Ανατολική Μεσόγειος σε Σταυροδρόμι: Μητσοτάκης Ρούμπιο Συντονίζουν Στάση για Λιβύη και Ενεργειακή Σταθερότητα

Σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη συγκυρία για την Ανατολική Μεσόγειο, ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάρκο Ρούμπιο είχαν την Πέμπτη τηλεφωνική επικοινωνία που εστιάστηκε στη Λιβύη, την ενεργειακή ασφάλεια, και τον αυξανόμενο ρόλο της παράτυπης μετανάστευσης ως γεωπολιτικού εργαλείου.

Η συνάντηση, αν και πραγματοποιήθηκε από απόσταση, φέρει ξεκάθαρη βαρύτητα: έρχεται μετά την πρωτοβουλία της Ελλάδας να προσκαλέσει την κυβέρνηση της Τρίπολης σε διαπραγματεύσεις για την οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών — μια στρατηγική κίνηση με στόχο την εξουδετέρωση των επιπτώσεων της αμφιλεγόμενης τουρκο-λιβυκής συμφωνίας του 2019.

“Η πολιτική σταθεροποίηση της Λιβύης δεν είναι απλώς προτεραιότητα για την περιφερειακή ειρήνη – είναι απαραίτητη για τη διασφάλιση ενεργειακών διαδρόμων και τον περιορισμό της ρωσικής και τουρκικής επιρροής”, ανέφερε διπλωματική πηγή στην Αθήνα.

Μια Ανασυνταγμένη Προσέγγιση

Σύμφωνα με πηγές από το Μαξίμου, οι δύο άνδρες επιβεβαίωσαν την προσήλωση στον σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας (UNCLOS) και στην ανάγκη για δίκαιες εκλογές στη Λιβύη. Στο επίκεντρο βρέθηκε και η κοινή βούληση για επαναφορά της Λιβύης σε συνθήκες λειτουργικού κράτους, χωρίς ξένη στρατιωτική παρουσία.

Το ζήτημα των παράνομων μεταναστευτικών ροών από τις λιβυκές ακτές συζητήθηκε εκτενώς, με τον Μητσοτάκη να αναφέρει τις ενισχυμένες ναυτικές περιπολίες νότια της Κρήτης και τις επαφές με την Ε.Ε. για κοινή αποστολή επιστροφής μεταναστών. Από πλευράς Ρούμπιο, υπήρξε ενδιαφέρον για συνεργασία σε επίπεδο πληροφοριών και στήριξης των ευρωπαϊκών πρωτοβουλιών.

Σημάδια “3+1” Αναθέρμανσης

Η τηλεφωνική συνδιάλεξη εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο ενεργοποίησης του σχήματος 3+1 (Ελλάδα, Κύπρος, Ισραήλ, ΗΠΑ), που είχε παραμείνει υποτονικό για σχεδόν δύο χρόνια. Η νέα ηγεσία του State Department φαίνεται να αντιλαμβάνεται εκ νέου την ανάγκη εμπλοκής στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, υπό το βάρος της επιρροής Μόσχας και Άγκυρας στη Λιβύη, και των ευρύτερων ανακατατάξεων στη Μέση Ανατολή.

“Η Ανατολική Μεσόγειος δεν είναι απλώς ενεργειακός κόμβος. Είναι πεδίο σύγκρουσης μοντέλων διακυβέρνησης – φιλελεύθερου και αυταρχικού”, τόνισε Αμερικανός αξιωματούχος.

Στο Παρασκήνιο: Ενεργειακή Διπλωματία

Η Λιβύη, με ανεκμετάλλευτα κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου, βρίσκεται στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής στρατηγικής απεξάρτησης από το ρωσικό ενεργειακό αφήγημα. Η Αθήνα φλερτάρει με την ιδέα ενεργειακών συμπράξεων μέσω Κρήτης, ενώ η Ουάσινγκτον επανεξετάζει τη στήριξη αγωγών μικρότερης κλίμακας, που να εξυπηρετούν τις ανάγκες του ΝΑΤΟικού τόξου.

Λιβύη: Η “Σιωπηλή Καταιγίδα” της Μεσογείου

Ενώ η διεθνής προσοχή εστιάζεται στη Μαύρη Θάλασσα και στη Μέση Ανατολή, η Λιβύη μετατρέπεται σε σιωπηλή πυριτιδαποθήκη. Η παρουσία ρωσικών μισθοφορικών δυνάμεων, τουρκικών UAV, και η διχοτόμηση της χώρας μεταξύ Ανατολής και Δύσης προκαλούν ένα γεωπολιτικό τέλμα, που λειτουργεί ως θερμοκήπιο για εγκληματικά δίκτυα και διακινητές.

Η κοινή γραμμή Μητσοτάκη–Ρούμπιο, για πρώτη φορά μετά από καιρό, φαίνεται να σηματοδοτεί μια δυτική επανατοποθέτηση στο λιβυκό ζήτημα – όχι μόνο από ανθρωπιστική, αλλά από σκληρά ρεαλιστική γεωπολιτική σκοπιά.

Πηγή: pagenews.gr