Μαρκ Γκαλεότι: «Στην Κωνσταντινούπολη όλα είναι θέατρο»

Ο Μαρκ Γκαλεότι δεν τρέφει πολλές ελπίδες για την έκβαση των άμεσων διαπραγματεύσεων μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας στην Κωνσταντινούπολη, οι οποίες αναμένεται –εκτός απροόπτου– να αρχίσουν σήμερα (15η Μαΐου) το απόγευμα. «Είναι όλα στημένα. Θέατρο. Ενα θλιβερό θέαμα», είπε στην ιταλική La Repubblica, ο διευθυντής του Κέντρου Μελετών (με ειδίκευση στη Ρωσία) Mayak Intelligence, καθώς και συγγραφέας τριάντα βιβλίων για την πατρίδα του Πούτιν. «Ούτε η Ρωσία ούτε η Ουκρανία φαίνεται να ενδιαφέρονται πραγματικά να μιλήσουν, αλλά προσποιούνται ότι το θέλουν περισσότερο η μία από την άλλη, απλώς για να ευχαριστήσουν τον Λευκό Οίκο», πρόσθεσε.

Οσο για τη συνάντηση μεταξύ των Βλαντίμιρ Πούτιν και Βολοντίμιρ Ζελένσκι, η οποία δεν θα πραγματοποιηθεί, ο ουκρανός πρόεδρος «το γνώριζε πολύ καλά αυτό, όταν προέβη στην πρόσκληση», σημείωσε καταρχάς ο βρετανός ιστορικός, επίτιμος καθηγητής στη Σχολή Σλαβικών και Ανατολικοευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Λονδίνου (UCL). «Ο Πούτιν δεν υπαινίχθηκε μια συνάντηση μαζί του, όταν πρότεινε άμεσες διαπραγματεύσεις. Ας είμαστε ειλικρινείς: στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις, οι ηγέτες εμπλέκονται στο τέλος, όχι στην αρχή. Αρχικά εργάζονται αντιπροσωπείες εμπειρογνωμόνων και μόνο στο τέλος οι ηγέτες συναντώνται για να υπογράψουν ένα έγγραφο. Ο Ζελένσκι το ήξερε. Ηθελε απλώς να προσπαθήσει να φέρει τον Πούτιν σε αδιέξοδο. Εάν ο Πούτιν έδινε το “παρών”, θα δημιουργούνταν η εντύπωση ότι είναι αδύναμος και πως ο Ζελένσκι έχει το πάνω χέρι. Δεδομένου ότι αυτό δεν θα συμβεί, ο Ζελένσκι θα μπορεί να πει ότι είναι δειλός και δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για διαπραγματεύσεις». Παρομοίως, «εάν οι Ουκρανοί δεν καθίσουν να μιλήσουν με τους Ρώσους, τότε ο Πούτιν θα μπορεί να πει ότι το Κίεβο δεν θέλει την ειρήνη». Οσο για την πιθανή εξέλιξη των συνομιλιών, ο Μαρκ Γκαλεότι αρκέστηκε να επαναλάβει ότι «πρόκειται για πραγματικά ένα θλιβερό θέαμα, με τους Ρώσους και τους Ουκρανούς να προσπαθούν ουσιαστικά να ξεγελάσουν οι μεν τους δε, απλώς για να κρατήσουν τον Ντόναλντ Τραμπ η κάθε χώρα με το μέρος της».

Αυτό, άρα, σημαίνει πως Μόσχα και Κίεβο, περισσότερο από την ειρήνη, επιδιώκουν κυρίως να ευχαριστήσουν τον αμερικανό ηγέτη; «Νομίζω ότι, κατά ειρωνικό τρόπο, και οι δύο θέλουν την ειρήνη, αλλά με τους δικούς της όρους κάθε πλευρά. Ο Ζελένσκι δεν μπορεί να εκχωρήσει το 20% της χώρας του, πόσω μάλλον με τους όρους που θέτουν οι Ρώσοι, οι οποίοι, σύμφωνα με τον σύμβουλο εξωτερικής πολιτικής Γιούρι Ουσάκοφ, είναι εκείνοι που παρουσιάστηκαν την άνοιξη του 2022, κατά τις προηγούμενες συνομιλίες στην Κωνσταντινούπολη, και προέβλεπαν, μεταξύ άλλων, ένα ανώτατο όριο 50.000 ανδρών για τον ουκρανικό στρατό και άλλους παρόμοιους περιορισμούς, δηλαδή μια αποστρατιωτικοποιημένη και ευάλωτη Ουκρανία.

