Η Paris Hilton ρωτάει … αν μπορούσες να κρατήσεις μόνο τρία αντικείμενα στην γκαρνταρόμπα σου για πάντα, ποια θα ήταν αυτά και γιατί;
― Ένα τέλεια ραμμένο μαύρο σακάκι Alaïa, ένα φόρεμα με κορσέ Dolce&Gabbana και ένα ζευγάρι Manolo Blahniks με την υπογραφή μου. Αν χρειαστεί, αυτά τα κομμάτια θα μπορούσαν να με μεταφέρουν από τις αίθουσες συνεδριάσεων στα κόκκινα χαλιά χωρίς να χάσω ούτε λεπτό.
Ο Burna Boy ρωτάει … …hey Na-Na, περιέγραψε την τέλεια μέρα σου στην αγαπημένη σου πόλη.
― Να ξυπνάω στο Παρίσι, να κάνω τη ρουτίνα ευεξίας μου και μετά να πηγαίνω στη δουλειά. Το φαγητό είναι πολύ σημαντικό για μένα στο Παρίσι. Τρώω γαλλική κουζίνα για μεσημεριανό γεύμα και ένα γεύμα της Σενεγάλης για βραδινό. Το Παρίσι είναι πάντα αρκετά έντονο, καθώς συνήθως βρίσκομαι εκεί για δουλειά, οπότε το να βρίσκω χρόνο για ένα γεύμα με φίλους κάνει την ημέρα τέλεια.
Η Κέιτ Μος ρωτά … …μαγειρεύαμε μαζί ψητό τις Κυριακές στη Νέα Υόρκη τη δεκαετία του ’90. Ποιο είναι το αγαπημένο σου πιάτο που μαγειρεύεις τώρα;
― Κέιτ, εκείνα τα κυριακάτικα γεύματα ήταν τα πάντα – ειδικά όταν ταξιδεύαμε και ζούσαμε με μια βαλίτσα στο χέρι. Αυτές τις μέρες, λατρεύω να φτιάχνω κότα Κορνουάλης με γέμιση από φασκόμηλο και κρεμμύδι, που σερβίρεται με πουτίγκα Γιορκσάιρ. Αλλά τίποτα δεν συγκρίνεται με ένα σωστό βρετανικό κυριακάτικο ψητό. Παλιά, αν ταξιδεύαμε και είχαμε πρόσβαση σε κουζίνα, μαγειρεύαμε μαζί, και αυτά τα κυριακάτικα γεύματα μας κρατούσαν δεμένους με το σπίτι. Μερικές φορές οι πιο απλές παραδόσεις σημαίνουν τα περισσότερα.
Η Karlie Kloss ρωτάει …αν μπορούσες να γυρίσεις πίσω στο χρόνο και να περπατήσεις ξανά σε μια από τις αγαπημένες σου πασαρέλες, ποια θα ήταν αυτή;
― Χωρίς αμφιβολία, Versace 1991. Ολόκληρη η φάση των supermodels – η Linda [Evangelista], η Christy [Turlington], όλες μας να περπατάμε με το «Freedom!» του [George Michael]. Αυτή η ενέργεια ήταν ηλεκτρική, απολύτως ηλεκτρική. Δεν θα μπορούσες να αναδημιουργήσεις αυτή τη μαγεία ακόμα κι αν προσπαθούσες.
Η Caroline Rush ρωτά …ποιους νέους σχεδιαστές ξεχωρίζεις;
― Θεέ μου, θα μπορούσατε να γράψετε ένα ολόκληρο άρθρο για τους σχεδιαστές που παρακολουθώ. Ο Maximilian Davis στο Ferragamo καταλαβαίνει πώς να τιμά την κληρονομιά και ταυτόχρονα να διευρύνει τα όρια. Το όραμά του για τον οίκο είναι εξαιρετικό. Με γοητεύει η τολμηρή ματιά του γεννημένου στη Νιγηρία Mowalola Ogunlesi. Στη συνέχεια, υπάρχει ο Thebe Magugu από τη Νότια Αφρική, ο οποίος υπερβαίνει εντελώς τη μόδα. Ο νέος του χώρος στο Γιοχάνεσμπουργκ είναι επαναστατικός – εν μέρει κατάστημα, εν μέρει πολιτιστικός κόμβος, προβάλλοντας άλλους δημιουργούς μέσω εκθέσεων και συνεδρίων. Η εξερεύνηση της ταυτότητας και του κοινωνικού σχολιασμού μέσω της μόδας από τον Willy Chavarria είναι δυνατή. Η sustainable προσέγγιση της Duran Lantink στην πολυτέλεια αναδιαμορφώνει τη βιομηχανία. Παρακολουθώ επίσης τον Aaron Esh στο Λονδίνο, του οποίου η προσέγγιση της σύγχρονης ανδρικής ένδυσης είναι πρωτοποριακή, και τον Daniel Del Core στο Μιλάνο, ο οποίος φέρνει νέα ενέργεια στην ιταλική χειροτεχνία με τις τεχνικές υψηλής ραπτικής του. Αυτοί οι σχεδιαστές αντιπροσωπεύουν το μέλλον που οραματίζομαι. Δεν φτιάχνουν απλώς ρούχα, αλλά δημιουργούν κουλτούρα.
Πηγή: pagenews.gr