Σε ανάÏÏηÏή ÏÎ¿Ï ÏÏο X ο κ. ÎαÏÏελάκηÏ, καλεί Ïη νÎα ηγεÏία ÏÎ·Ï ÎÏÏÎµÎ¹Î±Ï ÎÎ±ÎºÎµÎ´Î¿Î½Î¯Î±Ï Î½Î± ÏÏ Î½ÎµÏιÏÏεί και να αναλογιÏÏεί ÏÎ¹Ï ÎµÏ Î¸ÏÎ½ÎµÏ ÏηÏ.
ÎλÏκληÏη η ανάÏÏηÏη ÎαÏÏελάκη:
ÎιαÏί αÏοÏÏÏηÏε η ελληνίδα ÏÏÎÏÎ²Î·Ï Î±ÏÏ Ïην οÏκÏμοÏία ÏÎ·Ï Î½ÎÎ±Ï Î ÏοÎδÏÎ¿Ï ÏÎ·Ï ÎÏÏÎµÎ¹Î±Ï ÎακεδονίαÏ, εÏειδή αÏοκάλεÏε Ïη ÏÏÏα ÏÎ·Ï Î¼Îµ Ïο ÏÏ Î½ÏαγμαÏÎ¹ÎºÏ Ïνομα ÏÎ¿Ï ÎµÎ¯Ïε ÏÏιν αÏÏ Ïη Î£Ï Î¼ÏÏνία ÏÏν Î ÏεÏÏÏν; ÎιαÏί εκλιÏαÏεί ο ÎÏ ÏÎ¹Î¬ÎºÎ¿Ï ÎηÏÏοÏÎ¬ÎºÎ·Ï Î³Î¹Î± Ïην ÏήÏηÏη ÏÎ·Ï Î£Ï Î¼ÏÏÎ½Î¯Î±Ï ÏÏν Î ÏεÏÏÏν; Îεν ήÏαν ÏÏοδοÏική Ïελικά;
Î Î ÏÏÎ¸Ï ÏÎ¿Ï ÏγÏÏ Î»Îει ÏÏι δεν ÏÎ¿Ï Î¬ÏεÏε μεν η Î£Ï Î¼ÏÏνία, αλλά «Ïο κÏάÏÎ¿Ï ÎÏει ÏÏ Î½ÎÏεια και γιâ Î±Ï ÏÏ ÏÏÎÏει να ÏηÏηθεί». ÎΧÎ, κÏÏιε ÎηÏÏοÏάκη. ΠοÏΠδεν εκλιÏαÏÎµÎ¯Ï Î³Î¹Î± να ÏηÏηθεί κάÏι αÏνηÏÎ¹ÎºÏ Î³Î¹Î± Ïη ÏÏÏα ÏÎ¿Ï . Î Ïη θεÏÏείÏε εÏÏÏελή ÏÏ Î¼ÏÏνία για Ïην Îλλάδα και Ïην ÏηÏείÏε, ή Ïη θεÏÏείÏε κακή ÏÏ Î¼ÏÏνία και ÏοÏάÏε Ïην ÏεÏικεÏαλαία ÏÎ±Ï ÎºÎ±Î¹ ÏάÏε ÏÏÎ¿Ï Ï Î¿Î¼Î¿ÏδεάÏÎµÏ ÏÎ±Ï ÎºÎ±Î¹ Ïην Î±ÎºÏ ÏÏνεÏε.
Τα κÏλÏα κομμÎνα. ÎιαÏί η ÎºÏ Î²ÎÏνηÏη ΣΥΡÎÎÎ ÏήκÏÏε ÏÏην ÏλάÏη ÏÎ·Ï Ïλη Ïην Îλλάδα ÏÏη Î£Ï Î¼ÏÏνία ÏÏν Î ÏεÏÏÏν, Ïην ÏÏα ÏÎ¿Ï ÎµÏÎµÎ¯Ï ÏοβÏÏαÏÏαν να ÏÏηÏίξεÏε Ïην Ïάγια εθνική θÎÏη, μη ÏάÏεÏε εθνικιÏÏικά ÏηÏαλάκια. ÎÎ½Î±Ï ÏαÏÏιÏÏικÏÏ Î£Î¥Î¡ÎÎΠαÏÎνανÏι Ïε ÏοβικοÏÏ ÎλλαδÎμÏοÏÎ¿Ï Ï. ΠιÏÏοÏική αλήθεια καμιά ÏοÏά αÏγεί να Ïανεί, δικαιÏνει ÏμÏÏ ÏάνÏα ÏÎ¿Ï Ï ÏολμηÏοÏÏ, ÏÎ¿Ï Ï Î±Î»Î·Î¸Î¹Î½Î¬ ÏαÏÏιÏÏεÏ.
ÎμείÏ, ÏÏ Î· ÏαÏάÏαξη η οÏοία ÏλήÏÏÏε ακÏιβά Ïον ÏαÏÏιÏÏιÏÎ¼Ï ÏηÏ, καλοÏμε Ïη νÎα ηγεÏία ÏÎ·Ï ÎÏÏÎµÎ¹Î±Ï ÎÎ±ÎºÎµÎ´Î¿Î½Î¯Î±Ï Î½Î± ÏÏ Î½ÎµÏιÏÏεί και να αναλογιÏÏεί ÏÎ¹Ï ÎµÏ Î¸ÏÎ½ÎµÏ ÏÎ·Ï Î±ÏÎνανÏι ÏÏην ÎÏÏοÏία και ÏÏο μÎλλον ÏÎ¿Ï Î»Î±Î¿Ï ÏηÏ.