολή και στη Λιβύη και το κυριότερο, κάτι το οποίο αναφέρθηκε και από τον Τόνι Μπλίνκεν, η Τουρκία ξεκάθαρα παρατάσσεται με τη Ρωσία. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα για τα αμερικανικά συμφέροντα γίνεται σιγά σιγά μια χώρα “πρώτης γραμμής”.
Οι Αμερικανοί κοιτάζουν τι θα γίνει με την Τουρκία και τον περίεργο ρόλο που παίζει στο ΝΑΤΟ. Υπάρχουν κείμενα που λένε ότι η Τουρκία έχει κακόβουλη συμπεριφορά, πολύ βαριές λέξεις για τη διπλωματική γλώσσα, ότι η Τουρκία μέσα στο ΝΑΤΟ χρησιμοποιεί τις ΗΠΑ προκειμένου τελικά να αυξάνει τη σημασία της για τη Ρωσία.
Επομένως, πέρα από το ότι οι Αμερικανοί ενδιαφέρονταν χρόνια για τις ελληνικές βάσεις εδώ, αυτή τη στιγμή υπάρχει ένα πολύ καλό μομέντουμ. Τόσο για τους Αμερικανούς και βέβαια και για μας αφού συγκλίνουν τα συμφέροντά μας με τις ΗΠΑ περίφημα, να βρούμε πώς να αξιοποιήσουμε τις βάσεις και την τεχνογνωσία από τις ΗΠΑ, να ενταχθούμε μελλοντικά και σε προγράμματα που αφορούν τη χρηματοδότηση αμυντικής βοήθειας από τις ΗΠΑ, όπως κάνει η Αίγυπτος και το Ισραήλ. Από ό, τι φαίνεται οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις, έχουν πάρει την αύξουσα και την ανιούσα πορεία».
Για το τι ρόλο μπορούν να παίξουν οι διμερείς συμμαχίες που «χτίζει» η Ελλάδα πχ με ΗΑΕ, Σαουδική Αραβία κ.ά.:
«Πράγματι οι ΗΠΑ από την περίοδο του προέδρου Ομπάμα έχουνε μεταφέρει το ενδιαφέρον τους στην Ασία. Τι σημαίνει, όμως, αυτό; Γιατί λένε διάφοροι ότι οι ΗΠΑ πάνε στην Ασία, οπότε αδιαφορούν για την εδώ περιοχή. Δεν είναι ακριβώς έτσι. Αυτό που έχουν κάνει οι Αμερικανοί πλέον είναι ότι έρχονται σε μια λογική αντίστοιχη με αυτή του Τζορτζ Κίναν όταν δημιουργήθηκε το ΝΑΤΟ, την περίοδο 1947-49 και ξεκίνησε η αμερικανική στρατηγική στον Ψυχρό Πόλεμο. Χώρισε ο Τζορτ Κίναν την υδρόγειο με κάποιες γραμμές με βάση τις προτεραιότητες των Αμερικανών.
Στη Μεσόγειο οι Αμερικανοί έχουν αντιληφθεί ότι πρέπει να είναι παρόντες, όπως το είπε ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, Πομπέο όταν ήρθε στην Ελλάδα που είπε ότι ήρθαμε για να μείνουμε και επιστρέφουμε. Είπε ότι η Ελλάδα θα κερδίσει έναν σταθερό σύμμαχο για καιρό. Δεν ήταν λόγια. Το εννοούσε. Γιατί; Επειδή οι Αμερικανοί δεν μπορούν να είναι στη Μεσόγειο όπως ήταν από το 1947-70, με τόσο έντονη στρατιωτική παρουσία, αλλάζουν τρόπο παρουσίας.
Θα παίξουν δια αντιπροσώπων. Έχουν δημιουργηθεί σχήματα, κύτταρα συμμαχιών εδώ, στα οποία η Ελλάδα παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο. Να θυμίσουμε την Τριμερή Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ, Ελλάδας – Κύπρου – Αιγύπτου, Ελλάδας – Κύπρου – Ιορδανίας. Να θυμίσουμε ότι αυτό με το Ισραήλ το έχουμε συνδέσει και με τα Βαλκάνια.
Και βέβαια μην ξεχνάμε τη συμμαχία Ελλλάδας – Κύπρου και Ισραήλ plus τις ΗΠΑ. Αναφέρατε επίσης τα ΗΑΕ που είναι η ανερχόμενη δύναμη της Αραβικής Χερσονήσου, αναφέρατε την Ινδία μελλοντικά, είναι αυτή η περίμετρος που φτάνει και μέχρι την Ιαπωνία. Από την Ινδονησία και φτάνει μέχρι την Ιαπωνία.
Η Ελλάδα είναι λοιπόν εντός του στρατηγικού σχεδιασμού των ΗΠΑ και είναι ένας σχεδιασμός που πρόκειται να κρατήσεις δεκαετίες. Δεν είναι πρόσκαιρος, δεν είναι βραχυπρόθεσμος, οπότε είναι πολύ σωστό αυτό που κάνει η Ελλάδα και με τη Γαλλία. Με χώρες δηλαδή που είναι φιλικά διακείμενες προς τη Δύση, να είναι στο σωστό μονοπάτι, να ακολουθεί και τις επιλογές των ΗΠΑ σε επίπεδο συμμαχιών».