Λαυρέντης Μαχαιρίτσας: Από τους τελευταίους “Μοϊκανούς” της ελληνικής μουσικής σκηνής

Λαυρέντης Μαχαιρίτσας: Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 63 ετών από ανακοπή καρδιάς στο σπίτι του στον Πτελεό Μαγνησίας.

Χειμαρρώδης και αυθεντικός. Αυτές είναι οι πρώτες λέξεις που ερχόταν στο νου κάθε φορά που κάποιος είχε την ευκαιρία να συζητήσει με τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα.  Ακομπλεξάριστος χωρίς να κρύβεται πίσω από τις λέξεις ή να μασά τα λόγια του μιλούσε με πάθος για τη μουσική ενώ όνειρό του ήταν να ανοίξει μια μικρή μπουάτ και να παίζει για 100 άτομα. “Το 2012 όταν έκανα τη συναυλία στο Καλλιμάρμαρο επιστρέφοντας σπίτι ένιωθα όλο το σώμα μου να πονά. Ξάπλωσα. Σκέφτηκα πως θα μπορούσα αύριο να σταματήσω.

Λίγες ώρες πριν στο στάδιο με είχε ακούσει 60.000 κόσμος. Είχα μόλις παίξει παρέα με ανθρώπους που άκουγα από παιδί. Έπειτα από εκείνη τη βραδιά είπα: Εντάξει, έκανα όλα όσα ήθελα να κάνω, τo πράγμα τελείωσε. Όμως δεν ήταν έτσι. Τελειώνει κάτι, ξεκινάει κάτι άλλο. Το τέρμα του κάθε δρόμου σηματοδοτεί μια καινούργια αρχή. Έτσι είναι. Σήμερα έχω μια ανάγκη να αποτραβηχτώ από τις μεγάλες σκηνές. Να πάω σε χώρους μικρούς” θα πει σε μια από τις συνεντεύξεις του.

Ένας από τους τελευταίους “μοικανούς” της ελληνικής μουσικής σκηνής άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του αφού σημάδεψε γενιές και γενιές εδώ και 4 δεκαετίες. Πέθανε ξαφνικά στο σπίτι του στον Πτελεό Μαγνησίας σε ηλικία 63 ετών.

Ο γάμος, τα ναρκωτικά και το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε

Για την προσωπική του ζωή, τη γυναίκα της ζωής του, την κόρη του αλλά και τα ναρκωτικά είχε μιλήσει στο παρελθόν ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας σε συνέντευξή του στο περιοδικό «ΕΓΩ».  Ο αγαπημένος καλλιτέχνης, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 63 ετών, μετά από καρδιακή προσβολή που υπέστη, είχε μιλήσει δίχως περιστροφές για το πώς η σύζυγός του στάθηκε αφορμή να κόψει τα ναρκωτικά και να ακολουθήσει έναν διαφορετικό τρόπο ζωής. Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας πήρε την μεγάλη απόφαση να ανέβει τα σκαλιά της εκκλησίας όταν ήταν περίπου 40 ετών.

Μέχρι τότε «κοιμόμουν όταν νύσταζα, έτρωγα όταν πεινούσα, γυρνούσα σπίτι όταν δεν μπορούσα να πάω πουθενά αλλού. Έχω πιει, έχω καπνίσει και έχω κοιμηθεί σε άπειρα σπίτια. Κάποια στιγμή είπα “αυτήν τη γυναίκα τη γουστάρω και θέλω να μείνω μαζί της”. Αυτό ήταν όλο» είχε δηλώσει στον δημοσιογράφο Πάνο Γιαννακόπουλο ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας.

Παντρεύτηκε το 1992 στο Μοναστήρι Πεντέλης. Όλοι κι όλοι ήταν στην τελετή τέσσερα άτομα. Το ζευγάρι και οι κουμπάροι. «Με πάντρεψε ένας παπάς γνωστός από τις τηλεοπτικές του εμφανίσεις. Δεν έμαθε κανείς ότι παντρεύτηκα. Και ήταν σε μια περίοδο που έδινα πέντε συνεντεύξεις το μήνα».

