Θα καταφέρει το Μαξίμου να επιβάλει την ατζέντα του;

Μεταβολή οφείλει να συμβεί με τέτοιον τρόπο ώστε οι συνομιλητές να έχουν την (ψευδή) αντίληψη πως συνεχίζουν την αρχική συζήτηση, ενώ στην πραγματικότητα το ζήτημα έχει μεταβληθεί.

Όταν σε μια συνομιλία στριμώχνεσαι, ένας πολύ καλός τρόπος να ξεφύγεις από τη δύσκολη θέση είναι να αλλάξεις το θέμα της με κάποιο άλλο που σου είναι πιο βολικό. Εφόσον όμως δεν γίνεται να ανοίξεις από το πουθενά κάποιο άσχετο θέμα, στην πράξη η αλλαγή της συζήτησης συνεπάγεται να πιαστείς από μια δευτερεύουσα (ή τριτεύουσα) πλευρά του θέματος που συζητιέται και να το αναδείξεις σε κύριο αντικείμενό της.

Η μεταβολή οφείλει να πραγματοποιηθεί κατ’ αυτόν τον τρόπο ώστε οι συζητητές να έχουν την (ψευδή) αντίληψη ότι συνεχίζουν την αρχική συνομιλία, ενώ στην πράξη το ζήτημα έχει μεταβληθεί. Ο σκοπός αυτός κατά κανόνα επιτυγχάνεται μέσω της υπερβολής και της υπερτονισμού ενός συμβάντος ώστε να αποσπαστεί η προσοχή. Απαιτείται ένας περισπασμός, δηλαδή.

Η Σύρος και η γενοκτονία

Τα τελευταία 6 χρόνια η κυβέρνηση έχει διακριθεί στο παιχνίδι των περισπασμών. Τώρα την παρατηρούμε να το παίζει εκ νέου σε  άλλα πεδία, με την συνδρομή των «φιλικών» ΜΜΕ και του στρατεύματος των γαλάζιων τρολ.

Το πρώτο πεδίο είναι αυτό της γενοκτονίας στη Γάζα. Ζούμε μια σκοτεινή στιγμή της παγκόσμιας Ιστορίας. Το Ισραήλ εμποδίζοντας την είσοδο της ανθρωπιστικής βοήθειας οδηγεί έναν ολόκληρο λαό στην πείνα. Μόνο τις τελευταίες 72 ώρες 21 παιδιά έχουν αποβιώσει από την πείνα στη Λωρίδα της Γάζας. Αντιμέτωπη με αυτό το ντροπιαστικό θέαμα, η διεθνής κοινότητα περιορίζεται σε ευχολόγια, όπως το κείμενο των 27 δυτικών χωρών που ζήτησαν κατάπαυση του πυρός. Η προμήθεια όπλων στον Νετανιάχου συνεχίζεται αδιάκοπη, ενώ παραμένει ενεργή η συμφωνία ελεύθερου εμπορίου μεταξύ ΕΕ και Ισραήλ. Η δε Ελλάδα αποτελεί μαζί με την Κύπρο, τη Γερμανία και την Ουγγαρία μια από τις πιο φιλοϊσραηλινές χώρες της ΕΕ. Το ερώτημα τι πράττουν η ΕΕ και τα κράτη μέλη για τη Γάζα τίθεται με τους όρους του κατεπείγοντος.

Τα ερωτήματα είναι σαφή. Είτε συναινεί είτε διαφωνεί κάποιος με όσα έλαβαν χώρα στην Σύρο, είναι δυνατόν να συζητείται η διαμαρτυρία περισσότερο από το ότι πεθαίνουν παιδιά από την πείνα στην Γάζα και η διεθνής κοινότητα δεν πράττει τίποτα για αυτό, ενώ η Ελλάδα είναι σύμμαχος με το Ισραήλ; Αν ο υπουργός χαρακτηρίζει φασιστική την διαμαρτυρία για την γενοκτονία, στην ίδια την γενοκτονία τι ακριβώς επίθετο αποδίδει; Και τι είναι τελικά προσβλητικό για την Ελλάδα; Η διαμαρτυρία της Σύρου ή η κυβερνητική αδιαφορία μπροστά στην επιβαλλόμενη Πείνα στην Γάζα;

Το ζήτημα των αγροτικών επιδοτήσεων

Στον ΟΠΕΚΕΠΕ ο αντιπερισπασμός λαμβάνει χώρα μέσω της ανάδειξης της συμμετοχής στην υπόθεση δύο στελεχών του ΠΑΣΟΚ στην Κρήτη και πολιτικών φίλων του Νίκου Ανδρουλάκη. Μάλιστα, η εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ Αλεξάνδρα Σδούκου εξέδωσε και σχετική ανακοίνωση εναντίον του ΠΑΣΟΚ. Το ερώτημα που τίθεται και σ’ αυτή την υπόθεση είναι πάλι τι είναι ουσιαστικό.

Ακόμη και αν υποθέσουμε πως κάποια τοπικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ είχαν ανάμειξη στο κόλπο με τις παράνομες επιχορηγήσεις, μεταβάλλεται το γεγονός ότι ο ΟΠΕΚΕΠΕ είναι ένα γαλάζιο σκάνδαλο και στη δικογραφία της ευρωπαϊκής εισαγγελίας αναφέρονται συγκεκριμένες ποινικές ευθύνες για τους υπουργούς Βορίδη και Αυγενάκη; Ακόμη και αν τα πράσινα πελατειακά δίκτυα έπαιξαν και αυτά με τις fake επιδοτήσεις, δεν είναι τα στελέχη της κυβέρνησης και της ΝΔ που κατά κύριο λόγο αναφέρονται στη δικογραφία; Είναι εφικτό η αντιπολίτευση να λογίζεται εξίσου υπεύθυνη με την κυβέρνηση κατά τη θητεία της οποίας έγινε το σκάνδαλο; Και δεν αντιλαμβάνονται πόσο επαίσχυντος είναι ο ισχυρισμός «δεν παρανομούμε μόνο εμείς αλλά κι εσείς»; Είπαμε όμως. Το ζήτημα είναι να τροποποιηθεί η συζήτηση. Να συζητάμε τη Σύρο και όχι τη γενοκτονία, τη Ζωή και όχι τα Τέμπη, τον Ανδρουλάκη και όχι τον ΟΠΕΚΕΠΕ.

Πηγή: Pagenews.gr