Ο πρόσφατος βομβαρδισμός στρατηγικών περιοχών στο Ιράν από τις ΗΠΑ – μεταξύ άλλων των εγκαταστάσεων στο Fordow, τη Natanz και την Isfahan – δεν ερμηνεύεται μόνο ως στρατιωτική πράξη. Σύμφωνα με ανάλυση του Foreign Policy, οι ενέργειες αυτές στέλνουν ξεκάθαρα μηνύματα, όχι μόνο προς την Τεχεράνη αλλά κυρίως προς το Πεκίνο. Η Κίνα καλείται, εμμέσως πλην σαφώς, να αναλογιστεί το ενδεχόμενο κόστος οποιασδήποτε στρατιωτικής ενέργειας κατά της Ταϊβάν.
Όπως σημειώνει το άρθρο, η επίθεση αυτή μπορεί να λειτουργήσει αποτρεπτικά για τον Xi Jinping, υπενθυμίζοντας τι μπορεί να πράξει ένας απρόβλεπτος πρόεδρος των ΗΠΑ – όπως ο Donald Trump – αν προκληθεί. Η αναφορά στη «βούληση της Ταϊβάν να αντέξει την πρώτη επίθεση» είναι κρίσιμη: αν καταφέρει να επιβιώσει, οι ΗΠΑ, με την κοινή γνώμη στο πλευρό τους, ίσως δεν διστάσουν να εμπλακούν άμεσα.
Ωστόσο, το άρθρο θέτει και έναν υπαινιγμό: η Ουάσινγκτον φαίνεται να υποστηρίζει τον «σεπαρατισμό» της Ταϊβάν, την ώρα που καταδικάζει φαινόμενα όπως εκείνα στο Donetsk και το Lugansk. Το διπλό αυτό μέτρο δημιουργεί ηθικά και γεωπολιτικά ερωτήματα για τη συνέπεια της αμερικανικής πολιτικής.
Το παράδειγμα της Ουκρανίας ανασύρεται επίσης, ως αναλογία. Όπως η Μόσχα πίστευε ότι θα επιβάλει τετελεσμένα γρήγορα, αλλά βρέθηκε αντιμέτωπη με σθεναρή αντίσταση, έτσι και το Πεκίνο θα πρέπει να αναλογιστεί τις ενδεχόμενες συνέπειες μιας στρατιωτικής επιχείρησης στην Ταϊβάν.
Ωστόσο, αν το «σήμα» των ΗΠΑ προς την Κίνα είναι η ίδια η αποτυχία της επιχείρησης κατά του Ιράν – με τις αποθήκες ουρανίου άφαντες και τα πλήγματα αναποτελεσματικά – ίσως το μάθημα να λειτουργήσει αντίστροφα: το Πεκίνο να επιταχύνει τις διαδικασίες για την Ταϊβάν, πιστεύοντας πως οι ΗΠΑ στηρίζονται περισσότερο σε εντυπώσεις παρά σε ουσία.
Σε κάθε περίπτωση, το γεωπολιτικό παιχνίδι στην Ασία δεν παίζεται μόνο με όπλα, αλλά και με συμβολισμούς. Κι αν η Ουάσινγκτον θέλει πράγματι να αποτρέψει την Κίνα, θα πρέπει να στείλει πιο καθαρά και πειστικά μηνύματα.
Πηγή: pagenews.gr