Μάλιστα, δεν είχε διστάσει να παραδεχτεί πως είχε καπνίσει ναρκωτικά αλλά ποτέ δεν έφαγε κόλλημα. «Με τον Παύλο Σιδηρόπουλο, για παράδειγμα, κάναμε παρέα. Ήρθε ένα πρωί που τα έκοψα όλα μαχαίρι» είχε πει ο ταλαντούχος καλλιτέχνης. Πότε συνέβη αυτό; Δεν ήταν, όμως, μόνο ο έρωτας ο λόγος που αποφάσισε να τα κόψει. «Κάποια στιγμή με κούρασε αυτό το πράγμα. Και τώρα, ως πατέρας, λέω στην κόρη μου και στα νέα παιδιά “μακριά”. Ευτυχώς, οι φόβοι μου με συγκράτησαν και δεν έπεσα σε επικίνδυνα πράγματα. Γι’ αυτό σταμάτησα. Είπα, “άσε, προτιμώ να ζήσω”» είχε περιγράψει στη συνέντευξή του.

Από τον γάμο με τη σύζυγό του απέκτησαν μία κόρη, η οποία είναι 24 ετών και σπούδασε κινηματογράφο στην Αγγλία. «Είχα πει ότι θέλω να κάνω ένα σπιτικό, να βρω μια γυναίκα που να τη γουστάρω και να με γουστάρει, κάναμε ένα παιδί και αγωνίζομαι γι’ αυτούς. Αν υποθέσεις ότι η μισή μου ζωή είναι το τραγούδι, γιατί η άλλη μισή είναι η κόρη μου, δε θα μπορούσε να μην υπάρχει η αγάπη του κόσμου» είχε πει στο περιοδικό «People».

Μιλώντας στην εκπομπή «Το Πρωινό» πριν από μερικούς μήνες είχε μιλήσει για την αδυναμία που έχει στην κόρη του, αλλά και τον φόβο που είχε όταν η κόρη του μεγάλωσε και ήρθε η στιγμή να ζήσει τους πρώτους της έρωτες.

Η κατάθλιψη και το μεγάλο «ευχαριστώ» στην οικογένειά του

Μιλώντας με τα πιο γλυκά και συγκινητικά λόγια για την οικογένειά του, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας είχε αποκαλύψει ότι το τραγούδι «τόσα χρόνια μία ανάσα» το είχε αφιερώσει στη γυναίκα και την κόρη του. «Χρωστάω στη γυναίκα μου, στην κόρη μου. Τους το είπα κιόλας με το τραγούδι «τόσα χρόνια μια ανάσα». Αυτό λέει το τραγούδι αυτό. Είναι δύσκολο να πεις ευχαριστώ. Το «ευχαριστώ» δε λέγεται εύκολα. Λες ενδόμυχα «ο άλλος πρέπει να το κάνει για μένα γιατί να μην το κάνει;». Όχι, δεν είναι έτσι. Όπως και η «συγνώμη» δε λέγεται εύκολα. Σε πολλούς ανθρώπους χρωστάω. Στον Νταλάρα που ήταν ο άνθρωπος που με βοήθησε με το «Διδυμότειχο μπλουζ» και τη «Σκόνη». Σε όλους τους ανθρώπους που δούλεψαν μαζί μου, στους παραγωγούς, με τους οποίους δεν έχω πια με όλους καλές σχέσεις, δεν έχει σημασία. Χρωστάω ένα ευχαριστώ

