Αργότερα έκανε το δικό του θέατρο στης Σμαρούλας Γιούλη. Θυμάμαι ήταν τρελός και παλαβός με τη σκόνη. Έμπαινε στο καμαρίνι και το σκούπιζε για ώρες. Το έκανε σαν χειρουργείο.
«Ο Θανάσης Βέγγος ήταν η επιτομή του άγχους, συνεχώς έτρεχε να ξεφύγει από κάτι»
"Προσπαθούσε να το ξεπεράσει μέσα από την υπερκινητικότητά του".