Τραμπ: Ειρηνοποιός ή παρεμβατικός;

Είναι ένα ερώτημα που απασχολεί αξιωματούχους και επενδυτές: είναι ο Ντόναλντ Τραμπ παρεμβατικός ή ειρηνοποιός; Σύμφωνα με τους Financial Times, αναρωτιούνται αν υπάρχει κάποια καθοδηγητική αρχή πίσω από τις πράξεις και τα λόγια του.

Ο Julian Zelizer, καθηγητής πολιτικής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Princeton, επισημαίνει ότι ο πρόεδρος δεν φαίνεται να έχει «συγκεκριμένη ιδεολογική ατζέντα», εκτός από το προσωπικό του συμφέρον. «Όταν εντοπίζει μια ευκαιρία που μπορεί να ωφελήσει τον ίδιο και την εξουσία του, την εκμεταλλεύεται», προσθέτει.

Ποια θα πρέπει να είναι η στάση απέναντι στον Τραμπ

Σε αυτό το πλαίσιο, οι ξένες χώρες προσπαθούν να εκτιμήσουν αν η αντίσταση στον Τραμπ είναι η καλύτερη στρατηγική για την προστασία των οικονομιών και των συμφερόντων τους, παρά τους προφανείς κινδύνους, ή αν η συναίνεση αποτελεί την πιο ασφαλή επιλογή. Ωστόσο, όλοι γνωρίζουν ότι θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τις αμφιταλαντεύσεις και τις συχνά εκρηκτικές απαιτήσεις του Αμερικανού προέδρου, οι οποίες συχνά εκφράζονται μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

«Ο πυρήνας της εξωτερικής πολιτικής του Τραμπ είναι απρόβλεπτος», δηλώνει ο Ray Takeyh, πρώην ανώτερος σύμβουλος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για το Ιράν, ο οποίος τώρα εργάζεται στο Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων. «Δεν έχει σχεδόν καμία σημασία αν η πολιτική του υποστηρίζεται από διεθνιστές, συγκρατητές ή απομονωτιστές. Θα πράξει όπως επιθυμεί και οι άλλοι θα πρέπει να προσαρμοστούν.»

Η απόφαση του Τραμπ να διατάξει αεροπορικές επιδρομές κατά των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν το περασμένο Σαββατοκύριακο ήταν ακόμα φρέσκια στη μνήμη του όταν έφτασε στην Ολλανδία την Τρίτη για τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ.

Ο Αμερικανός πρόεδρος και οι κορυφαίοι σύμβουλοί του σε θέματα εθνικής ασφάλειας είχαν καταφέρει να συνδυάσουν μια ισχνή εκεχειρία μεταξύ του Ισραήλ και του Ιράν την παραμονή του ταξιδιού του, αμβλύνοντας τους φόβους για περιφερειακή κλιμάκωση και ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή.

Καθώς οι διπλωματικές και στρατιωτικές συνέπειες από τις αμερικανικές αεροπορικές επιδρομές συνέχιζαν να γίνονται αισθητές σε παγκόσμιο επίπεδο, ο πρόεδρος αναφέρθηκε ακόμη και στην πιθανότητα «αλλαγής καθεστώτος» στην Τεχεράνη. Ωστόσο, γρήγορα βρέθηκε σε αμυντική θέση, καθώς αποκαλύφθηκε ότι η αρχική εκτίμηση των στρατιωτικών υπηρεσιών πληροφοριών έδειξε ότι οι επιδρομές είχαν αναστείλει το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν μόνο για μερικούς μήνες και όχι για χρόνια.

Ο Τραμπ αντέτεινε σε αυτές τις εκτιμήσεις, οι οποίες δεν υποστήριζαν τον ισχυρισμό του ότι οι πυρηνικές εγκαταστάσεις είχαν «εξαλειφθεί». Επιπλέον, επιτέθηκε στα μέσα ενημέρωσης, όπως το CNN και οι New York Times, που ήταν οι πρώτοι που δημοσίευσαν τις πληροφορίες από τις μυστικές υπηρεσίες.

«Για τον Τραμπ, η σύνοδος κορυφής της Χάγης αφορούσε δύο πράγματα: μια ημέρα »Νίκης στην Ευρώπη« για τις αμυντικές δαπάνες και μια μάχη με τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης για την κατάσταση του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος» εξηγεί ο Joel Linnainmäki, ερευνητής στο Φινλανδικό Ινστιτούτο Διεθνών Υποθέσεων, μια δεξαμενή σκέψης. «Επικεντρώθηκε κυρίως στο τελευταίο. Το βασικό μέλημα της εξωτερικής πολιτικής του Τραμπ είναι το πώς εμφανίζονται τα πράγματα στη βάση του στην πατρίδα του.»

Το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν

Ωστόσο, ο σάλος επισκίασε μια ακόμη σημαντική αλλαγή στην πολιτική του Τραμπ σχετικά με το Ιράν: μετά την κατάπαυση του πυρός, οι Ηνωμένες Πολιτείες ανακοίνωσαν την ετοιμότητά τους να επαναλάβουν τις διαπραγματεύσεις με την Τεχεράνη για το πυρηνικό της πρόγραμμα, πιθανότατα από την επόμενη εβδομάδα. Αυτή η εξέλιξη θα μπορούσε να οδηγήσει σε χαλάρωση των κυρώσεων κατά της χώρας.

Ακόμη και ο Λίντσεϊ Γκράχαμ, Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής από τη Νότια Καρολίνα και στενός σύμμαχος του Τραμπ, εξέφρασε ανησυχία για αυτή την προοπτική. «Δεν θέλω ο κόσμος να νομίζει ότι το πρόβλημα έχει λυθεί, γιατί δεν έχει λυθεί», δήλωσε στους δημοσιογράφους. Παρ’ όλα αυτά, πολλοί Ρεπουμπλικάνοι πιστεύουν ότι η στρατηγική του Τραμπ για το Ιράν έχει αποδειχθεί επιτυχής μέχρι στιγμής.

«Είναι πιθανό να έχουμε δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ώστε το Ιράν να εγκαταλείψει τις πυρηνικές του φιλοδοξίες, και ο χρόνος θα δείξει», δηλώνει η Χέδερ Νάουερτ, πρώην αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ κατά την πρώτη θητεία του Τραμπ. «Ωστόσο, τους έχουμε φέρει σε ένα σημείο όπου είναι πρόθυμοι να καθίσουν και να συμμετάσχουν σε μια σοβαρή συζήτηση, την οποία ελπίζω να αφορά το μέλλον της χώρας τους».

Αντίθετα, οι επικριτές του κυβερνητικού σχεδιασμού υποστηρίζουν ότι όλα είναι τυχαία. «Η κυβέρνηση φαίνεται να αυτοσχεδιάζει, με τους ανώτερους αξιωματούχους να μην γνωρίζουν ποτέ αν αυτό που λένε ή κάνουν θα αμφισβητηθεί από ένα προεδρικό tweet», αναφέρει ο Τζιμ Τάουνσεντ, πρώην αναπληρωτής βοηθός υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ για την ευρωπαϊκή και νατοϊκή πολιτική.

Πηγή: Pagenews.gr