Τι είχε πει για το πρόβλημα υγείας του

«Είχα ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, ένα πρόβλημα καρδιακό που πλέον το ξεπέρασα. Και ξέρεις, αυτό σου δημιουργεί κατάθλιψη εκ των πραγμάτων. Και μάλιστα η δικιά μου τότε, ήταν μανιοκατάθλιψη. Δεν είναι το ίδιο. Με τη μανιοκατάθλιψη αισθάνεσαι ότι είναι κοντά ο θάνατοι Και αυτό σε τρομάζει. Το ξεπέρασα, έκανα και ό,τι έπρεπε να κάνω για την υγεία μου και το ξεπέρασα. Αλλά μήπως ελέγχεται η κατάθλιψη; Όλος ο κόσμος χάπια παίρνει. Οι περισσότερες μορφές κατάθλιψης έχουν αιτία. Αν κάτσεις και σκεφτείς λίγο, καταλαβαίνεις για ποιο λόγο υπάρχει. Αν δεν έχει λεφτά ο κόσμος να πληρώσει τα έξοδα του, τα χρέη του, παθαίνει κατάθλιψη…».

Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας γεννήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 1956 στη Νέα Ιωνία του Βόλου. Ήδη από μικρός δείχνει μια τάση στη μουσική. Σε ηλικία 6 ετών αρχίζει μαθήματα πιάνου, ενώ μόλις στα 9 του θα αγοράσει τον πρώτο του δίσκο, το Help των Beattles και σε τρία χρόνια ανακαλύπτει το Revolver, πάλι των Beattles.

Στην αποθήκη της δισκογραφικής εταιρείας Μίνως Μάτσας κάνει την πρώτη του δουλειά. Σύμφωνα με το thecaler η ασυνέπεια στο ωράριο της εταιρείας είναι η αιτία που τον διώχνουν (συμπτωματικά τα προσωπικά του albums κυκλοφορούν από την MINOS-EMI). Το σχολείο το έχει σταματήσει προ πολλού, γιατί δεν τα πήγαινε καλά στα μαθήματα, αλλά και γιατί είχε τσακωθεί μ’ ένα καθηγητή του, με αποτέλεσμα να αποβληθεί από όλα τα γυμνάσια! Ακολουθούν δεκάδες δουλειές, όπως μπάρμαν, παρκαδόρος, σερβιτόρος σε καφετέρια και πολλές άλλες. Στο στρατό υπηρετεί 14 μήνες σαν προστάτης (και άλλους 5-6 μήνες φυλακή).

Μόλις απολύεται από το στρατό αρχίζει να τραγουδά αντάρτικα τραγούδια με τον Πάνο Τζαβέλα στη ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ. Η εποχή που τα αντάρτικα ήταν της μόδας έχει περάσει, όμως είναι μια αρχή. Έχει φτάσει 20 χρονών και γεννιέται η ιδέα των P.L.J. Το ξεκίνημα γίνεται από τον ίδιο και τον Παύλο Κικριλή. Αυτός με τη σειρά του φέρνει τον Τάκη Βασαλάκη και το συγκρότημα είναι έτοιμο! Με την προσθήκη του Αντώνη Μιτζέλου στην κιθάρα οι P.L.J. ξεκινούν για την Γαλλία με σκοπό μια διεθνή καριέρα. Κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί τελικά, όμως το 1982 κυκλοφορεί το ARMAGEDDON από την Polygram, με παραγωγό τον Γιάννη Δουλάμη, με τον οποίο και γίνονται όλοι οι δίσκοι του συγκροτήματος.

Το ARMAGEDDON είναι βασισμένο στην Παλαιά Διαθήκη και η συνθετική ιδέα έχει τη βάση της στην Αποκάλυψη του Ιωάννη. Στον Λαυρέντη αρέσει η ενασχόληση με θρησκευτικά θέματα, ενώ έχει κάνει και μαθήματα θρησκευτικής μουσικής και ψαλμωδίες στη Μονή Πετράκη. Την εποχή εκείνη όμως το rock που προωθεί το συγκρότημα δεν έχει τόση απήχηση. Είναι περίεργο το γεγονός ότι όταν πρόσφατα το ARMAGEDDON βγαίνει σε CD, θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους ελληνικούς rock δίσκους.

