Βερολίνο διαδηλώσεις πρόσφυγες: Χιλιάδες ζητούν από τη Γερμανία να ανοίξει τα σύνορά της

Βερολίνο διαδηλώσεις πρόσφυγες: Δεν είναι η πρώτη φορά τις τελευταίες μέρες που πραγματοποιούνται συγκεντρώσεις στη Γερμανία με αίτημα να ανοίξουν τα σύνορα στους πρόσφυγες της Μόριας. Οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης που έχουν κάνει πολλές φορές τον γύρο του κόσμου μέσα από ρεπορτάζ των διεθνών ΜΜΕ, έχουν ξεσηκώσει κύμα αντίδρασης στη Γερμανία με τους διαδηλωτές να ζητάνε από τη χώρα να φιλοξενήσει τους πρόσφυγες της Λέσβου.

Οι εικόνες από τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης στη Μόρια, και η είδηση της πυρκαγιάς που ξέσπασε έχουν ξεσηκώσει αντιδράσεις στη Γερμανία. Σήμερα πραγματοποιήθηκαν μεγάλες διαδηλώσεις στο Βερολίνο και σε άλλες πόλεις με αίτημα η Γερμανία και οι χώρες της ΕΕ να ανοίξουν τα σύνορα και να υποδεχτούν τους πρόσφυγες της Λέσβου.

Στην διαδήλωση στο Βερολίνο συμμετείχε η θεία του Αϊλάν Κούρντι, του αγοριού από την Συρία που πνίγηκε για να γίνει το τραγικό σύμβολο της προσφυγικής κρίσης του 2015.

«Αποφάσισα να μιλήσω και να εκφρασθώ στο όνομα εκείνων που δεν μπορούν να το κάνουν μόνοι τους … Εάν δεν μπορώ να σώσω την δική μου οικογένεια, ας σώσουμε τους άλλους», δήλωσε η Τίμα Κούρντι καλώντας τους πολίτες να γράψουν στους πολιτικούς αξιωματούχους και να τους ζητήσουν να κινητοποιηθούν. «Δεν μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια και να τους γυρίσουμε την πλάτη», είπε, σύμφωνα με το ΑΠΕ.

«Υπάρχει αρκετός χώρος»

Η Σόνια Μπόμπρικ, ακτιβίστρια της οργάνωσης Seebruecke, διαβεβαίωσε από την πλευρά της ότι «υπάρχει αρκετός χώρος στην Γερμανία» για να υποδεχθεί περισσότερους από τους 1.500 πρόσφυγες από την Ελλάδα τους οποίους το Βερολίνο δεσμεύθηκε να δεχθεί. Σύμφωνα με την αστυνομία, 5.000 άνθρωποι έλαβαν μέρος στην διαδήλωση στο Βερολίνο. Διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν επίσης στην Κολωνία, το Μόναχο και την Λειψία.

Η ιστορία του μικρού Αϊλάν από τη Συρία που πνίγηκε προσπαθώντας να διασχίσει τα σύνορα

Ήταν 2 Σεπτεμβρίου του 2015 όταν η φωτογραφία ενός τρίχρονου αγοριού που κείτονταν νεκρό σε κάποια τουρκική ακτή, έκανε τον γύρο του κόσμου αφυπνίζοντας εκατομμύρια πολίτες σε Ευρώπη και Αμερική που ζήτησαν από τη Δύση να ανοίξει τα σύνορά της για τους πρόσφυγες που προσπαθούσαν να γλυτώσουν από τον πόλεμο. Η φωτογραφία του μικρού Αϊλάν έγινε σύμβολο ενάντια στην βαρβαρότητα και στον ρατσισμό και κυκλοφόρησε με πολλές παραλλαγές, σε σκίτσα και γκράφιτι.

Μόνο ο πατέρας της οικογένειας του Αϊλάν, ο Αμπντουλάχ Κούρντι επέζησε από το ναυάγιο της αυτοσχέδιας φουσκωτής λέμβου, καθώς όλοι τους επιχειρούσαν από το πολυτελές παραθαλάσσιο θέρετρο του Μπόντρουμ να φτάσουν στην Κω, μια πύλη προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η οικογένεια Κούρντι είχε διαφύγει από τον πόλεμο που μαίνεται από το 2011 στη χώρα τους.

Πέντε χρόνια μετά, η θεία του αγοριού, Τίμα Κούρντι ζητά να μην ξεχνιούνται τα δεινά των προσφύγων.

Είχαν «αποφασίσει να πάρουν το ρίσκο (…) να πάνε κάπου όπου θα έβρισκαν, όπως νόμιζαν, ασφάλεια και ελπίδα», εξήγησε η Τίμα Κούρντι, σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε μαζί με τη γερμανική ΜΚΟ Sea-Eye στο Ρέγκενσμπουργκ, στην νοτιοδυτική Γερμανία. «Δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια μας και να γυρίζουμε την πλάτη» στους πρόσφυγες είπε.

«Άνθρωποι σε όλο τον κόσμο συνεχίζουν να υποφέρουν και η κατάσταση έχει επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο (…) Ζητούν βοήθεια», πρόσθεσε. «Στις 2 Σεπτεμβρίου 2015, έμαθα τα τραγικά νέα. Η κουνιάδα μου και οι δύο ανιψιές μου είχαν πνιγεί», είπε η θεία του Αϊλάν, με τη φωνή της να σπάει από συγκίνηση σε σημείο που χρειάστηκε να διακόψει την ομιλία της.

«Η φωτογραφία του ανιψιού μου Αϊλάν Κούρντι, του αγοριού στην παραλία, ήταν σε όλα τα μέσα ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο. Και εκείνη την ημέρα, στο πρώτο μου τηλεφώνημα με τον αδερφό μου Αμπντουλάχ που είχε χάσει ολόκληρη την οικογένειά του (…), μου είπε: ‘Η φωτογραφία του γιου μου είναι ένα κάλεσμα για αφύπνιση του κόσμου’», πρόσθεσε η Τίμα, που έχει γεννηθεί στη Συρία και έχει ζήσει στον Καναδά για μεγάλο χρονικό διάστημα.

«Η τραγωδία μας είναι δυστυχώς μια, μεταξύ πολλών άλλων», δήλωσε. «Αποφάσισα να κάνω τη φωνή μου να ακουστεί για όλους εκείνους που υποφέρουν και δεν έχουν φωνή. Είπα στον εαυτό μου: ‘αφού δεν μπόρεσα να σώσω την οικογένειά μου, τότε ας σώσω των άλλων’».