Εκείνη τη μέρα η Μαρία ξύπνησε νωρίς. Έβαλε το μεσάτο φόρεμα της, έσφιξε τη ζώνη κι έκατσε στον καθρέφτη να προσθέσει μικρές πινελιές κομψότητας, eyeliner, κραγιόν, λίγο ρουζ, και τα μαλλιά ψιλά δεμένα κότσο. Πέρασε από ένα μικρό συννεφάκι Channel No 5, έριξε μια κλεφτή ματιά στον Τζοβάνι που λαγοκοιμόταν και βγήκε από την καμπίνα της τρέχοντας να συναντήσει τον έρωτα. Έκατσε στο σαλόνι μαζί με τον «Πατέρα της Νίκης» Ουάσινγκτον Τσόρτσιλ, την οικογένεια του και τον Αρίστο και ετοιμάστηκαν για απόβαση στην Βασιλίδα των Πόλεων(Κωσταντινούπολη).

Ήταν εκείνη η μέρα που άξαφνα, ενώ ο διευθυντής του μουσείου που ξεναγούσε το μικρό γκρουπ στις μεγαλοπρεπείς αίθουσες του χαρεμιού στο Τοπ Καπί, άκουσε τη φωνή της Μαρίας που έδινε φόρο τιμής, με τα μάτια υγρά, τραγουδώντας μια άρια από την «Αρπαγή από το Σεράι». Μετά από 2 ώρες επισκέφτηκαν το Πατριαρχείο όπου ο Πατριάρχης Αθηναγόρας, άπλωσε τα χέρια του και ευλόγησε το διασημότερο ναυτικό της σύγχρονης εποχής και τη μεγαλύτερη καλλιτέχνιδα του αιώνα. Με την επιστροφή τους στο «Χριστίνα» δείπνησαν και αργά το βράδυ ο Αρίστος βγήκε μόνος στη στεριά να περιπλανηθεί κρυφά , μακριά από του φωτογράφους και τους περίεργους.

Όταν επέστρεψε, τον περίμενε η Μαρία τυλιγμένη με μια εσάρπα. Κάθισαν στις ψάθινες πολυθρόνες. Εκείνος έπινε γουλιά – γουλιά το ουίσκι του και αναπολώντας της, έλεγε ιστορίες από το διωγμό. Κάποια στιγμή σηκώθηκε, πάτησε το κουμπί του μαγνητοφώνου και τη νύχτα γέμισε η φωνή της Ρόζα Εσκενάζι, που κι αυτή δεν ήξερε εάν ήταν Οβριά, Τούρκα ή Ρωμιά. Κάποτε που του τραγούδησε το «γελεκάκι», του το ξεκαθάρισε: «Σμυρνιά είμαι, μπρέ Αρίστο. Σμυρνιά με κεφαλαία γράμματα, όπως κι εσύ. Σμυρνιός μάτια μου!».

Το τραγούδι του καεί τα σωθικά: «Στο ‘πα και στο ξαναλέω στο γιαλό μην κατεβείς, ο γιαλός φέρνει φουρτούνα θα σε πάρει να χαθείς… Και μη μου στέλνεις γράμματα, γιατί γράμματα δεν ξέρω και με πιάνουν κλάματα».

Κάθισαν εκεί μέχρι το χάραμα καθώς η «Χριστίνα» έπλεε σιωπηρά ως το Καρατάσι, εκεί που έμεναν οι Ωνάσηδες 37 χρόνια πριν. Ο Αρίστος ήθελε να το δει όπως εκείνο το πικροχάραμα που το άφησε κυνηγημένος. «Μαρίτσα, δεν έχει αξία τι έγινες στη ζωή σου, αλλά τι απολαμβάνεις από αυτήν», της είπε εκείνο το βράδυ του 1959. Αυτή λέγεται πως ήταν η πρώτη νύχτα που φλογερού έρωτα της Μαρία Κάλλας και του Αριστοτέλη Ωνάση. Μία από τις πολυαγαπημένες τους συνταγές στο «Χριστίνα» ήταν σαλάτα με καρπάτσιο «α λα Μάριο».

Υλικά

• 200 γραμμάρια βοδινό(για εκτενείς πληροφορίες της διαδικασίας και της ιστορίας του πιάτου δείτε εδώ)
• έξτρα παρθένο ελαιόλαδο
• 1 λεμόνι
• ξύδι μπαλσάμικο
• ρόκα
• flakes παρμεζάνα
• αλάτι, πιπέρι

Διαδικασία

Κόβεις σε λεπτές φέτες το κρέας, προσθέτεις κατά βούληση λάδι, αλάτι πιπέρι, λεμόνι και μπαλσάμικο. Λίγα λεπτά πριν το σερβίρεις βάζεις φρέσκια ρόκα και flakes παρμεζάνα.