Η απογοήτευση κάνει το συγκρότημα να στραφεί σε ελληνικό στίχο, και έτσι το 1983 βγαίνει ο 2ος δίσκος του συγκροτήματος. Τότε το συγκρότημα μετονομάζεται σε Τερμίτες (υπάρχει ένα τραγούδι με αυτόν τον τίτλο στο 2ο δίσκο), όνομα που θυμίζει Beattles (σκαθάρια). Ο 3ος δίσκος είναι αυτός που κάνει τους πάντες να ενδιαφερθούν για τους Τερμίτες, το 1984. Με τίτλο ΑΜΑΡΤΩΛΗ ΜΑΡΙΑ και με τον Γιώργο Νταλάρα να συμμετέχει στα τραγούδια ΑΡΚΟΥΔΕΣ και ΣΚΟΝΗ, ο δίσκος πουλάει χιλιάδες αντίτυπα και ακολουθούν εμφανίσεις, συναυλίες και άλλα.

Τον Σεπτέμβριο του ’86 κυκλοφορεί το τέταρτο album, με τίτλο ΤΣΙΜΕΝΤΕΝΙΑ ΤΡΕΝΑ, από την Virgin. Περιέχει τραγούδια όπως την ΣΚΛΗΡΗ ΜΟΥΣΙΚΗ, και το ΟΥΤΕ ΜΕ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ, ΟΥΤΕ ΣΕ ΓΝΩΡΙΖΩ. Σε αυτό το δίσκο συμμετέχει η Σοφία Βόσσου και η Φλέρυ Νταντωνάκη. Στο πιάνο είναι ο Γιάννης Μπαχ-Σπυρόπουλος, ενώ στα ντραμς ο Φίλιππος Σπυρόπουλος. Τελευταίο studio album των Τερμιτών είναι το ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΒΡΟΧΗ, που κυκλοφορεί το 1988 με τραγούδια όπως το ΠΟΣΟ ΣΕ ΘΕΛΩ, ΠΑΡΕ ΜΕ ΑΠΟ ‘ΔΩ και άλλα. Με το album ΤΣΙΜΕΝΤΕΝΙΟ ΚΟΝΤΣΕΡΤΟ, ζωντανά ηχογραφημένο από μια καταπληκτική συναυλία στο Λυκαβηττό όπου και συμμετέχει πλειάδα καλλιτεχνών, όπως ο Γιώργος Νταλάρας, η Σοφία Βόσσου, ο Αντώνης Βαρδής (με τον οποίο ο Λαυρέντης τραγουδά το ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΤΡΕΛΑ) και οι Κατσιμιχαίοι, κλείνει ο κύκλος των Τερμιτών.

Το 1989 ξεκινά η προσωπική του σταδιοδρομία ως συνθέτης και ερμηνευτής ταυτόχρονα. Πρώτο album Ο ΜΑΓΑΠΑΣ ΚΑΙ Η ΣΑΓΑΠΩ από την MINOS-EMI, σε στίχους του Μιχάλη Μαρματάκη που έγραφε στίχους και για τους Τερμίτες.

Δύο χρόνια αργότερα, το 1991, κυκλοφορεί το ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟ BLUES, το οποίο γίνεται χρυσός δίσκος. Ο Γιώργος Νταλάρας συμμετέχει στο ομώνυμο τραγούδι. Οι στίχοι των: Γιάννη Μπαχ-Σπυρόπουλου, Αφροδίτης Μάνου, Γιάννη Προεστάκη, Σάββα Πασχαλίδη και Χάρη Καφετζόπουλου.

Στη συνέχεια το 1993 κυκλοφορεί το ΡΙΞΕ ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ. Δέκα κομμάτια, τα οχτώ σε μουσική του Λαυρέντη, σε στίχους Λίνας Δημοπούλου, Μιχάλη Γκανά, Έλενας Ζερβού, Κώστα Καρυστινού, Άκου Δασκαλόπουλου.

