Γιατί ο Τραμπ κλείνει συμφωνίες με έναν πρώην τρομοκράτη

Πηγή Φωτογραφίας: This combination of photos shows U.S. President Donald Trump, left, in Riyadh, Saudi Arabia, on May 13, 2025 and Syria's President Ahmad al-Sharaa in Ankara, Turkey, on Feb. 4, 2025. (AP Photo/Francisco Seco, File) (AP Photo, File
Η εικόνα ενός προέδρου των ΗΠΑ να συνομιλεί και να φωτογραφίζεται με έναν πρώην ηγέτη της Αλ Κάιντα, μέχρι πρόσφατα, θεωρείτο αδιανόητη. Η 33λεπτη συνάντηση του Ντόναλντ Τραμπ με τον Αχμέντ αλ-Σάρα, τον πρόεδρο της Συρίας, το πρωί της Τετάρτης, αποτελεί επομένως μια εξαιρετικά συμβολική στιγμή στη σύγχρονη ιστορία της Μέσης Ανατολής. Εξάλλου, στα μάτια της Ουάσινγκτον, ο Σάρα, ο οποίος κάποτε είχε επίσης δεσμούς με το Ισλαμικό Κράτος (ISIS), εξακολουθεί να είναι ο ηγέτης μιας τρομοκρατικής ομάδας. Παρ’ όλο που η Ουάσινγκτον έχει άρει την επικήρυξη ύψους 10 εκατομμυρίων δολαρίων για τον Σάρα, ο χαρακτηρισμός της τρομοκρατικής οργάνωσης εξακολουθεί να ισχύει για την Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ (HTS), την ισλαμιστική ομάδα της οποίας ηγείται.
Επομένως, η πρώτη συνάντηση, μετά από 25 χρόνια, των προέδρων των δύο χωρών, ενέχει σημαντικό κίνδυνο για την υστεροφημία του Τραμπ, σημείωσε η Telegraph, όπως και η αιφνιδιαστική ανακοίνωση του αμερικανού προέδρου ότι η Ουάσινγκτον θα άρει μονομερώς όλες τις κυρώσεις σε βάρος της Συρίας. Η δήλωση προκάλεσε αναμφίβολα αναστάτωση στο Ισραήλ, το οποίο παραμένει βαθιά επιφυλακτικό απέναντι στον Σάρα, καθώς και επιφυλάξεις μεταξύ των φιλοϊσραηλινών αξιωματούχων στην κυβέρνησή του, οι οποίοι φοβούνται ότι για άλλη μια φορά, ο Τραμπ προσέφερε κάτι χωρίς αντάλλαγμα. Αντίθετα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ κέρδισε απρόσμενους επαίνους, όπως π.χ. από τα Ηνωμένα Εθνη. Η Telegraph τόνισε ότι ο Τραμπ δεν ήταν ποτέ υπέρ των διπλωματικών κανόνων και των συμβάσεων, οπότε ίσως η χειρονομία αυτή δεν θα έπρεπε να αποτελεί έκπληξη, ακόμη και αν δεν είναι απολύτως σαφές το κίνητρό του.
