Καθώς συμπληρώνεται μια βδομάδα από την έναρξη της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή, ανάμεσα σε Ιράν και Ισραήλ, όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στον Αμερικανό πρόεδρο, Ντόναλντ Τραμπ και στο αν θα αποφασίσει να συμμετάσχει στη σύρραξη κατά της Τεχεράνης.
Ο πρόεδρος Τραμπ δεν έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο να παράσχει στο Ισραήλ τις βόμβες που απαιτούνται για την καταστροφή των υπόγειων ιρανικών πυρηνικών εγκαταστάσεων.
Ωστόσο, σε δημοσιογραφικές ερωτήσεις για το τι σκοπεύει να κάνει, έχει δηλώσει: «Κανείς δεν ξέρει τι πρόκειται να κάνω».
Το Politico απευθύνθηκε σε σειρά ειδικών – από πρώην πρέσβεις μέχρι ηγετικές προσωπικότητες της εξωτερικής πολιτικής – και τους ζήτησε να αναλύσουν πιθανά σενάρια σε περίπτωση που οι ΗΠΑ επιτεθούν στο Ιράν.
«Η επίθεση από τις ΗΠΑ θα ενίσχυε την αποφασιστικότητα του Ιράν για απόκτηση πυρηνικών» Καταρχάς, ο Ράιαν Κρόκερ, είναι διακεκριμένος πρόεδρος στη διπλωματία και την ασφάλεια στο RAND. Διετέλεσε πρέσβης των ΗΠΑ έξι φορές: σε Αφγανιστάν, Ιράκ, Πακιστάν, Συρία, Κουβέιτ και Λίβανο και τονίζει ότι μια επίθεση μπορεί να ενισχύσει την αποφασιστικότητα του Ιράν να αποκτήσει πυρηνικά όπλα αντί να την περιορίσει.
Εάν οι ΗΠΑ επιτεθούν άμεσα, το Ιράν θα έχει δύο βασικές επιλογές:
Να επιστρέψει στις διαπραγματεύσεις, έτοιμο να παραιτηθεί από οποιαδήποτε δυνατότητα εμπλουτισμού ουρανίου ή Να προβεί σε αντίποινα. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν: αποκλεισμό των Στενών του Ορμούζ, επιθέσεις σε ενεργειακές υποδομές στον Αραβικό Κόλπο ή επιθέσεις εναντίον αμερικανικών στρατιωτικών και διπλωματικών στόχων στην περιοχή – είτε άμεσα, είτε μέσω συμμάχων πολιτοφυλακών.
Η ικανότητα του Ιράν να πλήξει το Ισραήλ μειώνεται σταδιακά, αλλά διατηρεί τη δυνατότητα να εξαπολύσει τέτοιου τύπου επιθέσεις. Τα αντίποινα θα προκαλούσαν μαζική απάντηση από τις ΗΠΑ. Όμως η αεροπορική ισχύς από μόνη της δεν αρκεί για να εξαλειφθεί η ιρανική δυνατότητα παραγωγής πυρηνικών. Τη γνώση την έχουν – ούτε οι ΗΠΑ ούτε το Ισραήλ μπορούν να εξοντώσουν όλους τους Ιρανούς επιστήμονες.
«Σημασία έχει ο στόχος και πώς διατυπώνεται» Ο πρέσβης Ντένις Ρος, πρώην ειδικός απεσταλμένος των ΗΠΑ για τη Μέση Ανατολή αναφέρει χαρακτηριστικά στο Politico:
Η ερώτηση για το τι θα συμβεί αν οι ΗΠΑ βομβαρδίσουν το Ιράν φαίνεται απλή, αλλά ίσως να μην είναι. Αυτό που πραγματικά μετράει είναι ο στόχος και πώς αυτός διατυπώνεται δημόσια. Ας υποθέσουμε ότι ο Τραμπ ανακοινώνει πως, για να διασφαλιστεί ότι το Ιράν δεν θα αποκτήσει πυρηνική δυνατότητα, αποφασίσαμε να βομβαρδίσουμε το Φορντό. Πρόκειται για μια εγκατάσταση εμπλουτισμού ουρανίου που είναι χτισμένη μέσα σε βουνό. Απαιτείται βόμβα που διαπερνά βουνό (mountain buster), όχι απλώς βόμβα για καταφύγια (bunker buster). Επειδή το Ισραήλ δεν διαθέτει τέτοια βόμβα ούτε αεροπλάνο που να μπορεί να την μεταφέρει, μόνο οι ΗΠΑ μπορούν να την καταστρέψουν από αέρος. Η διατήρηση του Φορντό από το Ιράν σημαίνει ότι διατηρεί ένα σημαντικό κομμάτι της πυρηνικής του υποδομής που διασφαλίζει την επιλογή να προχωρήσει στην απόκτηση της βόμβας.
