Καθώς ο ήλιος ανατέλλει πάνω από τις ξεραμένες βουνοπλαγιές της Καμπούλ, η 42χρονη Ραχίλα ξεκινά έναν γνώριμο αλλά επώδυνο αγώνα: να εξασφαλίσει αρκετό νερό για την οικογένειά της. Με τέσσερα παιδιά, φθαρμένα δοχεία και ελπίδα για βροχή, τρέχει μόλις ακούσει τον ήχο από τις υδροφόρες. «Δεν έχουμε καθόλου πρόσβαση σε πόσιμο νερό», λέει στο CNN. «Η έλλειψη νερού είναι τεράστιο πρόβλημα που επηρεάζει την καθημερινότητά μας».
Η Καμπούλ στο χείλος μιας ιστορικής κρίσης
Σύμφωνα με την οργάνωση Mercy Corps, η Καμπούλ αντιμετωπίζει μια άνευ προηγουμένου απειλή: κινδυνεύει να γίνει η πρώτη πρωτεύουσα στον σύγχρονο κόσμο που θα ξεμείνει εντελώς από νερό. Οι αιτίες είναι πολλές και βαθιές: πληθυσμιακή έκρηξη, ανεξέλεγκτη άντληση υπόγειων υδάτων, και βεβαίως, η κλιματική αλλαγή. Η πόλη, που φιλοξενεί πάνω από 5 εκατομμύρια ανθρώπους, έχει ήδη δει σχεδόν τις μισές γεωτρήσεις της να στερεύουν.
Μολυσμένο νερό, επικίνδυνες επιλογές
Η απελπισία οδηγεί πολλούς να επενδύσουν σε ιδιωτικές γεωτρήσεις. Ο 28χρονος Αχμάντ Γιασίν ξόδεψε πάνω από 500 δολάρια για να σκάψει σε βάθος 120 μέτρων – μόνο για να διαπιστώσει ότι το νερό είναι ακατάλληλο για κατανάλωση. Το βράζει για ώρες, γνωρίζοντας πως είναι πιθανό να αρρωστήσουν. Σύμφωνα με τα στοιχεία, το 80% των υπόγειων υδάτων στην Καμπούλ είναι μολυσμένα από λύματα.
Τα παιδιά χάνουν το σχολείο για έναν κουβά νερό
Ο Σαγιέντ Χάμεντ, πατέρας τριών παιδιών, λέει πως τα παιδιά του –μόλις 9 και 13 ετών– χάνουν ώρες από το σχολείο για να κουβαλούν νερό από γειτονικά πηγάδια. Οι γυναίκες της πόλης αντιμετωπίζουν διπλό βάρος: όχι μόνο κουβαλούν νερό κάτω από αφόρητες συνθήκες, αλλά και υπό τους αυστηρούς περιορισμούς των Ταλιμπάν που τις υποχρεώνουν να συνοδεύονται από άντρα.
Κλιματική και ανθρωπιστική κρίση σε απόλυτο συνδυασμό
Η μείωση των χιονοπτώσεων και η αλλαγή του κλίματος έχουν μειώσει τη φυσική αναπλήρωση των υπόγειων αποθεμάτων. Η UNICEF προειδοποιεί ότι μέχρι το 2030, η Καμπούλ ενδέχεται να έχει εξαντλήσει πλήρως τα αποθέματά της. Την ίδια ώρα, η διεθνής βοήθεια έχει σχεδόν εξαφανιστεί: από τα 264 εκατ. δολάρια που απαιτούνται για την αντιμετώπιση της κρίσης, έχουν διατεθεί μόλις 8 εκατ.
Ένας λαός σε απόγνωση – και χωρίς διέξοδο
«Δεν θα έχουμε άλλη επιλογή από το να φύγουμε ξανά», λέει η Ραχίλα. «Αλλά πού να πάμε;». Η προειδοποίηση της Mercy Corps είναι σαφής: η κρίση στην Καμπούλ δεν αφορά μόνο το νερό – είναι ένας πολυδιάστατος ανθρωπιστικός κίνδυνος, που απειλεί με κατάρρευση μια ολόκληρη κοινωνία.
Πηγή: pagenews.gr