Deutsche Bank: Βόμβα χρέους έτοιμη να εκραγεί σε ΗΠΑ

Η καταστροφική δημοπρασία των 20ετών ομολόγων του αμερικανικού δημοσίου, ύψους 15 δισεκατομμυρίων δολαρίων, την Τετάρτη 21 Μαΐου, που στην πραγματικότητα δεν ήταν τόσο άσχημη όσο την παρουσίασαν, αλλά έκλεισε με την μεγαλύτερη απόκλιση (tail) για το 2025… …προκάλεσε σύγκριση με τη δημοπρασία 20ετών κρατικών ομολόγων της Ιαπωνίας (JGB) νωρίτερα φέτος, που πυροδότησε βίαιη πτώση τόσο στις αγορές ομολόγων όσο και μετοχών. Ωστόσο, ενώ η δραματική πτώση αποτελεί αυστηρή υπενθύμιση ότι το «Μεγάλο, Όμορφο Νομοσχέδιο» θα προσθέσει νέο χρέος τρισεκατομμυρίων (περίπου 5 τρισεκατομμύρια πάνω από αυτά που θα προστίθεντο, ούτως ή άλλως) και οι «τιμωροί των ομολόγων» ξυπνούν επιτέλους από τον σχεδόν 20ετή λήθαργό τους, το πιο ανησυχητικό κομμάτι της σημερινής αντίδρασης της αγοράς ήταν ότι το δολάριο υποχώρησε ξανά την ίδια στιγμή. Για τον επικεφαλής αναλυτή FX της Deutsche Bank, Γιώργο Σαραβέλο, που υποστήριξε πως η διαφορά ανάμεσα στο USDJPY και οι αποδόσεις των αμερικανικών10ετών ομολόγων είναι ένδειξη αυξανόμενων δημοσιονομικών κινδύνων, η σημερινή (23/5) δημοπρασία ομολόγων αποτελεί ακόμη πιο ξεκάθαρο σημάδι «της απομάκρυνσης των ξένων αγοραστών από τα αμερικανικά στοιχεία ενεργητικού και των σχετικών δημοσιονομικών κινδύνων που προειδοποιούμε εδώ και καιρό». Στο επίκεντρο του προβλήματος, όπως έχει γίνει όλο και πιο σαφές τα τελευταία χρόνια και ειδικά τον τελευταίο μήνα, είναι το εξής: οι ξένοι επενδυτές απλά δεν είναι πλέον διατεθειμένοι να χρηματοδοτήσουν τα αμερικανικά δίδυμα ελλείμματα στις τρέχουσες τιμές. Αυτό αποτελεί πρόβλημα γιατί, σύμφωνα με τον Σαραβέλο, «είναι δύσκολο για τις αμερικανικές μετοχές να παραμείνουν ανθεκτικές σε αυτό το περιβάλλον». Συγκρίνετε τη σημερινή αντίδραση με την περίοδο 2023-24, όταν οι αγορές παρουσίασαν ταυτόχρονη άνοδο αποδόσεων και μετοχών, καθώς αναθεωρούσαν ανοδικά τις προσδοκίες για την αμερικανική ανάπτυξη. Σήμερα η κατάσταση είναι πολύ διαφορετική: «Είναι μια σταδιακή εισαγωγή δημοσιονομικού κινδύνου στα αμερικανικά περιουσιακά στοιχεία. Είναι δύσκολο να υποστηρίξει κανείς πως ένας τέτοιος (αρνητικός) παράγοντας που αυξάνει το κόστος κεφαλαίου είναι θετικός για τα assets». Καίριας σημασίας για την άποψη του Σαραβέλου είναι η επενδυτική βάση στην Ασία. Στο πλαίσιο της εξωτερικής ισορροπίας που προτείνει, «η Ασία αποτελεί τον βασικό τροφοδότη κεφαλαίων για τα αμερικανικά ελλείμματα, ακολουθούμενη από την Ευρώπη». Και ενώ αυτό δεν ισχύει εδώ και καιρό, η συμπεριφορά των αμερικανικών ομολόγων και της ισοτιμίας καθίσταται κρίσιμη κατά τις ώρες που δεν είναι ανοιχτές οι αμερικανικές αγορές. Όπως έγραψε νωρίτερα ο Σαραβέλος, η επιταχυνόμενη πτώση του USD/JPY κατά τις ώρες διαπραγμάτευσης στο Τόκιο θα ήταν ισχυρό σημάδι επαναπατρισμού κεφαλαίων από τις ΗΠΑ προς τις εγχώριες αγορές. Η «επίλυση» αυτού του προβλήματος δεν είναι εύκολη: ο Σαραβέλος αναφέρει πως είχε πολλές συζητήσεις με πελάτες σχετικά με το τι μπορεί να ανατρέψει αυτήν την αρνητική δυναμική που εξελίσσεται. Οι περισσότεροι δεν θα τους αρέσουν οι απαντήσεις του: πρώτον, η χρηματοοικονομική καταστολή υπό τη μορφή «μεταρρύθμισης» των SLR (Supplementary Leverage Ratio) και η συντόμευση της διάρκειας έκδοσης των αμερικανικών κρατικών ομολόγων (ή ένας νέος γύρος «Ενεργής Έκδοσης Ομολόγων» τύπου Janet Yellen) στην επόμενη ανακοίνωση αναχρηματοδότησης έχουν αναφερθεί συχνότερα. Στο μέτρο που η μείωση του κινδύνου διάρκειας του αμερικανικού χρέους βοηθά στην προσέλκυση ξένων αγοραστών, αυτό μπορεί πράγματι να βοηθήσει. Αλλά η χαμηλότερη διάρκεια σημαίνει επίσης μεγαλύτερο κίνδυνο αναχρηματοδότησης. Ούτε η Fed μπορεί να λύσει αυτό το ζήτημα, σύμφωνα με τον Σαραβέλο, παρά μόνο το Κογκρέσο, αν και ακραίες διαταραχές πιθανώς θα αναγκάσουν τη Fed να παρέμβει («έκτακτη ποσοτική χαλάρωση») για τη διατήρηση της λειτουργίας της αγοράς. Παρ’ όλα αυτά, η νομισματοποίηση του χρέους από τη Fed δεν θα επιλύσει τον πυρήνα του προβλήματος.

