Καθώς οι παγκόσμιες θερμοκρασίες συνεχίζουν να αυξάνονται, οι ευρωπαϊκές πόλεις βιώνουν ακραία ζέστη για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από τους παραδοσιακούς καλοκαιρινούς μήνες. Ορισμένες πόλεις στην Ευρώπη υπομένουν πλέον υψηλές θερμοκρασίες για έως και πέντε μήνες το χρόνο, υποστηρίζει νέα μελέτη της Climate Resilience for All (Ανθεκτικότητα στην κλιματική αλλαγή για όλους).
Η ανάλυση, με επικεφαλής τη μετεωρολογική ομάδα της ΜΚΟ, εξέτασε δεδομένα θερμοκρασίας από το 2019 έως το 2023 σε 85 πόλεις παγκοσμίως. Επικεντρώθηκε στην πρώτη και την τελευταία ημέρα που κάθε πόλη έφτασε τους 32°C, ένα όριο ακραίας ζέστης που εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την υγεία και το περιβάλλον.
Διαπίστωσαν ότι οι λεγόμενες “εποχές καύσωνα” δεν περιορίζονται πλέον στους αναγνωρισμένους καλοκαιρινούς μήνες και είναι πλέον πολύ μεγαλύτερης διάρκειας. Κατά μέσο όρο, η ομάδα, με επικεφαλής τον κλιματολόγο Δρ Larry Kalkstein, αναφέρει ότι οι εποχές καύσωνα διαρκούν 214 ημέρες στις πόλεις που εξέτασαν. Οι εξαιρετικά ζεστές ημέρες εμφανίστηκαν οποιαδήποτε εποχή του έτους σε 20 από τις 85 πόλεις.
Πού στην Ευρώπη διαρκεί περισσότερο η περίοδος καύσωνα;
Στην Ευρώπη, οι εποχές καύσωνα διαρκούν πλέον πολύ περισσότερο από αυτό που κάποτε θεωρούνταν καλοκαίρι. Η μελέτη αναφέρει ότι η Αθήνα στην Ελλάδα αντιμετωπίζει πλέον μία από τις μεγαλύτερες περιόδους καύσωνα στην ήπειρο, με υψηλές θερμοκρασίες που διαρκούν περίπου 145 ημέρες, από τα μέσα Μαΐου έως τις αρχές Οκτωβρίου.
Τα Τίρανα, η πρωτεύουσα της Αλβανίας, έρχονται κοντά στη δεύτερη θέση στη λίστα “Ανθεκτικότητα στην κλιματική αλλαγή για όλους” με 143 ημέρες ακραίας ζέστης. Στην Πορτογαλία, η περίοδος καύσωνα στη Λισαβόνα διαρκεί περίπου 136 ημέρες, από τα τέλη της άνοιξης έως τις αρχές του φθινοπώρου. Η Μαδρίτη στην Ισπανία βιώνει μια περίοδο καύσωνα 119 ημερών, που εκτείνεται από τα τέλη Μαΐου έως τα μέσα Σεπτεμβρίου.
Οι αξιωματούχοι του Παρισιού προετοιμάζονται για αύξηση της θερμοκρασίας κατά 4°C, αλλά η γαλλική πρωτεύουσα βλέπει ήδη σχεδόν τρεις μήνες ακραίας ζέστης, με θερμοκρασίες άνω των 32°C από τα μέσα Ιουνίου έως τα μέσα Σεπτεμβρίου. Το Μόναχο και η Βαρσοβία έχουν μικρότερες αλλά και πάλι σημαντικές περιόδους καύσωνα, που διαρκούν περίπου ένα ή δύο μήνες.
