— Θα ήταν σκέτος τρόμος να πω ότι συμπαθώ τον ISIS. Αλλά κοιτάξτε τη μεταμοντέρνα ρευστή ταυτότητα της οργάνωσης. Υπάρχει μία απελευθερωτική υπόγεια τάση προς το Ισλάμ: ένας σπουδαίος μουσουλμάνος ιστορικός της φιλοσοφίας είχε διαμορφώσει τον ισχυρισμό ότι ο Θωμάς Ακινάτης είχε παρερμηνεύσει τον Αριστοτέλη κάτω από την επιρροή ενός ποιητή του Ισλάμ, όπως ο Αβικένας, ο οποίος πρακτικά άνοιξε το μονοπάτι προς τον μοντερνισμό, τα δικαιώματα των γκέι και πάει λέγοντας.
— Οι γονείς μου δεν ήταν αυστηροί, αλλά ήταν χειριστικοί. Δεν τους συμπαθούσα. Πέθαναν και οι δύο σε νοσοκομείο κατά τη διάρκεια κάποιας νύχτας και όταν το πληροφορήθηκα με ένα τηλεφώνημα το επόμενο πρωί, βρισκόμουν ήδη πίσω από την οθόνη του υπολογιστή μου, δουλεύοντας. Το μόνο που ρώτησα ήταν: «Έχουν τακτοποιηθεί όλα; Ok, ευχαριστώ» και συνέχισα τη δουλειά μου. Ένιωθα απολύτως παγωμένος – κάτι δεν πήγαινε καλά με όλο αυτό και φυσικά δεν καμαρώνω γι’ αυτό.
— Το Χόλιγουντ γνωρίζει τα πάντα. Είναι εμμονικό με τα δυστοπικά μυθιστορήματα, όπως το “Elysium” και οι “Αγώνες Πείνας”. Και πραγματικά πιστεύω ότι αυτό είναι ένα πιθανό, για την περίπτωση μας, μέλλον. Οι νέοι θα πρέπει να προετοιμάζονται για μια μεγάλη καταστροφή, να λαμβάνουν μέρος σε καθημερινούς αγώνες, αλλά να μην υποκύπτουν στην ανηθικότητα.
— Το γράψιμο μου έσωσε τη ζωή. Πριν από αρκετά χρόνια, εξαιτίας κάποιων προβλημάτων ερωτικής φύσεως, για εβδομάδες σκεφτόμουν να βάλω τέλος στη ζωή μου. Είχα πει τότε στον εαυτό μου: «Θα μπορούσα να αυτοκτονήσω, αλλά έχω ένα κείμενο να τελειώσω». Και μετά υπήρχε κι άλλο κείμενο κι ακόμη ένα και κάπως έτσι είμαι ακόμη εδώ.
