Ενα εκατομμύριο είδη κινδυνεύουν με εξαφάνιση!

Με αφορμή το οικολογικό φεστιβάλ Green&Blue της 5ης Ιουνίου στο Μιλάνο, η Repubblica φιλοξένησε δηλώσεις της οικολόγου και περιβαλλοντικής δημοσιογράφου Βαλέρια Μπάρμπι. Η Μπάρμπι λέει ότι σήμερα κινδυνεύουν με εξαφάνιση περίπου 1 εκατομμύριο ζωικά είδη. «Από αυτά το 50% ενδέχεται να εξαφανιστεί μέχρι το τέλος του αιώνα. Και οι παράγοντες που κρύβονται πίσω από αυτό το φιάσκο είναι συνδεδεμένοι με την ανθρώπινη δραστηριότητα». Η Μπάρμπι θεωρεί ότι «η κλιματική κρίση» παίζει τον ρόλο της, όπως και «η απώλεια οικοτόπων, η υπερεκμετάλλευση πόρων, η ρύπανση και η εξάπλωση ξένων ειδών». «Με ανησυχεί ότι συνηθίζουμε την απώλεια της βιοποικιλότητας, λες και αυτό είναι φυσικό φαινόμενο, αν και η εξαφάνιση κάθε είδους οφείλεται σε δικό μας λάθος» λέει. «Δεν γνωρίζουμε, μέχρι σήμερα, τον αριθμό των ζωικών ειδών που κατοικούν στη Γη.

Εχουν καταγραφεί περίπου 2,2 εκατομμύρια, όμως μπορεί να υπάρχουν δισεκατομμύρια, στα βάθη των ωκεανών ή στις απομακρυσμένες γωνιές των τροπικών δασών. »Αφότου εμείς οι δύο αρχίσαμε να συνομιλούμε, κάποιο είδος μπορεί να εξαφανίστηκε! Να εξαφανίστηκε χωρίς καν να έχει ανακαλυφθεί από τον άνθρωπο! Οι επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα είναι εκτεταμένες σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Ορισμένα αποδημητικά πτηνά έχουν γίνει μικρότερα και έχουν πλέον μεγαλύτερα φτερά. Εχει αλλάξει και η ‘‘επικοινωνία’’ μεταξύ διαφορετικών ειδών, λόγου χάρη μεταξύ εντόμων που συμμετέχουν στην επικονίαση των ανθών ή μεταξύ αρπακτικών και θηραμάτων». Ποια είδη κινδυνεύουν περισσότερο;

Η Μπάρμπι λέει ότι, βασικά, κινδυνεύουν τα χερσαία είδη. «Το 84% εξ αυτών μπορεί να εξαφανιστεί έως το 2100». Σε ιδιαιτέρως δυσχερή θέση από αυτής της απόψεως και σε συνδυασμό με την υπερθέρμανση του πλανήτη είναι το αγριοκάτσικο. «Η μετακίνησή του σε ολοένα και μεγαλύτερα υψόμετρα, εξαιτίας της καταστροφής των οικοτόπων, το καθιστά ευάλωτο στη θήρευσή του από τους λύκους». Σε ό,τι αφορά την «υπερεκμετάλλευση λόγω αλιείας», η Μπάρμπι σημειώνει: «Το 1/3 των γνωστών ειδών καρχαριών και σαλαχιών βρίσκονται στα πρόθυρα της εξαφάνισης. Τρεφόμαστε με μερικά από αυτά, συχνά εν αγνοία μας. Σήμερα, το κρίσιμο ζήτημα δεν είναι η παραδοσιακή αλιεία μικρών κοινοτήτων, αλλά η εμπορική αλιεία. Η πρώτη, αν γίνεται σωστά, είναι πράγματι λειτουργική για τη διατήρηση και τον ορισμό των προστατευόμενων θαλάσσιων περιοχών».

Μπορεί η βιοποικιλότητα να αντέξει τον υπερτουρισμό; «Στα Γκαλαπάγκος βρήκα έναν παράδεισο που κατακλύζεται από τουρίστες. Εξαιτίας των social media, ακόμη και απομακρυσμένες περιοχές, όπως το Aρχιπέλαγος, κινδυνεύουν να πολιορκηθούν από τουρίστες. Το πρόβλημα είναι ακόμη πιο έντονο σε χώρες όπου ο πληθυσμός ζει σε συνθήκες κοινωνικής αστάθειας. Για να στηρίξουν την οικογένεια, οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να δώσουν τη φυσική τους κληρονομιά στον μαζικό τουρισμό. Η λέξη-κλειδί, παντού, είναι η εκπαίδευση. Ο τουρισμός πρέπει να ρυθμιστεί, ειδικά στις προστατευόμενες περιοχές, και ορισμένες περιοχές πρέπει να παραμείνουν κλειστές». Υπάρχει πολλή συζήτηση για τη συνύπαρξη με τα άγρια ​​είδη, σημείωσε η Repubblica. «Ολο και περισσότερο θα μοιραζόμαστε χώρους με άγρια ​​είδη. Εχουμε παραβιάσει τα όριά τους. Πρέπει να εκπαιδεύσουμε τους εαυτούς μας στην παρουσία της άγριας πανίδας. Χωρίς προκαταλήψεις. Και αυτό ισχύει και για τα μεγάλα σαρκοφάγα, τα οποία πάντα στιγματίζονταν, όπως είναι ο λύκος». 

Πηγή: pagenews.gr