Βέβαια, για την άρση των κυρώσεων, έχει καλή δικαιολογία: Επιβλήθηκαν κυρίως για να τιμωρηθεί ο Μπασάρ αλ Ασαντ για τη στάση του εναντίον των πολιτών του. Μετά την πτώση του Ασαντ, πριν από έξι μήνες, θεωρητικά δεν υπήρχε λόγος για τις κυρώσεις, από τις πιο αυστηρές στη σύγχρονη Ιστορία. Ο αντίκτυπός τους ήταν καταστροφικός. Η οικονομία της Συρίας καταστράφηκε, ενώ το 90% του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Όσο τα μέτρα παραμένουν σε ισχύ, η ανοικοδόμηση της κατεστραμμένης χώρας παραμένει σχεδόν αδύνατη. Οι κατασκευαστικές εταιρείες του Κόλπου και της Τουρκίας επιθυμούν απεγνωσμένα να επενδύσουν, αλλά εμποδίζονται να το πράξουν επειδή φοβούνται ότι θα πέσουν θύμα των αμερικανικών κυρώσεων. Η άρση των κυρώσεων, επομένως, θα πρέπει να ξεκλειδώσει δισεκατομμύρια δολάρια σε κεφάλαια, ενώ η επιστροφή της Συρίας στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα θα επιτρέψει στη χώρα να αποκτήσει ξανά πρόσβαση στις πολυπόθητες πιστώσεις. Οι συριακές εταιρείες θα μπορούσαν να εξάγουν και πάλι. Εξίσου σημαντικό, η πόρτα θα είναι ανοιχτή για τις ανθρωπιστικές οργανώσεις να ξαναρχίσουν να εργάζονται κανονικά, ενώ εκατομμύρια σύρων προσφύγων, βλέποντας μια οικονομία που λειτουργεί, μπορεί να πειστούν να επιστρέψουν στις πατρίδες τους.
Ο σύρος πρόεδρος, πρώην τζιχαντιστής, Αχμέντ αλ-Σάρα (κάτω δεξιά) στο ίδιο τραπέζι συνομιλίων με τον Ντόναλντ Τραμπ, τον Μάρκο Ρούμπιο (ΥΠΕΞ ΗΠΑ) και τους Σαουάραβες.

Ωστόσο, τέτοια επιχειρήματα δεν είχαν μεγάλη πέραση έως τώρα. Αντ’ αυτού, ο Τραμπ φάνηκε να συμφωνεί με τις προειδοποιήσεις των Ισραηλινών ότι δεν πρέπει να βιαστούν να πιστέψουν ότι ο Σάρα αποκήρυξε τον τζιχαντισμό, ούτε τις υποσχέσεις του να διοικήσει μια κυβέρνηση χωρίς αποκλεισμούς που δεν θα αποτελεί απειλή για το Ισραήλ. Από τότε που η HTS ανέβηκε στην εξουσία τον Δεκέμβριο, το Ισραήλ βομβάρδισε συριακές στρατιωτικές εγκαταστάσεις και κατέλαβε εδάφη κατά μήκος των συνόρων. Ο Μπενιαμίν Νετανιάχου ήλπιζε σε μια συμφωνία που θα απαγόρευε στον συριακό στρατό να εισέλθει στον νότο της χώρας με αντάλλαγμα την ελάφρυνση των κυρώσεων. Ακόμη και οι ευρωπαίοι ηγέτες έχουν υιοθετήσει μια πιο προσεκτική προσέγγιση από τον Τραμπ. Ο Εμανουέλ Μακρόν καλωσόρισε τον Σάρα στο Παρίσι την περασμένη εβδομάδα, αλλά συνέδεσε τη σταδιακή χαλάρωση των κυρώσεων με τη συνεχή πρόοδο στην επιστροφή της Συρίας στο πολιτικό γίγνεσθαι. Γιατί τώρα η στροφή Τραμπ; Τι έχει αλλάξει λοιπόν; Η Telegraph επιχειρεί μία ανάλυση: Πρώτον, ο Τραμπ, ο οποίος επισκέφθηκε τον Κόλπο στην πρώτη επίσημη περιοδεία του μετά την επιστροφή του στο αξίωμα, φαίνεται ότι υπέκυψε στις πιέσεις του Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν, καθώς και του Ταγίπ Ερντογάν.