Αν ο πρόεδρος δήλωνε ότι το πλήγμα αφορά μόνο το όριο της πυρηνικής ικανότητας του Ιράν και δεν θα πλήξουμε άλλες εγκαταστάσεις, ο πόλεμος θα μπορούσε να παραμείνει περιορισμένος. Αν όμως οι ΗΠΑ αποφασίσουν να βομβαρδίσουν ευρύτερα, ενδεχομένως με στόχο την αλλαγή καθεστώτος, οι Ιρανοί ηγέτες μπορεί να θεωρήσουν ότι δεν έχουν τίποτα να χάσουν και η καλύτερη απάντησή τους είναι να μας πληρώσουν με βαρύ τίμημα. Σε αυτές τις συνθήκες, θα μπορούσα να δω τους Ιρανούς να χτυπούν τις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις των συμμάχων μας στην περιοχή ή ακόμα και να αποκλείουν τα Στενά του Χορμούζ, ανεβάζοντας δραματικά την τιμή του πετρελαίου — κάτι που η διοίκηση Τραμπ δεν επιθυμεί.
Επίσης, «μαλακοί» στόχοι των ΗΠΑ σε διεθνές επίπεδο θα ήταν πιθανός στόχος. Η παρούσα στάση του Χαμενεΐ δεν είναι να ενεργήσει έτσι, επειδή κάτι τέτοιο θα μπορούσε να προκαλέσει πόλεμο με τις ΗΠΑ, κάτι που θεωρεί απειλή για την επιβίωση του καθεστώτος. Αλλά αν ο Τραμπ σκέφτεται ευρύτερες επιθέσεις, εκείνος και οι συνεργάτες του θα πρέπει να λάβουν υπόψη τις επιλογές των Ιρανών να προκαλέσουν πόνο και να τοποθετήσουν τις δυνάμεις μας έτσι ώστε να μπορούν να προλάβουν και να αντιμετωπίσουν τέτοιες καταστάσεις.
«Είναι πολύ πιο εύκολο να ξεκινήσεις πολέμους απ’ το να τους τελειώσεις» Ο Ίαν Μπρέμερ, πρόεδρος και ιδρυτής του Eurasia Group τονίζει ότι μέχρι τώρα, η ηγεσία του Ιράν έχει δείξει αξιοσημείωτη αυτοσυγκράτηση. Έχει περιοριστεί να πλήξει το Ισραήλ (με περιορισμένες δυνατότητες) και δεν έχει αγγίξει τάνκερ στα Στενά του Ορμούζ, ενεργειακές υποδομές στον Κόλπο ή αμερικανικούς στρατιωτικούς στόχους.
Αυτό θα άλλαζε αν εμπλέκονταν άμεσα οι ΗΠΑ; Αν πρόκειται μόνο για το Φορντό, πιθανόν όχι. Όμως όλα εξαρτώνται από το αν η ιρανική ηγεσία παραμένει συντονισμένη ή ενεργεί απεγνωσμένα. Αν στρατιωτικά στελέχη, υπό την πίεση των επιθέσεων, αποφασίσουν να δράσουν μόνα τους, η κλιμάκωση μπορεί να είναι ραγδαία. Το ίδιο αν ο Χαμενεΐ δει να χάνει τον έλεγχο. Ή αν το Ισραήλ, θεωρώντας ότι το Φορντό δεν αρκεί, αποφασίσει να πλήξει την ιρανική ηγεσία.
«Ο βομβαρδισμός του Φορντό δεν θα είναι το τελευταίο κεφάλαιο» Ο Ρέι Τακέι, ανώτερος ερευνητής στο Council on Foreign Relations
Το Ισραήλ έχει ήδη προκαλέσει σημαντικές ζημιές στο ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα την τελευταία εβδομάδα. Η εγκατάσταση του Φορντό, θαμμένη κάτω από βουνό κοντά στην πόλη Κομ, ξεπερνά τις δυνατότητές του. Μόνο οι ΗΠΑ έχουν την τεχνολογία να τη χτυπήσουν.
Ο Τραμπ καλείται να ισορροπήσει ανάμεσα στον φόβο του να μπλέξει σε νέο πόλεμο στη Μέση Ανατολή και την επιθυμία του να αποτρέψει το Ιράν από το να αποκτήσει πυρηνικά. Η επιλογή του θα διαμορφώσει τις σχέσεις ΗΠΑ–Ιράν για καιρό.
Αν εμπλακούν οι ΗΠΑ, θα επιβεβαιωθούν οι υποψίες του καθεστώτος ότι η Ουάσιγκτον υποκίνησε τις κινήσεις του Ισραήλ. Αυτή τη στιγμή, το Ιράν είναι αδύναμο για να απαντήσει: Οι ηγέτες του κρύβονται, οι αεράμυνες έχουν υπονομευθεί, η στρατιωτική ηγεσία έχει πληγεί.
Όμως η ιρανική ηγεσία έχει μακρά μνήμη. Όταν καταλαγιάσει η σκόνη, θα καταφύγει σε ό,τι γνωρίζει: Τρομοκρατία και ασύμμετρο πόλεμο. Πρεσβείες, τουρίστες, στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ θα μπορούσαν να γίνουν στόχος μέσω πληρεξουσίων, ενώ η Τεχεράνη θα δηλώνει άγνοια. Οποιοσδήποτε πρόεδρος αντιμετωπίζει απώλειες ζωών θα αναγκαστεί να απαντήσει.
Ο βομβαρδισμός του Φορντό δεν θα είναι το τέλος. Και αυτό δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να γίνει — αλλά να γίνει με ανοιχτά τα μάτια.
Πηγή: Pagenews.gr