Πριν από 28 τουλάχιστον αιώνες, Αθηναίοι πολίτες, οικοδόμησαν, στο νοτιότερο άκρο της Αττικής γης, ιερό για να τιμήσουν τον Ποσειδώνα. Και έρχονταν και άφηναν αφιερώματα, ικέτευαν ή ευχαριστούσαν, έπαιρναν δύναμη και όργωναν τη θάλασσα που ανοιγόταν μπροστά τους. Έφτιαχναν καράβια πιο αξιόπλοα και ανακάλυπταν καινούριους κόσμους. Δεν το έβαλαν κάτω όταν οι Πέρσες τα κατέστρεψαν όλα. Κερδίζοντας κάτι από τη δύναμη και την ορμή του Αιγαίου Πελάγους, ανασυντάχθηκαν και οχύρωσαν αυτό το παρατηρητήριο, έχτισαν καινούριους ναούς για τον Ποσειδώνα και την Αθηνά και κάθε τέσσερα χρόνια διοργάνωναν λαμπρή γιορτή όπου οι επίσημοι κατέφταναν με πλοίο.
Σε αυτά τα ιερά, τιμούσαν τη θάλασσα και τη σοφία. Με σεβασμό, απέναντι στην απεραντοσύνη της θάλασσας, και το θέλημα των θεών, αλλά και πίστη στις δικές τους δυνάμεις. Σήμερα, σε αυτή τη γωνιά της Αττικής, το μέγεθος του ανθρώπου αναμετριέται με τα στοιχεία της φύσης, την ώρα που ο ήλιος δύει και το γλυκό φως πέφτει πάνω στους κίονες του ναού, κάθε ηλιοβασίλεμα γίνεται μια υπενθύμιση αυτής της ισορροπίας, ανάμεσα στην δύναμη του πεπρωμένου και την ανατροπή που φέρνουν οι πράξεις μας. Και παρόλο που ο ναός με τη συγκλονιστική θέα του σημείου, κλέβουν την προσοχή μας, αξίζει να περιπλανηθεί κανείς και στα ερείπια του οικισμού, όπου ζούσε η στρατιωτική φρουρά του Σουνίου, έμποροι, επιχειρηματίες και άνθρωποι που σχετίζονταν με το μικρό λιμάνι και έδιναν ζωή για αιώνες σε αυτό το μαγικό σημείο.
Πασχαλινή περιήγηση στη λίμνη Πλαστήρα
Ένα τοπίο λες και βγήκε από παραμύθι, με τα όμορφα και περιποιημένα χωριά να είναι σκαρφαλωμένα στις πλαγιές, τα δάση που φτάνουν μέχρι το νερό, και τα φιόρδ να μετατρέπουν την εικόνα σε ακόμη πιο μαγική. Βρισκόμαστε στη λίμνη Πλαστήρα, κάτω από τις επιβλητικές βουνοκορφές των Αγράφων. Η τεχνητή αυτή λίμνη αποτέλεσε έμπνευση του στρατηγού Πλαστήρα, ο οποίος σκέφτηκε την κατασκευή φράγματος επί του ποταμού Ταυρωπού με σκοπό την επίλυση του χρόνιου προβλήματος της άρδευσης του Θεσσαλικού κάμπου. Μπορεί το έργο, ως σκέψη τουλάχιστον, να ξεκίνησε το 1925, ωστόσο η κατασκευή του ολοκληρώθηκε αρκετές δεκαετίες αργότερα, το 1959. Η λίμνη Ταυρωπού, ή Πλαστήρα, όπως έχει επικρατήσει, ξεκίνησε να δημιουργείται. Το σημείο, πριν αυτό μετατραπεί σε λίμνη, είχε έναν βασικό ρόλο στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς αποτέλεσε το «αόρατο» συμμαχικό αεροδρόμιο της Νεράιδας, χωρίς να γίνει ποτέ αντιληπτό από τους Γερμανούς.Επιλέγουμε μία οδική εκδρομή, κάνοντας τον γύρο της λίμνης και βρισκόμαστε μπροστά σε μοναδικά φιόρδ με τα έλατα και τις καστανιές, να κυριαρχούν στις πλαγιές και εμείς να απολαμβάνουμε το μαγικό αυτό μέρος. Περνάμε από τα Καλύβια Φυλακτής, έναν οικισμό που είναι χτισμένος στις πλαγιές των Αγράφων και με ωραία θέα στη λίμνη και στα ελατοδάση. Περπατάμε στα μονοπάτια της Κερασιάς, στον οικισμό που βρίσκεται στα βόρεια τμήματα της λίμνης και απολαμβάνουμε τη θέα προς το Μουζάκι και τον Θεσσαλικό κάμπο. Περνώντας από τα όμορφα και περιποιημένα χωριουδάκια Καλύβια, Πεζούλα και Φυλακτή, συνεχίζουμε για μία από τις πιο όμορφες βόλτες στη λίμνη με κατεύθυνση τον κατάφυτο ορεινό οικισμό της Νεράιδας. Από τα 1400 μ. υψόμετρο, απολαμβάνουμε τη θέα από την Μονή της Παναγίας της Πελεκητής. Η διαδικασία της εξερεύνησης, συγκλονιστική.