Η Ελευθερία Αρβανιτάκη συμμετέχει στο ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΟ και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου στο ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΙ ΣΟΥ ‘ΧΩ ΓΙΑ ΜΕΤΑ. Ο Λαυρέντης έχει ήδη ξεκινήσει κοινές καλλιτεχνικές εμφανίσεις με τον Διονύση Τσακνή, οι οποίες και αποτυπώνονται δισκογραφικά στο album Η ΝΥΧΤΑ ΘΑ ΤΟ ΠΕΙ, σε ζωντανή ηχογράφηση από την συναυλία στον Λυκαβηττό στις 6 Σεπτεμβρίου 1993 και από τις εμφανίσεις στις 25 και 26 Φεβρουαρίου 1994 στο ΜΕΤΡΟ. Ο Λαυρέντης και ο Διονύσης είναι πλέον ένα αχώριστο δίδυμο (έγιναν και κουμπάροι) σε κάθε live εμφάνιση τους.

Το 1995 κυκλοφορεί ο δίσκος (CD πλέον) ΠΑΡΑΘΥΡΑ ΠΟΥ ΚΟΥΡΑΣΕ Η ΘΕΑ. Ένας από τους καλύτερους δίσκους του Λαυρέντη, ο οποίος όμως δεν θα έχει και ανάλογη εμπορική επιτυχία. Συμμετέχει ο Βαγγέλης Κονιτόπουλος και η Ελισάβετ Καρατσόλη. Κατόπιν, σε λιγότερο από 2 χρόνια, κυκλοφορεί μέσα στο 1996 το ΠΑΥΣΙΛΥΠΟΝ. Ένα album-σταθμός που αγαπήθηκε πάρα πολύ, παρουσιάζοντας πολύ μεγάλες πωλήσεις. Η μουσική πάντα του Λαυρέντη (η ΑΠΟΥΣΙΑ είναι γραμμένη από τον Μίλτο Πασχαλίδη) και οι στίχοι του Ισαάκ Σούση, του Γιώργου Οικονομέα και της Λίνας Δημοπούλου. Τους στίχους στο ομώνυμο τραγούδι έγραψε ο Νίκος Τσακνής, αδερφός του Διονύση.

Συμμετέχουν οι Πυξ Λαξ στο ΕΝΑΣ ΤΟΥΡΚΟΣ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ, ο Μπάμπης Στόκας (τραγουδιστής των Πυξ Λαξ) στο ΝΟΤΟ, καθώς και ο Δημήτρης Μητροπάνος στα ΚΙΤΡΙΝΑ ΒΡΑΔΙΑ. Μετά από δυόμισι και πλέον χρόνια δισκογραφικής απουσίας (συμμετέχει μόνο σε δίσκους άλλων καλλιτεχνών κατά την περίοδο αυτή) ο Λαυρέντης επιστρέφει τον Ιούνιο του 1999 με το νέο του CD, ΕΤΣΙ ΔΡΑΠΕΤΕΥΩ ΑΠ’ ΤΙΣ ΠΑΡΕΕΣ. Η μουσική στα 8 από τα 11 τραγούδια είναι του Λαυρέντη, με ένα τραγούδι του Lucio Battisti (από τους αγαπημένους του καλλιτέχνες), ένα του Vasco Rossi και ένα του Δημήτρη Βασαλάκη (από τους Τερμίτες). Στο album αυτό συμμετέχει ο Διονύσης Σαββόπουλος, στο τραγούδι ΚΑΙ ΤΙ ΖΗΤΑΩ. Η συνέχεια το ίδιο σημαντική.