Γιατί οι μεγαλύτερες εποχές καύσωνα αποτελούν πρόβλημα;
Προηγούμενες έρευνες διαπίστωσαν ότι η ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή προσέθεσε πέρυσι κατά μέσο όρο 30 ημέρες ακραίας ζέστης για περίπου το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού. Αυτό σημαίνει ότι τέσσερα δισεκατομμύρια άνθρωποι εκτίθενται σε παρατεταμένες, επικίνδυνες θερμοκρασίες. Η μελέτη των World Weather Attribution, Climate Central και του Κέντρου Κλίματος του Ερυθρού Σταυρού εξέτασε την περίοδο μεταξύ Μαΐου 2024 και Μαΐου 2025. Διαπίστωσε ότι η κλιματική αλλαγή τουλάχιστον διπλασίασε τον αριθμό των ημερών που χαρακτηρίζονται ως “ακραία ζέστη” σε 195 από τις 247 χώρες και εδάφη που ανέλυσαν σε σύγκριση με τον προηγούμενο μέσο όρο.
Η Ευρώπη είναι μία από τις περιοχές που ήδη υφίστανται τις πιο ορατές και θανατηφόρες συνέπειες της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Οι παρατεταμένες περίοδοι καύσωνα αναδεικνύουν τον τρόπο με τον οποίο αλλάζει το κλίμα της ηπείρου και τις ανησυχίες για την υγεία και τις υποδομές που συνοδεύουν αυτή την αλλαγή. Οι μακρύτερες περιόδους καύσωνα σημαίνουν αυξημένο κίνδυνο ασθενειών που σχετίζονται με τη ζέστη, οδηγώντας σε αυξημένη επιβάρυνση των συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης και σε προκλήσεις για τους ευάλωτους πληθυσμούς. Είναι ιδιαίτερα προβληματικό για τους ηλικιωμένους και όσους έχουν προϋπάρχουσες παθήσεις.
“Αυτή η ανάλυση καθιστά σαφές: δεν μπορούμε πλέον να αντιμετωπίζουμε τη ζέστη ως ένα φυσιολογικό μέρος του καλοκαιριού”, λέει η Kathy Baughman McLeod, διευθύνουσα σύμβουλος της Climate Resilience for All. “Η “καλοκαιρινή περίοδος” που πολλοί από εμάς γνώριζαν κάποτε έχει φύγει”.
Γιατί οι πόλεις έχουν τόση ζέστη;
Η μελέτη επισημαίνει το φαινόμενο της αστικής θερμικής νησίδας, όπου οι πόλεις γίνονται πιο θερμές από τις γύρω αγροτικές περιοχές λόγω της πυκνής υποδομής και του περιορισμένου πρασίνου, ως βασικό παράγοντα επιδείνωσης της θερμικής πίεσης στα αστικά κέντρα της Ευρώπης. “Οι πόλεις που δεν σχεδιάστηκαν ποτέ για τη ζέστη αντιμετωπίζουν τώρα νέα θερμικά σοκ και πιέσεις”, εξηγεί ο Baughman McLeod.
Με τις περιόδους καύσωνα να εκτείνονται πολύ πέρα από τους αναγνωρισμένους καλοκαιρινούς μήνες, οι κυβερνήσεις και οι πολεοδόμοι αντιμετωπίζουν μια πιεστική πρόκληση: πώς προστατεύετε τους ανθρώπους από τους ολοένα και συχνότερους και παρατεταμένους καύσωνες; Ο μετριασμός των επιπτώσεων αυτής της εκτεταμένης απειλής καύσωνα απαιτεί στρατηγικές όπως η αύξηση του αστικού πρασίνου, η βελτίωση του σχεδιασμού των κτιρίων, ο καθορισμός δροσερών καταφυγίων και η ανάπτυξη συστημάτων προειδοποίησης.
Όμως, παρά την αυξανόμενη απειλή, τα μέτρα σχεδιασμού και αντιμετώπισης της ζέστης από τις κυβερνήσεις είναι, σύμφωνα με τον Baughman McLeod, είτε ανύπαρκτα είτε θλιβερά ανεπαρκή για την κλίμακα της κρίσης. “Είναι επιτακτική ανάγκη να επικρατήσει η ευαισθητοποίηση και η κατανόηση της ακραίας ζέστης, ώστε οι κυβερνήσεις, οι επιχειρήσεις και οι εργοδότες να διαχειρίζονται τους κινδύνους και τις επιπτώσεις τους με τον επείγοντα χαρακτήρα που απαιτούν αυτές οι συνθήκες”.
Πηγή: Pagenews.gr