Τεράστιες διαφορές στην προσιτότητα των φαρμάκων παγκοσμίως: Οι φτωχότεροι πληρώνουν πιο ακριβά

Οι διαφορές στην πραγματική τιμή των φαρμάκων, όταν αυτή προσαρμόζεται στο κόστος ζωής, είναι συχνά δυσανάλογες και εξόχως άδικες.

Απόκλιση ανάμεσα στην τιμή και την προσιτότητα

Η τιμή ενός φαρμάκου δεν λέει πάντα την αλήθεια. Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο JAMA Health Forum, τα 549 βασικά φάρμακα που αναλύθηκαν σε 72 χώρες παρουσιάζουν τεράστιες αποκλίσεις όχι μόνο στη λιανική τιμή τους, αλλά – κυρίως – στην πραγματική οικονομική τους προσιτότητα. Η μελέτη αξιολόγησε τη σχετική επιβάρυνση των πολιτών, λαμβάνοντας υπόψη την αγοραστική δύναμη κάθε χώρας και χρησιμοποίησε τη Γερμανία ως σημείο αναφοράς.

Οι πλούσιοι πληρώνουν περισσότερο αλλά επιβαρύνονται λιγότερο

Ενώ οι ευρωπαϊκές χώρες ξοδεύουν τα περισσότερα χρήματα για βασικά φάρμακα (167 ευρώ κατά κεφαλήν το 2022), η πραγματική επιβάρυνση είναι μικρή σε σχέση με χώρες όπως η Ινδία, το Πακιστάν ή η Νιγηρία. Σε πολλές περιπτώσεις, οι χαμηλόμισθοι πολίτες πρέπει να δουλέψουν μέρες ή και εβδομάδες για να καλύψουν μια μηνιαία θεραπεία. Για παράδειγμα, στην Ινδία χρειάζονται περίπου 10 ημέρες εργασίας με κατώτατο μισθό για να αγοραστεί το φάρμακο tenofovir disoproxil (για ηπατίτιδα B και HIV).

Ψυχικά και καρδιολογικά φάρμακα: Τα πιο ακριβά

Η μελέτη ανέδειξε πως τα φάρμακα που προορίζονται για την ψυχική υγεία και τις καρδιοαγγειακές παθήσεις είναι από τα πιο ακριβά διεθνώς. Αντίθετα, θεραπείες για την ηπατίτιδα Β και C καταγράφουν τις χαμηλότερες τιμές, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι πάντα προσιτές για τους πληθυσμούς που τις χρειάζονται.

Ανισότητες που σκοτώνουν: Όχι όλα τα φάρμακα παντού

Καμία χώρα δεν διαθέτει και τα 549 φάρμακα του καταλόγου του ΠΟΥ. Η διαθεσιμότητα κυμαίνεται από 438 φάρμακα στη Γερμανία, έως 225 στο Κουβέιτ. Ο μέσος όρος στις ευρωπαϊκές χώρες ανέρχεται σε 367 φάρμακα – αριθμός σημαντικά υψηλότερος από πολλές αναπτυσσόμενες περιοχές.

Όταν το «φτηνό» είναι τελικά πανάκριβο

Οι ερευνητές τονίζουν: σε χώρες όπως το Πακιστάν, οι τιμές φαρμάκων είναι χαμηλές μόνο στα χαρτιά. Μετά την προσαρμογή στην αγοραστική δύναμη, προκύπτει πως η οικονομική επιβάρυνση είναι συγκρίσιμη – ή και μεγαλύτερη – από αυτήν της Γερμανίας. Παρόμοια εικόνα παρουσιάζουν χώρες της Αφρικής και της Ασίας, όπου η χημειοθεραπεία μπορεί να κοστίσει μέχρι και έξι εβδομάδες εργασίας με τον κατώτατο μισθό.

Η τιμή ενός φαρμάκου δεν είναι ποτέ απλά αριθμοί. Είναι ζήτημα δικαιοσύνης, προσβασιμότητας και ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Οι ανισότητες στην προσιτότητα της φαρμακευτικής περίθαλψης απαιτούν επείγουσα πολιτική δράση, καθώς οι φτωχότερες χώρες συνεχίζουν να πληρώνουν το πιο βαρύ τίμημα για την υγεία των πολιτών τους.

Πηγή: pagenews.gr