Ο Λαυρέντης γράφει μουσική για την ταινία “Ένας κι ένας” και αφού γράψει την μουσική σε πολλά τραγούδια του 2πλου CD του Γ.Νταλάρα, βγάζει τον επόμενο προσωπικό του δίσκο με τίτλο “Το διάλειμμα κρατάει δυο ζωές”. Σημαντική στιγμή του δίσκου η συνεργασία με τον Angelo Branduardi. Επόμενη δισκογραφική δουλειά του Λαυρέντη, το single με την μουσική της ταινίας “Εφάπαξ” όπου τραγουδάει ο Γιάννης Κότσιρας (για τον οποίο έγραψε και τη μουσική για το CD Ξύλινο Αλογάκι). Τελευταία του προσωπική δουλειά είναι το CD “Στο αφιερώνω”, ενώ συμμετείχε και στο δίσκο “Χρειάζεται ένα θαύμα εδώ”, που ουσιαστικά αποτελεί το πρόγραμμα των Μαχαιρίτσα, Τσακνή και Πλιάτσικα στο Σταυρό του Νότου.

Εκτός από τη δισκογραφική δραστηριότητα, τα τελευταία χρόνια, μαζί με τον Διονύση Τσακνή, “οργώνει” την Ελλάδα τα καλοκαίρια, δίνοντας συναυλίες σε όλη την επικράτεια. Παράλληλα, το ίδιο πάντα δίδυμο, κάνει και επιλεγμένες εμφανίσεις σε μουσικές σκηνές κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Εκτός από το Διονύση, ο Λαυρέντης έχει συνεργαστεί με την Ελευθερία Αρβανιτάκη, τη Χαρούλα Αλεξίου, το Δημήτρη Μητροπάνο, το Βασίλη Παπακωνσταντίνου κ.α. Το περσινό καλοκαίρι έδωσε πολλές συναυλίες στην Ελλάδα και την Κύπρο με τον Χρήστο Θηβαίο. Όλα αυτά τα χρόνια ο Μαχαιρίτσας έχει μείνει πιστός στο χώρο του καλού ελληνικού τραγουδιού, με συνέπεια και σημαντική παρουσία.

Λαυρέντης και ποδόσφαιρο

Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας ήταν ένας άνθρωπος που αγαπούσε το ποδόσφαιρο. Και τον Παναθηναϊκό. Φίλαθλος που κάθε Κυριακή ήταν στο γήπεδο με το διαρκείας του. “Για μένα η Κυριακή είναι ποδόσφαιρο”, έλεγε σε όσους τον ρωτούσαν. Αθεράπευτα Παναθηναϊκός, ο Λαυρέντης είχε αποκαλύψει σε συνέντευξή του πως ο πατέρας του τον είχε πάει να δει Ολυμπιακό – Γουέστ Χαμ για να τον κάνει Ολυμπιακό κι εκείνος προτίμησε να γίνει… Γουέστ Χαμ και να αποτελεί από τότε την αγαπημένη του ξένη ομάδα.

Ο Μαχαιρίτσας αγωνιούσε για τον Παναθηναϊκό και δεν έκρυβε την πίκρα του για την κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει η ποδοσφαιρική ομάδα τα τελευταία χρόνια. Χαρακτηριστικά, είχε πει ότι το όνειρό του για το μέλλον του τριφυλλιού ήταν: «Να υπάρξει αρχικά κάτι να αλλάξει η κατάσταση… Ρε παιδί μου, μου έχει χαθεί η διάθεση ας πούμε να πάω στο γήπεδο και είναι δίπλα. Τυχαίνει και αυτό το μπάσκετ που πέφτει Παρασκευές και πάω και δουλεύω. Είναι άσχημο αυτό».

Όσο για την αγαπημένη του «πράσινη» περίοδο; Ο Λαυρέντης είχε επιλέξει το τρελό διάστημα εκείνου του «μαγικού» Απρίλη του 1996: «Ξεχνιέται εκείνη η περίοδος; Με τίποτα! Κατ’ αρχήν πρέπει να σας πω ότι μία ημέρα πριν τον τελικό στο Παρίσι ήμουν στο ΟΑΚΑ για να δω το ντέρμπι με την ΑΕΚ. Ενδιάμεσα από το ματς με τον Αγιαξ και το ευρωπαϊκό στο Παρίσι, παίζαμε ουσιαστικά το πρωτάθλημα με την καλή ΑΕΚ του Μπάγεβιτς και είχαμε νικήσει με το γκολ του Μπορέλι με κεφαλιά-ψαράκι, καπαρώνοντας τον τίτλο».

