Και που λες ένα ανοιξιάτικο πρωί, πήρα το αμαξάκι μου, έβαλα μουσικούλα και έφυγα προς Κόρινθο έστριψα στην παλιά εθνική και πήρα τον δρόμο προς το λεμονοδάσος του Γαλατά που έχει ανακηρυχθεί από την Unesco, περιοχή φυσικού κάλλους. Βρίσκεται απέναντι από τον Πόρο. Η διαδρομή υπέροχη, ευωδιάζει όλη η πλάση, τα πολύχρωμα λιβάδια είναι χαρούμενα και η θάλασσα αρχίζει να παίρνει το καλοκαιρινό της χρώμα. Όσο πλησίαζα, το άρωμα από τα άνθη της λεμονιάς γέμιζαν τον αέρα.

Έφτασα, περιπλανήθηκα μέσα στις λεμονιές, τα τρεχούμενα νερά τραγουδούσαν και έπαιζαν με τους νερόμυλους, κάτω λιάζονταν οι Αλυκές με την αμμουδερή παραλία και μπροστά στεκόταν το νησάκι Μπούρτζι. Εκεί ταξίδεψα νοερά στη δεκαετία του 1920, όπου «συνάντησα» τον έρωτα του Παύλου και της Βίργω, δύο νέων που αγαπιούνται με πάθος και παιδεύουν εξίσου ο ένας τον άλλο, όπως μας αφηγείται ο Κοσμάς Πολίτης στο πρώτο του έργο, κλασικό της νεοελληνικής λογοτεχνίας «Λεμονοδάσος», όπου ο αναγνώστης παρακολουθεί όχι μόνο τα γεγονότα που πλαισιώνουν την διαδρομή του Παύλου αλλά κυρίως την εσωτερική του πορεία προς την ολοκλήρωση του ερωτικού του πόθου, τον εγκλωβισμό του ανάμεσα στον σωματικό και τον πνευματικό έρωτα. Ένα έργο επίκαιρο με άρωμα εποχής.

Να σκεφτείς ότι το 1828 υπήρχαν 10.000 λεμονόδεντρα εδώ, που παρήγαγαν 8 εκατομμύρια λεμόνια τα οποία γινόντουσαν εξαγωγή μέχρι την Κωνσταντινούπολη. Σήμερα διασώζονται μόνο 25.000 δέντρα. Το Μεξικό και η Ινδία είναι σήμερα οι ηγέτες στη συγκομιδή λεμονιών. Ο ετήσιος κύκλος εργασιών είναι 14 εκ. τόνοι, δηλαδή το 32% της παγκόσμιας συγκομιδής. Το λεμόνι έχει πατρίδα την Ινδία και την Κίνα. Λέγεται ότι είναι ένα υβρίδιο από το κίτρο και το πικρό πορτοκάλι.

Πρώτη αναφορά γίνεται σε ιστορικά έγγραφα της Ινδίας και του Πακιστάν το 2π.Χ. Εμφανίστηκε στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική το 12ο αιώνα από τους Άραβες έμπορους. Στην Ελλάδα έφτασε στους ελληνιστικούς χρόνους και ήταν γνωστό ως μηδικόν μήλον. Τον όρο αυτό χρησιμοποιεί ο Θεόφραστος τον 4ο π.Χ. αιώνα εάν και η καλλιέργεια της λεμονιάς ξεκίνησε τον 1π.Χ. αιώνα. Στη αρχαία ρωμαϊκή ελίτ το λεμόνι αποτελούσε σύμβολο κοινωνικής θέσης.

Λεμόνι στο αλάτι: Μια συνταγή της Βόρειας Αφρικής

Εκτός του εξαιρετικού ντεκόρ για την κουζίνα σου, η χρησιμότητα των συγκεκριμένων λεμονιών είναι κυρίως σε φαγητά κατσαρόλας κρέας και ψάρι. Επίσης δίνει μια ιδιαίτερη νότα σε βραστές σαλάτες. Προσοχή στην ποσότητα και την ρύθμιση του αλατιού.

Υλικά

• 12 λεμόνια πλυμένα (προσοχή μην είναι κερωμένα)
• ανθό αλατιού
• φρέσκος χυμός λεμονιού

Εκτέλεση

Κόβεις τις μύτες του λεμονιού και στη συνέχεια τα τεμαχίζεις στα τέσσερα χωρίς να τα χωρίσεις. Γεμίζεις με όσο αλάτι χωράει τα χωρίσματα τους. Τα τοποθετείς σ’ ένα καθαρό βάζο και τα πιέζεις μέχρι να μην υπάρχει κενό ανάμεσά τους. Το κλείνεις. Την επόμενη μέρα προσθέτεις κι άλλα λεμόνια μέχρι πάνω. Εάν δεν φτάνει ο χυμός να τα καλύψει πρόσθεσε φρεσκοστυμμένο. Πρέπει πάντα να είναι καλυμμένα με χυμό λεμονιού. Κλείστα και ξέχασε τα για 5-6 εβδομάδες. Τα λεμόνια είναι έτοιμα όταν η φλούδα τους είναι μαλακή. Όταν τα χρησιμοποιήσεις πρέπει να τα ξεπλύνεις και να πετάξεις τα κουκούτσια. Μετά το πρώτο άνοιγμα το βάζο το φυλάς στο ψυγείο.