Η “αναβάθμιση” Παντοάν και η ενοποίηση της ΕΕ

Του Αλέξανδρου Βέλμαχου

Το ένα σίγουρο δεδομένο που προέκυψε τη Δευτέρα μετά από τη ήττα του Ματέο Ρέντσι στο δημοψήφισμα της Κυριακής είναι πως ακόμα και αν ο τωρινός πρωθυπουργός διατηρήσει τη θέση του, αυτή η παραμονή θα είναι βραχύβια. Κάποιες αναφορές από τη Ρώμη κάνουν λόγο για παραμονή του μέχρι την προσεχή Παρασκευή μέχρι να ψηφιστεί ο προϋπολογισμός του 2017(σημαντικό ζήτημα, που από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή θίχτηκε έντονα χθες), κάποιες άλλες πηγές αναφέρουν πως ο Ρέντσι μπορεί να αποχωρήσει ακόμα και σήμερα ή μέχρι την Τετάρτη. 

Αυτό όμως που είναι βέβαιο, ανεξάρτητα από το “θολό” πολιτικό μέλλον του Ρέντσι, είναι πως ο υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης του, Πιερ Κάρλο Παντοάν, είναι αυτός που θα παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην επόμενη μέρα της Ιταλίας.

Ήδη, από το πρωί της Δευτέρας, το όνομα του 66χρονου οικονομολόγου άρχισε να διακινείται πολύ έντονα ως ο επόμενος πρωθυπουργός, φήμες που ήρθε να ενισχύσει ο Επίτροπος Οικονομικών της ΕΕ, Πιέρ Μοσκοβισί όταν αναφέρθηκε με ιδιαίτερα θετικά λόγια στον πρώην επικεφαλής οικονομολόγο του ΟΟΣΑ και ΥΠΟΙΚ της Ιταλίας από το 2014.

Ακόμα και ο Παντοάν δεν είναι ο επόμενος πρωθυπουργός της τρίτης μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρωζώνης, το δεδομένο είναι πως ο ρόλος του ως υπουργός Οικονομικών θα έχει ενισχυθεί σημαντικά περισσότερο για το επόμενο χρονικό διάστημα, με πηγές από τις Βρυξέλλες να αναφέρουν πως η επόμενη μέρα στην Ιταλία και οι αποφάσεις που θα λαμβάνονται στη Ρώμη θα περνούν από το “μικροσκόπιο” του.

Μεταξύ Ρέντσι και Σόιμπλε

Έχοντας γαλουχηθεί ιδεολογικά και πολιτικά με τις αρχές του τεχνοκράτη, ο Παντοάν επιθυμεί να παρουσιάζει ένα διαφορετικό τεχνοκρατικό πρόσωπο από αυτό που έχει γνωρίσει ο ευρωπαϊκός Νότος, σε σχέση με τον Μάριο Μόντι και τον Λουκά Παπαδήμο. Θιασώτης των διεθνών οργανισμών (ΟΟΣΑ, ΔΝΤ, Κομισιόν κ.α.) ο υπουργός Οικονομικών της Ιταλίας έχει πάρει θέση στο διάκενο της λιτότητας και της δημοσιονομικής χαλάρωσης. Με θέσεις πιο ήπιες από του Γερμανού Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για την τήρηση των δημοσιονομικών κανόνων της ΕΕ και πιο αυστηρές από αυτές του Ματέο Ρέντσι σχετικά με χαλάρωση των μέτρων περί ελλειμμάτων, ο Παντοάν βρίσκεται στη μέση: Τήρηση των συμφωνηθέντων που προβλέπονται στο καταστατικό της ΕΕ αλλά και κατανόηση της αναγκαιότητας των εκτάκτων μέτρων μακριά από τους δημοσιονομικούς κανόνες, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι αναιμικοί ρυθμοί ανάπτυξης της ΕΕ.

Στις θέσεις του Παντοάν σημαίνοντα ρόλο έχει η άποψη περί ενός υπερυπουργείου Οικονομικών της Ευρωζώνης.Σύμφωνα με τον ίδιο, “πρέπει να αντιμετωπίζουμε με μεγαλύτερη οργάνωση της προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ΕΕ και αυτό δεν είναι εύκολο να γίνει όταν η κάθε χώρα μέλος της Ένωσης αντιλαμβάνεται τον εαυτό της ως ένα ξεχωριστό κομμάτι του παζλ. Χρειαζόμαστε μια επιβλέπουσα αρχή που θα παίρνει τις κεντρικές αποφάσεις και προς αυτό το σκοπό θα ήταν θετική εξέλιξη η δημιουργία ενός οργάνου που θα είχε επιβλέποντα ρόλο στις αποφάσεις των χωρών της ΕΕ” είχε δηλώσει στο πρόσφατο παρελθόν ο Παντοάν.

Για την Ελλάδα

Σχετικά με την αντιμετώπιση που μπορεί να έχει ο Παντοάν από τον αναβαθμισμένο του ρόλο γύρω από την ελληνική κρίση, ο Ιταλός γνωρίζει καλά τα… κατατόπια της Αθήνας. Από το 2001 έως το 2005 όντας υπεύθυνος του ΔΝΤ στην Ιταλία, είχε ρόλο επιτηρητή για τις χώρες για την Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Αλβανία, όπως καταγράφεται στο βιογραφικό, επομένως είναι εξοικειωμένος με τις δομικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας από την είσοδο στο ευρώ.

Κατά τη διάρκειας της ηγεσίας του Ρέντσι δεν είχε θελήσει να πάρει κάποια ξεχωριστή θέση από αυτή που είχε η ιταλική ηγεσία για “ανάγκη της Ελλάδας να προχωρήσει στις μεταρρυθμίσεις”, ωστόσο αναμένεται με ενδιαφέρον αν -με τον ενισχυμένο ρόλο του- θα μείνει στις θέσεις που εξέφρασε μέχρι χθες ή αν θα θυμηθεί τον τεχνοκρατικό εαυτό του, τις μέρες που ήταν στέλεχος του ΟΟΣΑ.

Σημειώνεται πως κατά την κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά, ο Παντοάν θεωρείται ένας από τους ιθύνοντες νους για τη σύνταξη της “εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ” που είχε παρουσιάσει ο τότε υπουργός Ανάπτυξης, Κωστής Χατζηδάκης.