Το 2012 σε μια συνέντευξη που είχε δώσει στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» είχε αποκαλύψει πως έγινε Νίκη Βόλου, αλλά και… Γουέστ Χαμ!

«Από τη στιγμή που ήμουν Νίκη Βόλου δεν θα μπορούσα να γίνω ποτέ Ολυμπιακός. Αφού τους έβλεπα και έβγαζα… σπυριά. Να σκεφτείς ότι ο πατέρας μου ήταν Ολυμπιακός και για να με κάνει… ομοϊδεάτη του με πήγε σε ένα παιχνίδι με τη Γουέστ Χαμ. Και εγώ έγινα Γουέστ Χαμ. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον Μπόμπι Μουρ, με τα ξανθά του τα μαλλιά. Ηταν σαν Θεός για μένα τότε, σαν Άγγελος». Ήταν η περίοδος της «Παναθηναϊκής Συμμαχίας» και ο Μαχαιρίτσας συμμετείχε ενεργά. «Δεν ξέρω αν σώνεται η οικονομική κατάσταση στην ομάδα μου και αν σωθεί, αλλά αν πάψει να υπάρχει Παναθηναϊκός θα πάψει να υπάρχει με μαθηματική ακρίβεια και ο Ολυμπιακός. Και τότε τι θα κάνουμε τις Κυριακές μας; Για μένα Κυριακή ίσον ποδόσφαιρο. Αθλητικά στην τηλεόραση. Ετσι έμαθα από μικρός.

Δεν είναι κάτι τόσο φοβερό να δώσει ο κόσμος 150 ευρώ για κάτι που αγαπάει. Είναι 15 ποτά σε ένα μπαρ. Αν μπορείς να σώσεις ένα πράγμα που αγαπάς, είναι καλό. Κι ας είναι τόσο δύσκολες οι εποχές. Λες και δεν ξέρουμε ότι ο κόσμος δεν έχει να φάει. Κάποιοι αυτό λένε. Αυτό τι σημαίνει όμως; Οτι αν δεν ασχοληθώ εγώ ή κάποιος άλλος με τον Παναθηναϊκό θα έχει να φάει ο κόσμος; Δηλαδή τι θέλουν, να μας τα κόψουν όλα; Να πεθάνουμε όλοι πριν την ώρα μας;» έλέγε τότε.

«Την ημέρα που έγινε το μακελειό στη Λαυρίου εγώ θα τους είχα πάρει τα κλειδιά. Και μη μου πει κανείς τι φταίει η ομάδα. Τι έφταιγαν οι ομάδες όταν η Θάτσερ είπε «έξω όλοι από την Ευρώπη» μετά το μακελειό στο Χέιζελ; Ολοι συνυπεύθυνοι. Οι ομάδες συντηρούν τους… στρατούς. Αυτό δεν μπορώ να το δεχθώ. Και βλέπω πάντα μπάλα, από παιδάκι. Αλλά αυτό; Κι εγώ κλαίω ή έχω κλάψει όταν χάνει ο Παναθηναϊκός, αλλά θάνατος; Βαρελότα στο μπάσκετ; Αλλοι έριχναν με αεροβόλα στην πλάτη του Τζόρβα. Αυτοί δεν είναι άνθρωποι… Έτσι όπως πάνε τα πράγματα, ούτε οι Ολυμπιακοί δεν θα πηγαίνουν σε λίγο. Αν ξέρεις εκ των προτέρων πού θα καταλήξει ένα πράγμα, δεν έχει ενδιαφέρον να το παρακολουθήσεις» συμπλήρωνε αναφερόμενος στη δολοφονία Φιλόπουλου, αλλά και σε περιστατικά βίας σε γήπεδα.

