“Χτύπα ξύλο”: Πότε χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά η πασίγνωστη φράση

"Χτύπα ξύλο": Πότε και από ποιους ειπώθηκε για πρώτη φορά η φράση που όλοι χρησιμοποιούμε σήμερα.

“Χτύπα ξύλο”: Αν υπάρχει μια φράση η οποία χρησιμοποιείται από όλους τους Έλληνες και μάλιστα με συχνότητα παρόμοια των πασίγνωστων λέξεων που γνωρίζουν άπαντες στα πέρατα της Γης (τα γνωστά εδέσματα αλλά και η λεξούλα που αρχίζει από μ…) είναι το “Χτύπα ξύλο”. Γενικά, εμείς οι Έλληνες αρεσκόμαστε στο να “χτυπάμε ξύλο”, ξεστομίζοντας την εν λόγω φράση που πολλές φορές συνοδεύουμε και από ελαφρύ χτύπημα σε οποιαδήποτε ξύλινη επιφάνεια υπάρχει εκείνη την ώρα στο περιβάλλον μας. Η φράση αυτή λέγεται στο κλείσιμο κάθε απαισιόδοξης πρόβλεψης ή κουβέντας και ουσιαστικά αυτός που τη χρησιμοποιεί θέλει να “ξορκίσει” κάθε πιθανότητα εισβολής της κακής τύχης.

Κι αν οι περισσότεροι γνωρίζουμε το πως χρησιμοποιείται η φράση, λίγοι γνωρίζουν πότε πρωτοειπώθηκε και ποιοι τη… λάνσαραν. Και η απάντηση είναι η εξής: οι Αρχαίοι Έλληνες. Στην αρχαιότητα, χρησιμοποιούταν η φράση “Άπτεσθαι ξύλου”, με τους πρόγονούς μας να θεωρούν ότι για να “ξορκιστεί” το κακό θα πρέπει να ακουμπήσει ή να χτυπήσει κάποιος ξύλο, διότι στα δέντρα κατοικούσαν νύμφες (Αμαδρυάδες). Χτυπώντας λοιπόν τους κορμούς των δέντρων, οι Αρχαίοι θεωρούσαν ότι ξυπνούσαν οι νύμφες και περιέβαλλαν με προστασία εκείνον που έκανε την κίνηση.

Σύμφωνα με μια εκδοχή, οι άνθρωποι πολλές φορές πραγματοποιούσαν τις συναντήσεις τους στα δάση για να συζητήσουν τα θέματα τους, καλά ή κακά, νόμιμα ή παράνομα. Με το να χτυπάνε ξύλο, κορμούς δέντρων, πίστευαν ότι έδιωχναν τα οποιαδήποτε πνεύματα κατοικούσαν μέσα στο ξύλο για να μην τους ακούσουν…

Κι αν οι Έλληνες χτυπάνε ξύλο, υπάρχουν κι άλλοι λαοί που απλά το ακουμπούν. Όπως για παράδειγμα οι Βρετανοί. Στα βόρεια, υπάρχει η φράση “touch wood” που σημαίνει “άγγιξε το ξύλο”. Σύμφωνα με μία εκδοχή για την προέλευση της φράσης, οι Ιρλανδοί είχαν το άγγιγμα ξύλου ως παράδοση για να ευχαριστήσουν τα ξωτικά που τους χάριζαν καλή τύχη. Επίσης, θεωρούσαν πως τα δέντρα λατρεύονταν ως τόποι κατοικίας καλών και ευγενικών πνευμάτων. Έτσι, αγγίζοντας το ξύλο, την κατοικία δηλαδή του πνεύματος, προστατευόσουν και ο ίδιος από τα κακά πνεύματα!Το άγγιγμα του ξύλου, πίστευαν πως προστατεύει και από την πραγματοποίηση κάποιων αρνητικών οιωνών.