Ένας περίπλοκος κόσμος 

O Λάμπρος Καλαρρύτης γράφει στο blog του στο pagenews.gr για τις κινήσεις της Τουρκίας η οποία να εκμεταλλευτεί τις ρωγμές, τα κενά και τις αντιφάσεις του συστήματος.

Έχουμε γράψει και εξάλλου είναι περισσότερο από προφανές ότι το διεθνές πεδίο έχει γίνει πιο σύνθετο απ’ ό,τι παλαιότερα και συνεχίζει να γίνεται πιο πολύπλοκο. Η Τουρκία βλέπει την «ακαταστασία» που επικρατεί παγκοσμίως λόγω της μακράς διαδικασίας μετάβασης του συστήματος και επιχειρεί να εκμεταλλευτεί τις ρωγμές, τα κενά και τις αντιφάσεις. Σε πολλά, μέχρι στιγμής, της βγαίνει, σε άλλα όχι και  γενικώς υπάρχει μια μεταβλητότητα. Ο στρατηγικός χρόνος έχει πυκνώσει με αποτέλεσμα ακόμα και στρατηγικές αποφάσεις να αλλάζουν σε ορίζοντα που μέχρι πρότινος προσφερόταν κυρίως για τακτικού χαρακτήρα επιλογές.

Ότι καιρού στην Κύπρο γεωτρύπανο της ιταλικής ενεργειακής  εταιρείας ΕΝΙ, η οποία έχει τα δικαιώματα σε έξι θαλάσσια οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ, είχε κυνηγηθεί από τουρκική φρεγάτα από το τεμάχιο 3 όταν είχε αποπειραθεί γεώτρηση. Στη συνέχεια η ΕΝΙ προκειμένου  να έχει την προστασία  του γαλλικού στόλου αφού ο ιταλικός φάνηκε «απρόθυμος» λόγω και του πολιτικού κενού που υπήρχε στη Ρώμη ένεκα εκλογών, προχώρησε σε κοινοπραξία με τη γαλλική TOTAL σε όλα τα θαλάσσια τεμάχια για τα οποία είχε άδεια.

Στη Λιβύη οι δυο εταιρείες βρέθηκαν απέναντι.

Η ΕΝΙ, δηλαδή η Ιταλία στηρίζει τον Φαγιέζ αλ Σάραντζ, αυτόν που υποστηρίζει και η Τουρκία με τον οποίο υπέγραψε «συμφωνία» για δήθεν ΑΟΖ. Η TOTAL, άρα η Γαλλία, στηρίζει τον αντίπαλό του, Χαλίφα Χάφταρ που ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος της χώρας και το πιθανότερο είναι ότι θα κερδίσει τον εμφύλιο. Μετά τη «συμφωνία» της Τουρκίας με τον Σάραντζ οι Ιταλοί συνειδητοποίησαν ότι οι Τούρκοι αρπάζουν όλη την ΑΟΖ της Λιβύης μαζί με τα συμβόλαια και τους πετάνε έξω.

Λίγες ημέρες μετά τη «συμφωνία» η Ιταλία ανακοινώνει ότι στέλνει φρεγάτα στην… Κύπρο «για να προστατεύσει τα εθνικά της συμφέροντα». Σχεδόν ταυτόχρονα την αποστολή φρεγάτας ανακοινώνει και η Γαλλία, η οποία ούτως ή άλλως έχει πάντα μικρή ή μεγαλύτερη ναυτική παρουσία εκεί. Έτσι Γαλλία και Ιταλία, «χώρια» στη Λιβύη αλλά μαζί στην Κύπρο στέλνουν «πακέτο» τις φρεγάτες τους στην κυπριακή ΑΟΖ και κοινό μήνυμα στην Άγκυρα.

Ενδιαφέρον έχουν και οι θέσεις και τοποθετήσεις διεθνών παραγόντων και παικτών στο ζήτημα της «συμφωνίας» Τουρκίας – Λιβύης. Η Ελλάδα ζητά από τον ΟΗΕ να πάρε θέση για την τουρκική πειρατεία με τις επιστολές που απέστειλε  στον ΓΓ και το Συμβούλιο Ασφαλείας.

