Τι αξία έχουν οι υποσχέσεις των ΗΠΑ σε ελληνοτουρκική σύγκρουση;

Την ώρα που η Τουρκία ετοιμάζεται για εισβολή στη Συρία, αλλά και για γεωτρήσεςις στην κυπριακή ΑΟΖ, ο Σπύρος Γκουτζάνης στο blog του θέτει ερωτήματα για τη θέση της κυβέρνησης.

Τις δηλώσεις του Μάικ Πομπέο, κατά την επίσκεψή του στην χώρα μας το περασμένο Σάββατο, επικαλέστηκε από το Κάιρο ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.

Πράγματι ο Μάικ Πομπέο δήλωσε ότι δεν θα επιτρέψουν οι ΗΠΑ παράνομες γεωτρήσεις στο οικόπεδο 7 της Κυπριακής ΑΟΖ, για να προσθέσει όμως ότι θα χρησιμοποιήσουν διπλωματικά μέσα καθώς η διαμάχη αυτή δεν πρέπει να στρατιωτικοποιηθεί. Αλλά και για τα ελληνοτουρκικά σε ερώτηση για το τι θα κάνουν οι ΗΠΑ αν οι Τούρκοι επιτεθούν σε κάποιο ελληνικό νησί απάντησε ότι “να είστε βέβαιοι ότι θα δράσουμε για να προστατεύσουμε και να διατηρήσουμε τις βασικές αξίες κυριαρχίας ενός κράτους, του κράτους δικαίου και της προστασίας της ιδιωτικής περιουσίας”.

Το πρώτο ερώτημα είναι τι αξία έχουν οι υποσχέσεις του Μάικ Πομπέο την ώρα που ο πρόεδρος των ΗΠΑ αφήνει απροστάτευτους στο έλεος του Ερντογάν τους Κούρδους της Συρίας. Η απόφαση του Ντόναλντ Τραμπ να αποσύρει τις αμερικανικές δυνάμεις από την Συρία, εκτιμάται ως πράσινο φως προς την Άγκυρα να εξαπολύσει επίθεση για την εξόντωση των Κούρδων του YPG, που ήταν από το 2011 οι πιο πιστοί σύμμαχοι των ΗΠΑ στον πόλεμο κατά του ISIS.

Το πόση αξία έχουν το έδειξε ο ίδιος ο Τραμπ με το tweet που έκανε ότι “θα πολεμάμε όπου είναι προς το συμφέρον μας και μόνο όπου είναι να νικήσουμε”. Το διπλωματικό ρεπορτάζ λέει ότι η στροφή αυτή του Τραμπ έγινε μετά την συνάντησή του με τον Ταγίπ Ερντογάν στο Τόκυο. Είχε δε το αποτέλεσμα που είχε προαναγγείλει ο Ερντογάν, και οι Αμερικανοί έβαλαν πολύ νερό στο κρασί τους και για τους Κούρκους και για τους S-400.

Το δεύτερο ερώτημα είναι ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν γνωρίζει το πραγματικό αντίκρυσμα των δηλώσεων του Μάικ Πομπέο; Και επειδή το γνωρίζει τότε γιατί τις επικαλείται;

Διαπροσωπικές σχέσεις

Ο Ταγίπ Ερντογάν αποδεικνύεται παίκτης παγκοσμίου επιπέδου, ελίσσεται μεταξύ ΗΠΑ, Ρωσίας και Ιράν, δεν διστάζει να συγκρουστεί με μεγάλες δυνάμεις όταν εκτιμά ότι αυτό συμφέρει την χώρα του. Γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του το διεθνές δίκαιο, τον ΟΗΕ, την Ευρωπαϊκή Ένωση, αξιοποιεί στο έπακρο την ισχύ των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων κάνοντας αποτελεσματική διαχείριση της απειλής. Έχει μία ισχυρή οικονομία, που αντέχει τους κραδασμούς, και μία πολεμική βιομηχανία για να στηρίζει τις ένοπλες δυνάμεις του.

Αυτά όμως είναι γνωστά, όπως και η αναθεωρητική του πολιτική στα ανατολικά και δυτικά σύνορα της χώρας του. Το ερώτημα είναι η Ελλάδα τι κάνει; Μέχρι στιγμής ζητιανεύει στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες -Παρίσι, Βερολίνο, Χάγη-, λίγη συμπάθεια από την ΕΕ (για τις προθέσεις τους έναντι της χώρας μας ας δει κάποιος την ταινία του Κώστα Γαβρά και ας αφαιρέσει το 50% ως μεροληψία ή υπερβολή) και επικαλείται τις κενές περιεχομένου δηλώσεις του Πομπέο, σαν να αναζητά προστάτη για να αντιμετωπίσουμε την τουρκική απειλή.

Ούτε κυρώσεις κατά της Τουρκίας

Εν τω μεταξύ στους τρεις μήνες που είναι πρωθυπουργός ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει ζητήσει καν την εφαρμογή της απόφασης του προηγούμενου Συμβουλίου Κορυφής της ΕΕ για επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία για τις παράνομες κινήσεις της στην κυπριακή ΑΟΖ. Απέσυρε τα ελληνικά μαχητικά από τον εορτασμό της ανεξαρτησίας της Κύπρου -κάτι που οι κύπριοι αξιωματούχοι κάρφωσαν ότι ήταν ελληνική απόφαση.

Όπως δήλωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης μετά την συνάντησή του με τον Ερντογάν “πιστεύει στις διαπροσωπικές σχέσεις. Και ο Ερντογάν επίσης αλλά πιστεύει επίσης ότι το Αιγαίο είναι δικό του και ότι η χώρα του είναι μεγάλη για να περιορίζεται. Παρομοίως πιστεύει και για την Κύπρο, για την οποία η κυβέρνηση Μητσοτάκη φαίνεται -πέρα από τις δηλώσεις- να πιστεύει ότι κείται μακράν…