Και για τα πρωταθλήματα του Ολυμπιακού; «Εγώ δεν πιστεύω σε ίντριγκες ή παράγκες, ότι δηλαδή ο Κόκκαλης έκανε παράγκα κ.ο.κ. Αυτοί τη δουλειά τους κάνουν. Αλλά υπάρχει το εξής αυτονόητο. Ετσι όπως τα έχει φτιάξει ο Πλατινί, είναι λίγο περίεργα τα πράγματα στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ο πρώτος να παίρνει όλο το χαρτί και όλοι οι άλλοι να είναι για τον Διάολο.

Είναι και πολλά τα φράγκα. Και μονίμως αυτός που παίρνει τα λεφτά γίνεται όλο και καλύτερος. Είναι ένας φαύλος κύκλος που δεν τελειώνει. Ο ένας δυναμώνει και οι άλλοι αποδυναμώνονται. Αν τότε είχε πάρει το πρωτάθλημα η ΑΕΚ και όχι ο Ολυμπιακός στα χαρτιά, θα είχε σωθεί η ΑΕΚ για πέντε χρόνια. Από ένα Τσάμπιονς Λιγκ καταστράφηκε η ΑΕΚ. Σε πιάνει αυτή η λαιμαργία όμως και ξεφεύγεις από τα όρια, με αποτέλεσμα το πρωτάθλημα να έχει αξία ως χρήματα και όχι ως ακόμη μία κούπα στο παλμαρέ».

Και είχε κλείσει εκείνη τη συνέντευξη ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας «δένοντας» με μοναδικό τρόπο τη Μεσόγειο και τον ευρωπαϊκό Βορρά, τον Νταλί και τον Γκάλι, τον Καραγκούνη και τον Κριστιάνο Ρονάλντο! «Γιατί να ζουν μόνο οι Βησιγότθοι και εμείς να πεθάνουμε επειδή την έχουν δει έτσι δέκα τραπεζίτες; Αυτή ήταν η σκέψη. Η δύναμη της Μεσογείου. Και στον Βορρά υπάρχουν άγγελοι, αλλά είναι μέσα στην αιθαλομίχλη, θαμμένοι, και δεν τους βλέπεις. Από τον Νταλί και τον Αντονιόνι ως τον Γκάλη και τον Καραγκούνη, Αγγελοι είναι όσοι προσφέρουν χαρά και ελπίδα στον κόσμο… Δεν έχουν άλλο ιδιαίτερο γνώρισμα… Αυτός ο στρυφνός Κριστιάνο Ρονάλντο προσφέρει χαρά στον κόσμο… Ποιοι είναι οι Αγγελοι, ο Παπαδήμος ή ο Ασμουσεν (σ.σ.: μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας); Μου θυμίζει τον Ρέιφ Φάινς στη «Λίστα του Σίντλερ». Τέτοιοι δεν είναι αυτοί;».

Στις 6 Σεπτεμβρίου πραγματοποίησε στο Βόλο συναυλία μαζί με τον Νίκο Πορτοκάλογλου. Ο Βόλος, στην πόλη που γεννήθηκε και αγάπησε τη μουσική έμελε να είναι και ο τελευταίος του προορισμός. Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, προδόθηκε, σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, από την καρδιά του και άφησε την τελευταία του πνοή στο σπίτι που διατηρούσε.

Λαυρέντης Μαχαιρίτσας: Το «αντίο» μέσα από τα social media

Σοκ και θλίψη έχει προκαλέσει στον καλλιτεχνικό χώρο της χώρας και όχι μόνο η είδηση του ξαφνικού θανάτου από ανακοπή του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα στα 63 του χρόνια. Μέσα από τα social media άνθρωποι από το χώρο της πολιτικής, της δημοσιογραφίας, του αθλητισμού και του πολιτισμού τον αποχαιρετούν.