Λύσεις

Τελικά, ο αναλυτής της DB βλέπει μόνο δύο «λύσεις» στο πρόβλημα:

1. Είτε οι ΗΠΑ θα αναθεωρήσουν το νομοσχέδιο που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο Κογκρέσο, ώστε να καταλήξουν σε αξιόπιστα αυστηρότερη δημοσιονομική πολιτική, κάτι που θα οδηγήσει σε άμεση οικονομική ύφεση, αφού η λήξη του TCJA (νόμος φορολογικών μειώσεων του 2017) χωρίς παράταση θα είναι η μεγαλύτερη αύξηση φόρων στην ιστορία των ΗΠΑ. Εδώ υπενθυμίζουμε στους αναγνώστες πως το Μεγάλο, Όμορφο Νομοσχέδιο που βρίσκεται στο Κογκρέσο έχει εκτιμηθεί ότι θα αυξήσει κατά περίπου 5 τρισεκατομμύρια το χρέος, οδηγώντας σε ό,τι έχουμε χαρακτηρίσει ως «Ημέρα της Κρίσης του Χρέους» για τις ΗΠΑ• είναι, δηλαδή, μια ανταλλαγή βραχυπρόθεσμης ευημερίας (μερικά επιπλέον τρισεκατομμύρια τα επόμενα 4 χρόνια) για μακροπρόθεσμη οικονομική κατάρρευση (το 220% μακροπρόθεσμου χρέους προς ΑΕΠ)… 2. ή η μη δολαριακή αξία του αμερικανικού χρέους πρέπει να μειωθεί ουσιαστικά, ώστε να γίνει αρκετά φθηνή για να επιστρέψουν οι ξένοι επενδυτές, δηλαδή υποτίμηση.

Σε αυτές τις δύο λύσεις του Σαραβέλου, η πρώτη εκ των οποίων είναι εντελώς απίθανη, καθώς ο Trump δεν θα συμφωνούσε ποτέ να μην περάσει το δικό του νομοσχέδιο, ειδικά αφού οι φορολογικές αυξήσεις που θα προκύψουν με τη λήξη των φοροελαφρύνσεων του 2017 θα στείλουν τις ΗΠΑ σε ύφεση, προσθέτουμε μια τρίτη και τέταρτη: Πρώτον, η ποσοτική χαλάρωση (QE) μπορεί να είναι προσωρινή λύση, αλλά ο έλεγχος της καμπύλης αποδόσεων δεν είναι (όπως βίωσε η αμερικανική αγορά ομολόγων σχεδόν μια δεκαετία μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο), και, θέλουμε δεν θέλουμε, έρχεται. Δεύτερον, όπως προανήγγειλε ο ίδιος ο Υπουργός Οικονομικών Bessent, στην απουσία μιας ευνοϊκής Fed (δηλαδή μιας Fed υπό την ηγεσία του Kevin Warsh που έρχεται στα μέσα του 2026 αλλά όχι ακόμη), το ίδιο το Υπουργείο Οικονομικών θα πρέπει να παρέμβει με ό,τι έχουμε ήδη ονομάσει «Ενεργές Επαναγοράς Ομολόγων» (Activist Treasury Buybacks), δηλαδή, αντί για εβδομαδιαίες επαναγοράς ύψους περίπου 8 δισεκατομμυρίων, είμαστε εβδομάδες, αν όχι ημέρες, μακριά από την ανακοίνωση ότι το Υπουργείο θα προχωρήσει ενεργά σε επαναγορά ομολόγων δεκάδων δισεκατομμυρίων, σε μια νέα και βελτιωμένη μορφή POMO (Purchase of Market Operations). Ένα τελευταίο σημείο που ο Σαραβέλος δεν ανέφερε είναι πού πηγαίνουν όλα αυτά τα ασιατικά (διαβάστε ιαπωνικά) κεφάλαια, αν δεν ανακυκλώνονται στα αμερικανικά ομόλογα και σίγουρα όχι στα μακροπρόθεσμα JGB: H απάντηση είναι σε Bitcoin και χρυσό…

Πηγή: Pagenews.gr