Έπειτα, περιέγραψε: «Όταν πήγα να κάνω τις χημειοθεραπείες και είδα συνανθρώπους μου με πολύ πιο δύσκολες μορφές καρκίνου, μόνο που δεν με έβρισα. Είπα: “Τι κάθεσαι; Κοίτα και βοήθα!”. Όταν εκείνη την ώρα βλέπεις έναν άνθρωπο να έχει το ίδιο πρόβλημα με εσένα αλλά σε πολλαπλάσιο βαθμό, εμένα αυτό που μου βγαίνει είναι να βοηθήσω και όχι να κοιτάξω την πάρτη μου. Τείνω χείρα βοηθείας με όποιον τρόπο μπορώ, με μία καλή κουβέντα ή ακόμα και με τα τραγούδια μου».
«Την ημέρα όμως που μου ανακοίνωσε ο γιατρός την ασθένειά μου, είπα: “Γιατί σε μένα;” Τώρα πια είμαστε πιο ψυλλιασμένοι με αυτή την αρρώστια. Αυτό που θέλω να τονίζω είναι ότι πρέπει να μην φοβόμαστε να πάμε στον γιατρό, μία φορά τον χρόνο να πηγαίνουμε να μας τσεκάρουν», εξομολογήθηκε ο Στέφανος Κορκολής.