Τζένη Καρέζη: Εικοσιοκτώ χρόνια χωρίς τη μεγάλη ηθοποιό

Τζένη Καρέζη: Πριν από εικοσιοκτώ χρόνια τα ωραιότερα μάτια του ελληνικού κινηματογράφου έκλεισαν για πάντα βυθίζοντας σε θλίψη τον καλλιτεχνικό και όχι μόνο κόσμο. Οι ταινίες της συνεχίζουν να διασκεδάζουν και να εμπνέουν και τις νεότερες γενιές, μιας και με το κωμικό της ταλέντο έλαμψε στην μεγάλη οθόνη.

Η Τζένη Καρέζη είναι μία από τις μεγάλες ηθοποιούς του παλιού ελληνικού κινηματογράφου που ενώ έφυγε από τη ζωή εδώ και 28 χρόνια, ζει ακόμα ανάμεσά μας από τις ταινίες της που συνεχίζουν να παίζονται τόσα χρόνια στην τηλεόραση. Η Τζένη Καρέζη έχει αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα της στην  ιστορία των Ελλήνων ηθοποιών όχι μόνο γιατί είχε τα πιο όμορφα και εκφραστικά μάτια του ελληνικού σινεμά. Το κωμικό ταλέντο που διέθετε, την καταξίωσε ως μία από τις μεγαλύτερες σταρ της εποχής. Παράλληλα ήταν δραστήρια πολιτικά, εντός και εκτός σκηνής, με το «Μεγάλο μας Τσίρκο» του 1973, να γίνεται σύμβολο αντίστασης στην χούντα και εμβληματικό έργο για όλη την μεταπολίτευση.

Η ζωή της Τζένης Καρέζη

Γεννήθηκε 12 Ιανουαρίου 1932 στην Αθήνα από πατέρα γυμνασιάρχη και μητέρα δασκάλα. Τα σχολικά της χρόνια την βρήκαν πρώτα εσωτερική στο Γαλλικό σχολείο Καλογραιών στην Θεσσαλονίκη και ύστερα στην Ελληνογαλλική Σχολή «Άγιος Ιωσήφ» στην Αθήνα, από όπου και αποφοίτησε το 1951. Την ίδια χρονιά και παρόλες τις αντιρρήσεις της οικογένειάς της, περνά τις εξετάσεις και εισάγεται στην Δραματική σχολή του Εθνικού θεάτρου, από την οποία αποφοιτά το 1954.

Η πρώτη της εμφάνιση στη σκηνή

Τον Οκτώβριο του 1954 κάνει την πρώτη της εμφάνιση στο θέατρο ,στο έργο «Ωραία Ελένη», δίπλα στην Μελίνα Μερκούρη και τον Βασίλη Διαμαντόπουλο. Σχεδόν παράλληλα το 1955 εμφανίζεται και στην πρώτη της κινηματογραική ταινία με τίτλο «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο», ως πρωταγωνίστρια. Στο Εθνικό θέατρο θα μείνει μέχρι το 1959. Από το 1960 θα στραφεί στο ελεύθερο θέατρο, συγκροτώντας θιάσους με όλα σχεδόν τα διάσημα ονόματα του ελληνικού θεάτρου.

Η προσωπική της ζωή

Για πρώτη φορά παντρεύτηκε το 1962 με τον ηθοποιό Ζάχο Χατζηφωτίου, ο γάμος τους όμως δεν κράτησε και χώρισαν δυο χρόνια αργότερα. Από το 1968 και μέχρι το θάνατό της θα συνεργαστεί αποκλειστικά με τον ηθοποιό και σύζυγό της Κώστα Καζάκο, με τον οποίο απέκτησε έναν γιό, τον επίσης ηθοποιό Κώνσταντίνο Καζάκο. Η Τζένη Καρέζη ήταν στρατευμένη στο κομμουνιστικό κίνημα συμμετέχοντας σε πολλές πορείες ειρήνης. Υπήρξε μέλος της ΕΔΑ. Στα χρόνια της Χούντας συμμετείχε ενεργά στον αντιδικτατορικό αγώνα και το 1974 έγινε μέλος του ΚΚΕ.

Η Τζένη Καρέζη το 1973, συμμετείχε στο «Μεγάλο μας τσίρκο«, του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Μαζί της έπαιξαν ο Κώστας Καζάκος, ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, ο Νίκος Κούρος, ο Τίμος Περλέγκας και ο Χρήστος Καλαβρούζος. Τη μουσική έγραψε ο Σταύρος Ξαρχάκος και τραγούδησε ο Νίκος Ξυλούρης.

Τον Φεβρουάριο του 1988, παίζει στον «Βυσσινόκηπο» του Αντόν Τσέχωφ. Όμως, λίγες μέρες μόλις πριν την παράσταση, η Καρέζη διεγνώστηκε ότι πάσχει από καρκίνο της μήτρας. Δίνει ακόμα μια παράσταση, το «Διαμάντια και Μπλουζ«, την περίοδο 1990-1991. Έκτοτε, η κατάσταση της υγείας της επιδεινώθηκε αρκετά. Τις τελευταίες μέρες της ζωής της, η κατάσταση της υγείας της χειροτέρεψε ακόμα περισσότερο.

Πέθανε τελικά στις 27 Ιουλίου 1992, μετά από τετραετή μάχη με τον καρκίνο. Η σορός της τέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών. Η κηδεία πραγματοποιήθηκε στις 29 Ιουλίου στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αθηνών και η ταφή της έλαβε χώρα στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών δημοσία δαπάνη, παρουσία πολλών συναδέλφων της και απλού κόσμου. Λίγους μήνες πριν το θάνατό της είχε συγγράψει την αυτοβιογραφία της.