Αναβάθμιση της Τουρκίας στο Ουκρανικό – Η στάση της Αθήνας

Το τηλεφώνημα που πραγματοποίησε χθες ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με τον Ρώσο ομόλογό του, Βλαντίμιρ Πούτιν, με σκοπό να φιλοξενηθούν στην Κωνσταντινούπολη οι διαπραγματεύσεις για την επίλυση του πολέμου στην Ουκρανία, έχει άμεσες επιπτώσεις και για την Ελλάδα. Η ενεργή συμμετοχή της Τουρκίας στις διαπραγματεύσεις μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας δεν είναι μόνο μια διπλωματική ευκαιρία για την Άγκυρα, αλλά και μια εξέλιξη που ενδέχεται να έχει σοβαρές γεωπολιτικές συνέπειες για τη χώρα μας.

Από την αρχή του πολέμου, η Τουρκία έχει καταφέρει να διατηρήσει μια ιδιαίτερη διπλωματική ισορροπία. Αν και είναι μέλος του ΝΑΤΟ και υποστηρίζει την Ουκρανία με στρατιωτικό εξοπλισμό, δεν έχει επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία. Κατά τη διάρκεια των τριών ετών του αιματηρού πολέμου, ο Ερντογάν διατηρούσε ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με το Κρεμλίνο. Η προσωπική του σχέση με τον Πούτιν εξασφαλίζει στην Τουρκία μια στρατηγική θέση στην περιοχή.

Αυτό το διπλωματικό κεφάλαιο αξιοποιείται από την Τουρκία κατά διαστήματα για να εξισορροπήσει άλλες εντάσεις που η ίδια προκαλεί με δυτικά κράτη. Έτσι, χθες ο Ταγίπ Ερντογάν ακολούθησε τη γνωστή του τακτική και απηύθυνε πρόσκληση για συνομιλίες στην Κωνσταντινούπολη. «Άλλο που δεν ήθελε», σχολιάζουν χαρακτηριστικά οι αναλυτές διεθνών σχέσεων.

Για την Ελλάδα, η αναβάθμιση του ρόλου της Τουρκίας εγκυμονεί κινδύνους. Ένα από τα κύρια στρατηγικά πλεονεκτήματα της χώρας μας τα προηγούμενα χρόνια ήταν η δυσπιστία της διεθνούς κοινότητας απέναντι στην αναξιόπιστη και προκλητική τουρκική εξωτερική πολιτική. Έτσι, η Τουρκία αποκλειόταν από αμερικανικά εξοπλιστικά προγράμματα και απομακρυνόταν από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ωστόσο, τώρα η Τουρκία προσπαθεί να επανασυστήσει την εικόνα της, παρουσιάζοντας τον εαυτό της ως περιφερειακό ειρηνοποιό. Αν αυτή η εικόνα εδραιωθεί, ενδέχεται να περιοριστεί το περιθώριο ελιγμών της ελληνικής διπλωματίας σε κρίσιμα ζητήματα που αφορούν την Αθήνα και τη Λευκωσία. Με άλλα λόγια, η Άγκυρα, ούτως ή άλλως,

Η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας δεν ετεροκαθορίζεται

Η Ελλάδα καλείται να ανταποκριθεί με μια έξυπνη και πολυδιάστατη στρατηγική. Διπλωματικοί κύκλοι επισημαίνουν ότι «η εξωτερική πολιτική της χώρας μας δεν καθορίζεται από εξωτερικούς παράγοντες». Στην πραγματικότητα, με συνέπεια και προσεκτικά σχεδιασμένα βήματα, η Ελλάδα έχει αποδείξει ότι είναι πυλώνας σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο. Η εμβάθυνση των αμυντικών σχέσεων με τις ΗΠΑ, η ενίσχυση της συνεργασίας με τη Γαλλία και η διακριτική αλλά σταθερή παρουσία μας στα Βαλκάνια, τη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο αποτελούν σημαντικά αντίβαρα. Σύμφωνα με πληροφορίες, η Ελλάδα, τόσο στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, της Προεδρίας του οποίου ανέλαβε την 1η Μαΐου, όσο και σε διεθνείς φόρους, θα συνεχίσει να υπενθυμίζει στους συμμάχους της ότι η Τουρκία απαιτεί προσοχή. Δεν υπάρχει χώρος για εφησυχασμό. Πίσω από την ήπια ρητορική και τους ύμνους για την ειρήνη, κρύβεται μια χώρα που αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα άλλων κρατών και τα απειλεί με πόλεμο (casus belli) αν ασκήσουν τα νόμιμα δικαιώματά τους.

Πηγή: Pagenews.gr