Παρομοίως, εάν ο Πούτιν δεν αποδέχθηκε τη συμφωνία που πρότεινε ο Τραμπ, η οποία ήταν απίστευτα γενναιόδωρη, σαφώς δεν θέλει καμία άλλη συμφωνία. Συμπερασματικά, προς το παρόν καμία από τις δύο πλευρές δεν είναι ακόμη σε θέση να κάνει τις παραχωρήσεις που απαιτεί η άλλη ως τίμημα για την ειρήνη». Εως σήμερα, παρότι απέρριψε την ειρηνευτική πρόταση του Τραμπ, ο Πούτιν έχει προβεί σε διάφορες ενέργειες (όπως η κατάπαυση του πυρός για το Πάσχα, η εκεχειρία για την 9η Μαΐου, η πρόταση για άμεσες συνομιλίες) για να μην αποξενωθεί εντελώς ο αμερικανός πρόεδρος. Υπάρχει κάτι άλλο που μπορεί να του προσφέρει ο ρώσος πρόεδρος, ώστε να συνεχίσει τρόπον τινά να τον ευχαριστεί ή έχει την πολυτέλεια να απολέσει την εύνοια του Λευκού Οίκου; «Οι Αμερικανοί έχουν απειλήσει να εγκαταλείψουν τη διαμεσολάβηση, εάν δεν επιτευχθεί μια συμφωνία, αλλά δεν γνωρίζουμε τι θα σημαίνει αυτό. Σημαίνει ότι ο Τραμπ θα συνεχίσει την πολιτική υποστήριξης της Ουκρανίας της περιόδου Μπάιντεν; Ή μήπως θα πει ότι εναπόκειται στους Ευρωπαίους να βοηθήσουν; Νομίζω ότι για αυτό, από τη σκοπιά της Ρωσίας, είναι τόσο σημαντικό να μην αποξενωθεί ο Τραμπ αυτή τη στιγμή, επειδή δεν είναι σαφές ποια θα είναι η νέα πολιτική των ΗΠΑ για την Ουκρανία». Ερωτηθείς εάν ο Πούτιν θα μπορούσε να κάνει λόγο για νίκη, απευθυνόμενος στον ρωσικό λαό, εάν αποφάσιζε να σταματήσει τις εχθροπραξίες, ο βρετανός ειδικός στη Ρωσία σημείωσε καταρχάς πως «οι περισσότεροι Ρώσοι δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα να αποδεχτούν την ιδέα του παγώματος της σύρραξης. Η νίκη θα ήταν “η σωτηρία των ρωσόφωνων του Ντονμπάς” καθώς και η “αντιμετώπιση ολόκληρου του ΝΑΤΟ και η απομάκρυνσή του”. Εάν χαλάρωναν, έστω και ελάχιστα, οι κυρώσεις οι Ρώσοι θα ήταν ευχαριστημένοι (…) παρά τις τεράστιες απώλειες».

Υπάρχουν, όμως, και τα γεράκια που πετούν πάνω από το Κρεμλίνο, τα οποία θα μπορούσαν να χαρακτηρίσουν το πάγωμα της σύρραξης ως εσχάτη προδοσία. «Αλλά το Κρεμλίνο έχει τα μέσα να τα κρατήσει υπό έλεγχο. Μια υποδειγματική σύλληψη θα ήταν αρκετή. Νομίζω ότι ο Πούτιν έχει μεγαλύτερα περιθώρια δράσης από όσο νομίζει. Το πρόβλημα θα μπορούσε να είναι το εξής: στον Πούτιν δεν αρέσει το ρίσκο και έχει γύρω του “γεράκια” που του ψιθυρίζουν στο αυτί ότι θα ήταν πολιτικά ριψοκίνδυνο να μην καταλάβει ολόκληρο το Ντονμπάς και άλλα παρόμοια. Και εκείνος πείθεται, παρ’ όλο που δεν νομίζω ότι έχει κάτι να φοβάται». Και αν δεν ευοδωθούν, τελικά, οι διαπραγματεύσεις, διαθέτει ο Πούτιν αρκετούς πόρους ώστε να συνεχίσει τον πόλεμό του στην Ουκρανία; «Μπορεί να συνεχίσει να υποστηρίζει την πολεμική προσπάθεια για τουλάχιστον ενάμιση χρόνο χωρίς πολλά προβλήματα. Στη συνέχεια, όμως, θα πρέπει να λάβει δύσκολες αποφάσεις, να διαλέξει μεταξύ “όπλων και βουτύρου”, θα πρέπει να σκεφτεί έναν συμβιβασμό. Αλλά, για να είμαι ειλικρινής, το ερώτημα είναι εάν μπορεί η Ουκρανία να αντέξει ακόμη ενάμιση χρόνο πολέμου με τον ρυθμό που διεξάγεται σήμερα», απάντησε ο Μαρκ Γκαλεότι. 

Πηγή: pagenews.gr