Εισπράττει όμως ψυχρολουσία:

«Η Γραμματεία του ΟΗΕ δεν παίρνει θέση ούτε σχολιάζει θέματα που αφορούν την κυριαρχία, τα δικαιώματα και τις δικαιοδοσίες (χωρών) στις θαλάσσιες ζώνες τους. Ωστόσο, σε ορισμένες περιοχές, όπως σε κλειστές ή ημίκλειστες θάλασσες, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στα συμφέροντα τρίτων.  Είμαστε βέβαιοι ότι όλα τα εμπλεκόμενα μέρη αναγνωρίζουν την ανάγκη για έναν συνεχή διάλογο για αυτά τα ευαίσθητα θέμα»…

Είναι η δήλωση του εκπροσώπου του ΟΗΕ Φαρχάν Χαγκ με την οποία αδειάζει μεγαλοπρεπώς την Αθήνα η οποία δικαίως ζητά καταδίκη της Άγκυρας. Ο ΟΗΕ επιβεβαιώνει και με αυτήν την περίπτωση ότι μόνο θεματοφύλακας του Διεθνούς Δικαίου δεν είναι. Η έκπληξη όμως, θετική, ήρθε από εκεί που συνήθως διατυπώνονται αδειάσματα ή στην καλύτερη ίσες αποστάσεις:

«Η νομική ανάλυση των ΗΠΑ αναφορικά με το μνημόνιο Τουρκίας – Λιβύης διαφέρει από αυτήν της Άγκυρας. Σύμφωνα με τη δική μας νομική ανάλυση, που ολοκληρώθηκε αφού λάβαμε όλο το μνημόνιο Άγκυρας- Τρίπολης, θεωρούμε ότι τα κατοικημένα νησιά πρέπει να έχουν την ίδια αντιμετώπιση με την ηπειρωτική χώρα.» Δήλωση του Αμερικανού πρέσβη  στην Αθήνα Τζέφρι Πάιατ.

Από αλλού αναμέναμε την καλή δήλωση, από αλλού ήρθε και εδώ που τα λέμε καλύτερα. Περισσότερο βάρος έχει η άποψη των ΗΠΑ παρά του ΟΗΕ διότι αποφάσεις του ΟΗΕ που δεν εφαρμόστηκαν υπάρχουν πολλές, των ΗΠΑ ελάχιστες αν υπάρχει κάποια.  Άλλη μια καλή δήλωση ήρθε από κάπου που επίσης έχει σημασία. Από τον πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων της Λιβύης, Αγκίλα Σάλεχ Ίσα, ο οποίος προσκλήθηκε στην Αθήνα από την κυβέρνηση και ορθώς.

Υπενθυμίζεται ότι για να ισχύσει διεθνής ή διμερής συμφωνία στη Λιβυη πρέπει να κυρωθεί και από την Βουλή

«Ήρθαμε για να τονίσουμε ότι η συγκεκριμένη συμφωνία είναι απορριπτέα γιατί αυτοί που την υπέγραψαν δεν έχουν καμία νόμιμη ιδιότητα αφού η ίδια η κυβέρνηση δεν έχει πάρει ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή μας και δεν έχει ορκιστεί νόμιμα στην Βουλή των αντιπροσώπων. Οπότε βάσει των προβλεπομένων στην πολιτική συμφωνία η κυβέρνηση έχει αποτύχει πλήρως, δεν έχει εφαρμόσει τα όσα προβλέπονται από την συγκεκριμένη συμφωνία, οπότε δεν έχει δικαίωμα υπογραφής σύναψης των συγκεκριμένων μνημονίων που στην πραγματικότητα είναι συμφωνίες και άπτονται της κυριαρχίας του Λυβικού Κράτους και των δικαιωμάτων χωρών της Ανατολικής Μεσογείου. Δεν είναι νόμιμη. Εμείς ως Βουλή αντιπροσώπων την απορρίπτουμε. Επίσης και δημόσια οι Ένοπλες Δυνάμεις της Λιβύης την απορρίπτουν και θα αντισταθούμε σε όποιον προσπαθεί να παρέμβει στα εσωτερικά της χώρας».

Θετική ήταν και δήλωση του νέου προέδρου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Ντόναλντ Τουσκ, προοίμιο όπως φάνηκε της θέσης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που αναμένετο να συμπεριληφθεί στο κείμενο συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφης της ΕΕ «Είναι παράνομη και προκλητική παραβίαση της ελληνικής κυριαρχίας που δημιουργεί αστάθεια στην Μεσόγειο».

• Ερώτηση: Θα επηρεάσουν την Τουρκία οι θετικές για την Ελλάδος δηλώσεις;
• Απάντηση: Αν δεν συνοδευτούν από μέτρα, επιχειρησιακά, δηλαδή στρατιωτική πίεση, ή σκληρές οικονομικές κυρώσεις, ουδόλως θα την πτοήσουν.
• Ερώτηση: Είναι πιθανό κάτι τέτοιο;
• Απάντηση: Το πρώτο αποκλείεται, το δεύτερο δύσκολο.
• Ερώτηση: Τι κάνει η Ελλάδα;
• Απάντηση: Εξοπλίζεται ταχέως με ό,τι προλαβαίνει και ετοιμάζεται  για το χειρότερο .

Οι στρατιωτικές κινήσεις δεν ξορκίζονται με δηλώσεις και συμπάθεια.