Σε ζώνη αυξημένου πολιτικού και θεσμικού ρίσκου έχει εισέλθει η Ελλάδα

Σε ζώνη αυξημένου πολιτικού και θεσμικού ρίσκου έχει εισέλθει πλέον η Ελλάδα, με σοβαρές επιπτώσεις στην αξιοπιστία της οικονομικής διακυβέρνησης και στην ασφάλεια των προβλέψεων για την πορεία της οικονομίας, καθώς τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα που εντοπίζουν και αναδεικνύουν οι ευρωπαϊκές αρχές και ελεγκτικοί μηχανισμοί και η δυσλειτουργία που επιδεικνύουν οι ελληνικές αρχές, καταδεικνύουν την βαθιά συστημική απορρύθμιση.

Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, με ευθεία εμπλοκή δύο πρώην υπουργών σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία (EPPO), δεν αποτελεί απλώς υπόθεση διαφθοράς, αλλά σύμπτωμα βαθύτερης συστημικής απορρύθμισης, με διεθνείς πλέον διαστάσεις. Η αποκάλυψη της συντεταγμένης εκτροπής από τις θεσμικές υποχρεώσεις της χώρας, η υπονόμευση των ελεγκτικών μηχανισμών της ΕΕ και η επιβολή προστίμου 400 εκατ. ευρώ από την Κομισιόν δημιουργούν ένα νέο περιβάλλον αυξημένης αβεβαιότητας, όπου η ροή των κοινοτικών κονδυλίων δεν μπορεί πλέον να θεωρείται δεδομένη σύμφωνα με το crisis monitor.gr και τον Χρήστο Φράγκου

Το κρίσιμο δε είναι ότι η πολιτική σταθερότητα – μέχρι πρότινος προβαλλόμενη ως πλεονέκτημα – τείνει πλέον να καταστεί εστία συστημικής διάβρωσης, καθώς προσφέρει θεσμική κάλυψη αντί για θεσμική εγγύηση. Η εκτελεστική εξουσία φέρεται να χρησιμοποιεί το κράτος όχι ως εργαλείο υπεράσπισης του δημοσίου συμφέροντος, αλλά ως μηχανισμό συγκάλυψης, μετακυλίοντας το κόστος στους πολίτες.

Η θεσμική αξιοπιστία της χώρας τίθεται υπό αμφισβήτηση, την ώρα που οι εθνικοί μηχανισμοί εποπτείας αποδεικνύονται ανεπαρκείς ή πρόθυμοι συνεργοί στην καταστρατήγηση του ευρωπαϊκού κεκτημένου. Η υπόθεση αυτή, με επίκεντρο την καταχρηστική χορήγηση επιδοτήσεων σε ανύπαρκτους δικαιούχους – εν γνώσει των αρμόδιων πολιτικών και διοικητικών αρχών – απογυμνώνει το κράτος δικαίου, καταλύει τις θεσμικές ασφαλιστικές δικλείδες και μετατρέπει τη διοίκηση σε εργαλείο πελατειακής και προσωπικής εξυπηρέτησης.

Η μετάβαση της υπόθεσης από το επίπεδο των διοικητικών ευθυνών σε εκείνο των ποινικών και πολιτικών συνεπειών επισημοποιήθηκε με τη διαβίβαση, από την EPPO, δικογραφιών στη Βουλή για τους πρώην υπουργούς Μάκη Βορίδη και Λευτέρη Αυγενάκη, που φέρονται να εμπλέκονται σε «σχέδιο υποβοήθησης και υποκίνησης υπεξαίρεσης ευρωπαϊκών κονδυλίων». Παράλληλα, η απόπειρα της κυβέρνησης να μπλοκάρει τη διασταύρωση στοιχείων από τις ευρωπαϊκές αρχές, θέτοντας τον ΟΠΕΚΕΠΕ υπό την ΑΑΔΑΕ, αποτελεί κίνηση που εγείρει ερωτήματα περί συγκάλυψης και συνειδητής υπονόμευσης της διαφάνειας σύμφωνα με το crisis monitor.gr και τον Χρήστο Φράγκου

Η χώρα κινδυνεύει να καταγραφεί ως case study θεσμικής εκτροπής στην καρδιά της ΕΕ, με πολλαπλές επιπτώσεις: από την καθυστέρηση εκταμιεύσεων μέχρι την επαναξιολόγηση της φερεγγυότητας του ελληνικού δημοσίου στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης. Σε συνθήκες εύθραυστης ευρωπαϊκής συνοχής και εντεινόμενης γεωπολιτικής ρευστότητας, η πολιτική αναξιοπιστία μεταφράζεται πλέον σε οικονομικό ρίσκο. Και αυτό το ρίσκο, η χώρα το έχει υποτιμήσει επικίνδυνα.