Τα σαλιγκάρια
Τα σαλιγκάρια είναι ένα ακόμη θέμα που απασχόλησε τους ερευνητές. Και μπορεί να εντυπωσιάζει το ευμέγεθες χερσαίο σαλιγκάρι Lissachatina fulica γνωστό και ως «γιγαντιαίο αφρικανικό σαλιγκάρι», που συγκαταλέγεται στα 100 πιο εισβλητικά είδη του πλανήτη, ωστόσο την παράσταση κλέβει ένα σαλιγκαράκι του γλυκού νερού, το Pseudaminicola macrostoma που διαβιοί σε ρέοντα εσωτερικά ύδατα.
Το είδος είναι ενδημικό της Αττικής και κατά τον 19ο αιώνα και είχε εντοπισθεί σε ρυάκια και πηγές μόνιμης ροής στην Αθήνα, τον Πειραιά, το Φάληρο, την Κηφισιά, τον Μαραθώνα και την Πεντέλη. Η καταστροφή των υδάτινων συστημάτων εντός του αστικού ιστού είχε ως άμεση συνέπεια την εξαφάνιση του είδους από τις γνωστές περιοχές εξάπλωσής του.
Σήμερα, ο Εθνικός Κήπος και η Βραυρώνα είναι οι μοναδικές εναπομείνασες θέσεις από την αρχική εξάπλωση αυτού του ενδημικού είδους. «Δεν αποκλείεται να έφτασε στον κήπο μέσω του Πεισιστράτειου Υδραγωγείου που καταλήγει στον Εθνικό Κήπο», καταλήγει ο κ. Παφίλης.
Οσον αφορά στη χλωρίδα καταγράφηκαν συνολικά 1.271 πληθυσμοί αυτοφυών ποωδών φυτών, 85 είδη θάμνων, ενώ από τους 4.900 θάμνους που περιλαμβάνονταν στο αρχείο του θαμνώνα του κήπου, διαπιστώθηκε ότι περί τους 1.800 είχαν μείνει χωρίς αναγνώριση.
Premium έκδοση «Τα ΝΕΑ»