Η πιο θρυλική καφετέρια της Ελλάδας που έγινε οίκος ανοχής [vids]

Στη δεκαετία του '80, η καφετέρια αυτή ήταν ένας από τους αγαπημένους προορισμούς οικογενειών και ζευγαριών.

Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 η γνωστή καφετέρια, “Καφέ Αεροπλάνο“, ήταν αγαπημένος προορισμός πολλών οικογενειών και ζευγαριών. Περνούσαν πολλές ώρες στο αεροσκάφος που είχε εντοπιστεί προσγειωμένο σε ένα διώροφο κτίριο στο 43οχιλιόμετρο Θεσσαλονίκης – Κατερίνης, στο Αιγίνιο Πιερίας και ορατό από την εθνική οδό.

Το καφέ αυτό ήταν μία δημιουργία της οικογένειας Ιωαννίδη, της οποίας ο πατέρας ήταν μηχανικός αυτοκινήτων.

Συναρμολόγησαν, έτσι, ένα αεροσκάφος αγορασμένο από δημοπρασία και το μετέτρεψαν στο καφέ το οποίο δελέαζε μικρούς και μεγάλους να το επισκεφτούν.

Το ζευγάρι πήρε το 1980 στην κατοχή του μια παλιά, σχεδόν κατεστραμμένη ντακότα DC-3 σε… κομμάτια, 15 μέτρα σε μήκος και βάρους 9 τόνων, που για χρόνια συναρμολογούσε και προετοίμαζε για τη «μεταμόρφωσή» της σε καφετέρια. Για να μετατραπεί το αεροσκάφος σε έναν ζεστό χώρο για τους λάτρεις του διαφορετικού, χρειάστηκαν ατελείωτες ώρες προσωπικής εργασίας, αρκετά χρήματα και απίστευτη υπομονή. Όπως χρόνια πριν αποκάλυψε στην εκπομπή «Αληθινά Σενάρια» της ΕΤ3 ο γιος του ζευγαριού ιδιοκτητών του «Καφέ αεροπλάνο», Γιώργος Ιωαννίδης, χρειάστηκε τότε να επέμβουν δύο γερανοφόρα οχήματα για να τοποθετηθεί η ντακότα στην οροφή του κτιρίου, καθώς τα φτερά με άνοιγμα 25 μέτρων αποτελούσαν πρόβλημα.

«Με υπομονή και καλή θέληση έγιναν όλα», σημειώνει.

«Όταν άνοιξε το μαγαζί είχε πάρα πολλή κίνηση λόγω της ιδιαιτερότητάς του.

Τότε δουλεύαμε όλη η οικογένεια για να το συντηρήσουμε. Και εγώ και η αδερφή μου.

Είχαμε τουλάχιστον 200 άτομα σε καθημερινή βάση. Πέρασε πολύς κόσμος από εδώ. Τα παιδιά ζητούσαν από τους γονείς του να δουν από κοντά το περίφημο αεροπλάνο!», σχολίασε, με τα πλάνα από το εσωτερικό του αεροπλάνου να σε κάνουν να πιστεύεις ότι βρίσκεσαι σε άλλη εποχή. Και σε άλλη χώρα πιθανότατα.

Τα καθίσματα είναι ανά 4άδες και στη μέση τους έχουν ένα τραπεζάκι, με εκείνες τις παράξενες τετράδες να βρίσκονται τοποθετημένες στην ίδια ευθεία με καθένα από τα παράθυρα. 44 τραπεζοκαθίσματα στο σύνολό τους.

Η θέα από εκεί ήταν μοναδική, ειδικά εάν ήσουν από τους τυχερούς και έβρισκες ελεύθερο κάθισμα στο πιλοτήριο. Τα βράδια ειδικά, τα φώτα της πόλης έκαναν την ατμόσφαιρα ανεπανάληπτη. Σίγουρα, ωστόσο, δεν ήταν αυτός ο λόγος για τον οποίον το εν λόγω στέκι έγινε τόσο διάσημο.

Η οικογένεια ετοίμαζε τα ροφήματα στο μικρό κουζινάκι, με τους θαμώνες να κάθονται είτε στην άτρακτο –το κεντρικό σημείο της καφετέριας- είτε στο πιλοτήριο, όπου θα έβρισκε κανείς κυρίως τα παιδιά όσων έδιναν το «παρών». Ήταν το αγαπημένο τους κομμάτι…

Το 2010 οι ιδιοκτήτες αποφάσισαν να διαθέσουν την επιχείρηση καθώς και το αγροτεμάχιο που τη φιλοξενούσε προς πώληση.

Νωρίτερα, το μαγαζί είχε νοικιαστεί, με τους ντόπιους να μιλούν για πλήρη αλλαγή ύφους αφού πολλοί θέλουν τους ενοικιαστές να τον χρησιμοποιούσαν ως στέκι για «διασκέδαση ενηλίκων».

Κάποιοι το χαρακτήρισαν ως «μπαρ» το οποίο μπορούσε κανείς να επισκεφτεί προκειμένου να βρει γυναικεία συντροφιά, οι πιο πολλοί ωστόσο υπήρξαν πιο ξεκάθαροι:

Το «Καφέ αεροπλάνο» έγινε οίκος ανοχής», θα τους ακούσεις να αναφέρουν.

Σήμερα, η θρυλική ντακότα που σημάδεψε τα παιδικά μας χρόνια βρίσκεται παρατημένη να θυμίζει τις παλιές τις δόξες. Αν σας βγάλει ο δρόμος από εκεί, τραβήξτε λίγες φωτογραφίες.