Ερευνητές που καταδύθηκαν σε αδιανόητα βάθη δύο ωκεάνιων τάφρων στον βορειοδυτικό Ειρηνικό βρήκαν ακμάζουσες κοινότητες θαλάσσιων οργανισμών. Σημαντικό είναι ότι οι τάφροι αυτοί βρίσκονται σε βάθη μεγαλύτερα από το ύψος του όρους Έβερεστ, της ψηλότερης κορυφής της Γης. Η βαθύτερη από αυτές φτάνει τα 9.533 μέτρα κάτω από την επιφάνεια του ωκεανού, στην τάφρο Κουρίλ-Καμτσάτκα.
Αυτή η ανακάλυψη είναι σχεδόν 25% βαθύτερα από οποιαδήποτε προηγούμενη καταγραφή τέτοιων ζώων. Ενώ τα περισσότερα ζώα τρέφονται καταναλώνοντας οργανική ύλη, οι ερευνητές έμειναν έκπληκτοι διαπιστώνοντας ότι αυτά τα πλάσματα αντλούν ενέργεια από χημικές ουσίες. Αυτή η διαδικασία είναι γνωστή ως χημειοσύνθεση.
«Αυτό που κάνει την ανακάλυψή μας πρωτοποριακή δεν είναι μόνο το μεγαλύτερο βάθος, είναι ο εκπληκτικός πλούτος και η ποικιλία της χημειοσυνθετικής ζωής που παρατηρήσαμε», δήλωσε ο Μενγκράν Ντου, ένας από τους συγγραφείς της έρευνας. «Σε αντίθεση με απομονωμένες ομάδες οργανισμών, αυτή η κοινότητα ευδοκιμεί σαν μια ζωντανή όαση στην απέραντη έρημο του βυθού», συμπλήρωσε.
Σύμφωνα με την Daily Mail, οι κοινότητες ζώων, που κυριαρχούνται από σωληνόμορφους σκώληκες και όστρακα, εντοπίστηκαν κατά τη διάρκεια σειράς καταδύσεων με επανδρωμένο υποβρύχιο στον πυθμένα των τάφρων Κουρίλ-Καμτσάτκα και Αλεούτιων Νήσων. Αυτά τα πλάσματα τρέφονται με υγρά πλούσια σε υδρόθειο και μεθάνιο που αναβλύζουν από τον βυθό, σε ένα σκοτεινό και παγωμένο περιβάλλον όπου δεν φτάνει το ηλιακό φως. Ορισμένα θαλάσσια ζώα έχουν εντοπιστεί σε ακόμα μεγαλύτερα βάθη, σχεδόν 11.000 μέτρα κάτω από την επιφάνεια, στην τάφρο των Μαριανών του Ειρηνικού. Ωστόσο, αυτά δεν τρέφονται με χημικές ουσίες.
Η αδαλικη ζώνη
Στη νέα έρευνα, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν το υποβρύχιό τους, με το όνομα Fendouzhe, για να καταδυθούν στη λεγόμενη αδαλική ζώνη (hadal zone). Η αδαλική ζώνη είναι το σημείο όπου μια από τις τεράστιες τεκτονικές πλάκες που σχηματίζουν τον φλοιό της Γης ολισθαίνει κάτω από μια γειτονική πλάκα, σε μια διαδικασία που ονομάζεται καταβύθιση. «Το θαλάσσιο περιβάλλον εκεί κάτω χαρακτηρίζεται από κρύο, απόλυτο σκοτάδι και έντονη τεκτονική δραστηριότητα», δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης Σιαοτόνγκ Πενγκ. Αυτό το περιβάλλον, όπως είπε ο Πενγκ, φιλοξενεί «τις βαθύτερες και εκτενέστερες χημειοσυνθετικές κοινότητες που είναι γνωστό ότι υπάρχουν στον πλανήτη μας».
Η τάφρος Κουρίλ-Καμτσάτκα εκτείνεται περίπου 2.900 χιλιόμετρα, ανοιχτά των νοτιοανατολικών ακτών της χερσονήσου Καμτσάτκα. Η τάφρος Αλεούτιων Νήσων εκτείνεται περίπου 3.400 χιλιόμετρα, ανοιχτά των νότιων ακτών της Αλάσκας και των Νήσων Αλεούτιων. Τα νέα οικοσυστήματα που παρατηρήθηκαν κυριαρχούνται από δύο είδη ζώων που τρέφονται με χημικές ουσίες, σωληνόμορφους σκώληκες με κόκκινο, γκρι ή λευκό χρώμα, μήκους περίπου 20-30 εκατοστών και λευκά όστρακα μήκους έως 23 εκατοστών. Ορισμένα από αυτά φαίνεται να είναι άγνωστα είδη, σύμφωνα με τον Ντου.