Για τον πρίγκιπα διάδοχο, η ελάφρυνση των κυρώσεων για τη Συρία φαίνεται να είναι το τίμημα που επιθυμούσε σε αντάλλαγμα για μια σειρά επικερδών επιχειρηματικών συμφωνιών που θα δουν τη Σαουδική Αραβία να αγοράζει αμερικανικά όπλα αξίας 142 δισ. δολαρίων και να επενδύει έως και ένα τρισ. δολάρια στην αμερικανική οικονομία. Τόσο η Σαουδική Αραβία όσο και η Τουρκία, θέλουν να δουν τη Συρία σταθεροποιημένη και ευημερούσα για οικονομικούς λόγους και λόγους ασφαλείας. Δεύτερον, ο Σάρα φαίνεται πως έχει εντυπωσιάσει τους αξιωματούχους των ΗΠΑ τις τελευταίες ημέρες, που τους έχει παρουσιάσει τα επιχειρήματά του. Εχοντας αγωνιστεί επί μήνες για να τον ακούσουν, όταν είχε την προσοχή τους, την εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο, προσφέροντας, σύμφωνα με πληροφορίες, στις αμερικανικές εταιρείες πρόσβαση στο πετρέλαιο και το φυσικό αέριο της Συρίας, ενώ έθεσε ακόμη και το ενδεχόμενο να χτιστεί ένας πύργος Τραμπ στη Δαμασκό. Μετά τη συνάντησή του με τον Σάρα, ο Τραμπ τον περιέγραψε ως «νέο, ελκυστικό τύπο» με «πολύ ισχυρό παρελθόν». Η Συρία «έχει μια πραγματική ευκαιρία να κρατηθεί ενωμένη», πρόσθεσε ο αμερικανός πρόεδρος. Ο Τραμπ προέτρεψε τη Συρία να προσχωρήσει στις Συμφωνίες του Αβραάμ, που αφορούν τη βελτίωση των σχέσεων των αραβικών κρατών με το Ισραήλ, να αναγνωρίσει επίσημα το εβραϊκό κράτος και να διατάξει την έξοδο όλων των ξένων ανταρτών από τη χώρα. Το γεγονός ότι ο Τραμπ υπήρξε τόσο διαχυτικός με τον σύρο πρόεδρο παρά τις επιθυμίες του Νετανιάχου, ενδεχομένως να υποδεικνύει έναν τρίτο λόγο για την αλλαγή της στάσης του Λευκού Οίκου: ένα πιθανό πάγωμα των σχέσεων με το Ισραήλ.
Τις τελευταίες εβδομάδες, ο Τραμπ έχει προβεί σε μια σειρά από κινήσεις που έχουν προκαλέσει απογοήτευση στο Ισραήλ, από την έναρξη απευθείας διαπραγματεύσεων με το Ιράν για το πυρηνικό του πρόγραμμα έως τον τερματισμό των αεροπορικών επιδρομών κατά των Χούθι στην Υεμένη, λίγες ώρες αφότου οι αντάρτες εκτόξευσαν πύραυλο εναντίον του αεροδρομίου Μπεν Γκουριόν στο Τελ Αβίβ. Παράλληλα, οι ΗΠΑ διαπραγματεύθηκαν απευθείας με την Χαμάς, παρακάμπτοντας το Ισραήλ, για την απελευθέρωση του Ιντάν Αλεξάντερ, αμερικανοϊσραηλινού ομήρου στη Γάζα. Τέλος, ο αμερικανός πρόεδρος πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη σε αραβικές χώρες, αλλά όχι στο Ισραήλ. Βέβαια, σημείωσε η Telegraph, μια ρήξη μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ισραήλ είναι πολύ απίθανη, ακόμη και αν υπάρχουν προσωπικές εντάσεις μεταξύ του Τραμπ και του Νετανιάχου. Προς το παρόν, ωστόσο, φαίνεται, αυτή την εβδομάδα τουλάχιστον, ότι ο αμερικανός πρόεδρος δείχνει προτίμηση στους άραβες φίλους του, νέους και παλιούς, παρά στους συμμάχους του στο εβραϊκό κράτος. Αλλά όπως λένε, μια εβδομάδα είναι μεγάλο χρονικό διάστημα στην πολιτική -και ιδιαίτερα για τον Τραμπ.
Πηγή: pagenews.gr
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Το σχόλιο σας