Η νέα πλην αναμενόμενη τουρκική πρόκληση με την είσοδο του τουρκικού ερευνητικού Oruc Reis στην ελληνική υφαλοκρηπίδα επιβεβαίωσε, επίσης αναμενόμενα, ότι το φοβικό σύνδρομο που κατατρύχει το πολιτικό σύστημα είναι παρόν. Ανεξαρτήτως της επιχειρησιακής διαχείρισης στην οποία δεν θα αναφερθούμε σήμερα, η προσπάθεια της κυβέρνησης να υποβαθμίσει την καραμπινάτη τουρκική πρόκληση οδήγησε αναπόφευκτα στα όρια της γελοιοποίησης.
Η ιλαρή δικαιολογία ότι το τουρκικό ερευνητικό παρασύρθηκε στην ελληνική υφαλοκρηπίδα λόγω κακοκαιρίας εξέθεσε τους πολιτικούς αρμόδιους και κυρίως τη χώρα στην Τουρκία, η οποία επιβεβαίωσε ότι παρά τις ημέτερες διακηρύξεις περί αποφασιστικότητας συνεχίζει να έχει απέναντί της έναν κατά βάση φοβικό αντίπαλο σε επίπεδο πολιτικής ηγεσίας. Διότι από εκεί εκπορεύεται το πρόβλημα.
Λέμε (λένε, οι πολιτικοί) καμία ρητορεία να περνά η ώρα, και όταν έρθει η στιγμή της πρόκλησης καταφεύγουμε σε αστεία σενάρια, ότι πήρε το τουρκικό ερευνητικό ο… αέρας, λες και είναι ψαροκάικο, για να δικαιολογήσουμε την τουρκική επιθετικότητα. Πρέπει πάντως να είχε ισχυρούς ανέμους διότι πέραν του Oruc Reis, τα κύματα παρέσυραν και δύο τουρκικές φρεγάτες που βρέθηκαν κοντά του… Και μάλιστα όλως τυχαίως φυσούσε προς τα δυτικά, προς την ελληνική υφαλοκρηπίδα. Θαύμα είναι που δεν παρέσυρε και άλλα πλοία να γίνει θαλάσσιο μποτιλιάρισμα έξω από το Καστελόριζο.
Όταν η γελοιότητα φθάνει σε σημείο να προσπαθείς να δικαιολογήσεις την εις βάρος σου επιθετικότητα, απλά φέρνεις πιο κοντά ένα ενδεχόμενο επεισόδιο ή και κάτι μεγαλύτερο, διότι ο αντίπαλος αντιλαμβάνεται αυτό που εκπέμπεις: Διστακτικότητα. Αρά την επόμενη φορά – γιατί θα υπάρξει επόμενη φορά – θα είναι πιο τολμηρός.
Στην αρχή είπαν ότι το τουρκικό πλοίο παρασύρθηκε από τον καιρό, μετά ότι δεν κάνει έρευνες αλλά απλή διέλευση, μετά ότι δεν πόντισε καλώδια ηχοβολισμού , τέλος ότι και να πόντισε δεν ήταν ενεργά. Η μια μετά την άλλη, οι για λογαριασμό της… Τουρκίας δικαιολογίες, διαψεύσθηκαν.
Οποία έκπληξη! Ο κυβερνήτης του τουρκικού ερευνητικού δεν είπε ότι είχε πρόβλημα με τον καιρό, αλλά ότι βρίσκεται στην «τουρκική ΑΟΖ». Και μετά, και άλλη έκπληξη, αποκαλύφθηκε ότι το ερευνητικό που «είχε παρασύρει ο καιρός» είχε ποντίσει καλώδια για έρευνες.
Ας προσπεράσουμε το γεγονός ότι το τουρκικό ερευνητικό «εξήλθε του… FIR»(!), διατύπωση παράδοξη εκτός και αν πετούσε και δεν ήταν το Oruc Reis, αλλά ο «Ιπτάμενος Ολλανδός» ή κάποιο άλλο στοιχειωμένο πλοίο, οπότε άκυρος ο συναγερμός, τα φαντάσματα δεν κάνουν έρευνες για κοιτάσματα. Επειδή μάλλον δεν πρόκειται περί αυτού αλλά για ένα σχεδιασμένο τουρκικό τεστάρισμα των ελληνικών αντανακλαστικών, το μόνο που στοιχειωμένο της υπόθεσης είναι η ελληνική φοβία για την οποία θα χρειαστεί εξορκισμός για να απαλλαγούμε.