Υπάρχει περιθώριο συμφωνίας Τραμπ – Πούτιν;

Μόλις πριν από λίγους μήνες οι ΗΠΑ στήριζαν τη Ρωσία στον ΟΗΕ, οι δύο πρόεδροι μιλούσαν στο τηλέφωνο για ενδεχόμενες επισκέψεις ο ένας στη χώρα του άλλου, ενώ ο Τραμπ ασκούσε πιέσεις όχι στη Μόσχα, αλλά στο Κίεβο και στον Ζελένσκι. Πώς αυτό το κλίμα άλλαξε μέσα σε λίγες εβδομάδες; Και τι προβλέπεται τώρα;

Η άλλοτε θερμή και «αντισυστημική» σχέση ανάμεσα στον Ντόναλντ Τραμπ και τον Βλαντιμίρ Πούτιν δείχνει πλέον να οδεύει προς μετωπική σύγκρουση, καθώς οι πιέσεις του αμερικανού προέδρου για άμεσο τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία συναντούν την αδιαλλαξία του Κρεμλίνου. Με φόντο τελεσίγραφα, κυρώσεις, και πυρηνικά υποβρύχια, η ελπίδα για συμφωνία δεν έχει σβήσει εντελώς, αλλά το ρήγμα βαθαίνει. 

Η σχέση του Ντόναλντ Τραμπ με τον Βλαντιμίρ Πούτιν δείχνει να έχει εκτροχιαστεί. Μια δημοφιλής ρωσική εφημερίδα πιστεύει ακριβώς αυτό και για να περιγράψει την τρέχουσα κατάσταση των σχέσεων ΗΠΑ – Ρωσίας, χρησιμοποίησε μια επιτυχημένη μεταφορά: «Μια μετωπική σύγκρουση μοιάζει αναπόφευκτη», έγραψε πρόσφατα το ταμπλόιντ Moskovsky Komsomolets. «Η αμαξοστοιχία του Τραμπ και η αμαξοστοιχία του Πούτιν κινούνται σε τροχιά σύγκρουσης. Κανείς τους δεν σκοπεύει να στρίψει ή να φρενάρει».

Τον Φεβρουάριο, οι ΗΠΑ στήριξαν τη Μόσχα στον ΟΗΕ, καταψηφίζοντας ψήφισμα ευρωπαϊκών χωρών που καταδίκαζε τη ρωσική «επιθετικότητα» στην Ουκρανία. Στο ίδιο διάστημα, οι δύο πρόεδροι είχαν τηλεφωνική συνομιλία κατά την οποία συζήτησαν ενδεχόμενες επισκέψεις ο ένας στη χώρα του άλλου, πυροδοτώντας σενάρια για πιθανή σύνοδο κορυφής Πούτιν-Τραμπ. Παράλληλα, μας υπενθύμισε το BBC, η κυβέρνηση Τραμπ ασκούσε πιέσεις όχι στη Μόσχα, αλλά στο Κίεβο, ενώ δημιουργούσε εντάσεις με παραδοσιακούς συμμάχους των ΗΠΑ, όπως ο Καναδάς και η Δανία. Αμερικανοί αξιωματούχοι έκαναν φραστικές επιθέσεις στο ΝΑΤΟ και στην ευρωπαϊκή ηγεσία σε ομιλίες και τηλεοπτικές εμφανίσεις. Ολα αυτά ήταν «μουσική στ’ αυτιά του Κρεμλίνου».

«Η Αμερική έχει πλέον περισσότερα κοινά με τη Ρωσία απ’ ό,τι με τις Βρυξέλλες ή το Κίεβο», δήλωσε τον Μάρτιο ο πολιτικός αναλυτής Κονσταντίν Μπλόκιν στην εφημερίδα «Ιζβέστια». Τον επόμενο μήνα, η ίδια εφημερίδα πανηγύριζε: «Οι Τραμπιστές είναι επαναστάτες. Είναι ανατροπείς του συστήματος. Μόνο να τους στηρίξει μπορεί κανείς. Η ενότητα της Δύσης δεν υπάρχει πια. Γεωπολιτικά, δεν είναι πια συμμαχία. Ο Τραμπισμός κατέστρεψε με αυτοπεποίθηση και ταχύτητα τη διατλαντική συναίνεση».

Την ίδια στιγμή, ο απεσταλμένος του Τραμπ, Στιβ Γουίτκοφ, πραγματοποιούσε συνεχείς επισκέψεις στη Ρωσία (τέσσερις ταξίδια σε περίπου δύο μήνες) περνώντας πολλές ώρες σε απευθείας συνομιλίες με τον Πούτιν. Σε μία από αυτές, ο Πούτιν του χάρισε ένα πορτρέτο του Τραμπ για να το μεταφέρει στον Λευκό Οίκο. Ο Τραμπ, όπως λέγεται, «συγκινήθηκε εμφανώς» από την κίνηση. Ομως ο Τραμπ ήθελε κάτι περισσότερο από έναν πίνακα. Ηθελε να συμφωνήσει ο Πούτιν σε μια πλήρη, άνευ όρων εκεχειρία στην Ουκρανία.

Αλλαγή ρότας;

Ο Τραμπ εξακολουθεί να πιστεύει στον εαυτό του ως «μεγάλο διαπραγματευτή» και δεν δείχνει να τα παρατάει. Ο ειδικός απεσταλμένος του, Στιβ Γουίτκοφ, επέστρεψε στη Μόσχα αυτήν την εβδομάδα για νέες συνομιλίες με τον Πούτιν.

Τη Δευτέρα, ο καθηγητής πολιτικής θεωρίας Ιβάν Λοσκάρεφ του πανεπιστημίου MGIMO δήλωσε στην Ιζβέστια ότι πιθανόν ο Γουίτκοφ να προσφέρει «ελκυστικές προτάσεις συνεργασίας στη Ρωσία, εφόσον υπάρξει συμφωνία για την Ουκρανία». Μπορεί αυτό να αρκεί για να πείσει το Κρεμλίνο να σταματήσει τον πόλεμο, μετά από 3,5 χρόνια αιματοχυσίας; Δεν υπάρχει καμία εγγύηση για αυτό. Μέχρι στιγμής, ο Πούτιν δεν έχει παραιτηθεί από τις μαξιμαλιστικές απαιτήσεις του: εδαφικά κέρδη, ουδετερότητα της Ουκρανίας και περιορισμό του μεγέθους του ουκρανικού στρατού. Οι δύο αμαξοστοιχίες συνεχίζουν να κινούνται σε πορεία σύγκρουσης: Ο Τραμπ θέλει συμφωνία. Ο Πούτιν θέλει νίκη. 

Πηγή: Pagenews.gr