Τάκης Σπυριδάκης: Έφυγε από τη ζωή ο γνωστός ηθοποιός

Τάκης Σπυριδάκης: Ο αγαπημένος ηθοποιός έφυγε από τη ζωή νικημένος από τον καρκίνο.

Τάκης Σπυριδάκης: Θλίψη στον καλλιτεχνικό χώρο έχει σκορπίσει η είδηση του θανάτου του Τάκη Σπυριδάκη. Ο αγαπημένος ηθοποιός έφυγε από τη ζωή χθες το βράδυ «χτυπημένος» από τον καρκίνο μέσα στο σπίτι του. Την είδηση επιβεβαίωσε κοντινό του πρόσωπο τονίζοντας ότι: “Μιλούσε σε όλους στη γειτονιά. Τον αγαπούσαμε όλοι”. O πρωταγωνιστής άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 61 ετών.

Ο Τάκης Σπυριδάκης (γεννήθηκε Αίγινα, 4 Φεβρουαρίου 1958) ήταν Έλληνας ηθοποιός, σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Ήταν απόφοιτος της δραματικής σχολής του Εθνικού Θεάτρου. Είχε συμμετάσχει σε 13 ταινίες, ενώ το σκηνοθετικό του ντεμπούτο πραγματοποίησε το 1994 με την ταινία “Ο Κήπος του Θεού”, της οποίας έγραψε και το σενάριο. Η ταινία τιμήθηκε με 7 κρατικά βραβεία ποιότητας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

Τάκης Σπυριδάκης: Το καλλιτεχνικό του έργο

Ο Τακης Σπυριδάκης εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη ερμηνεύοντας έναν από τους πρωταγωνιστές της ταινίας “Γλυκιά Συμμορία”, σε σκηνοθεσία του Νίκου Νικολαΐδη (1983). Για την ερμηνεία του εκείνη απέσπασε το ειδικό βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, τον ίδιο χρόνο. Αξιοσημείωτη ήταν και η δεύτερη συμμετοχή του, στη “Λούφα και Παραλλαγή” του Νίκου Περάκη (1984). Ακολούθησαν η “Πρωϊνή Περίπολος” (Νίκος Νικολαΐδης, 1986), “Προστάτης Οικογένειας” (Νίκος Περάκης, 1997), “Αυτή η Νύχτα Μένει” (Νίκος Παναγιωτόπουλος, 1999), “Μαύρο Γάλα” (Νίκος Τριανταφυλλίδης, 1999), “Κανείς δεν χάνει σε Όλα” (Διονύσης Γρηγοράτος, 2000), “Φτηνά Τσιγάρα” (Ρένος Χαραλαμπίδης, 2000), “Κουράστηκα να σκοτώνω τους αγαπητικούς σου” (Νίκος Παναγιωτόπουλος, 2002), “Λούφα και παραλλαγή: Σειρήνες στο Αιγαίο” (Νίκος Περάκης, 2005), “Ισοβίτες” (Θόδωρος Μαραγκός, 2008) και “4 Μαύρα Κοστούμια” (Ρένος Χαραλαμπίδης, 2009).

Το 1989 ο Τάκης Σπυριδάκης έγραψε και σκηνοθέτησε την ταινία μικρού μήκους “Βέρα Κρουζ”, που απέσπασε το 1ο βραβείο καλύτερης ταινίας στο αντίστοιχο Φεστιβάλ, τιμήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού και βραβεύτηκε από το Εθνικό Κέντρο Ταινιών της Γαλλίας, το 1990.