Η Στρατηγική της Ευρωπαϊκής Κολακείας: Ένας Ελιγμός Ανάγκης ή Μακροπρόθεσμη Διπλωματία;

Σε μια σπάνια επίδειξη ενότητας, επτά κορυφαίοι Ευρωπαίοι ηγέτες βρέθηκαν προσκεκλημένοι στον Λευκό Οίκο, σε μια άτυπη «επίθεση γοητείας» προς τον Ντόναλντ Τραμπ, ενόψει των επικείμενων προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ και εν μέσω αυξανόμενων ανησυχιών για την πορεία της διατλαντικής σχέσης.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, αντιλαμβανόμενη την πιθανότητα επιστροφής του Τραμπ στον Λευκό Οίκο, φαίνεται να αλλάζει ριζικά την προσέγγισή της: από την ανοιχτή αντιπαράθεση και τις προειδοποιήσεις των προηγούμενων ετών, σε μια πολιτική κατευνασμού, προσωπικής προσέγγισης και διπλωματικής κολακείας.

leukos oikos

Τι επιδίωκε η Ευρώπη με αυτή την κίνηση;

Η συνάντηση είχε σαφές στρατηγικό βάθος:

• Να επαναπροσδιορίσει την εικόνα της Ε.Ε. στα μάτια του Τραμπ, ο οποίος την έχει χαρακτηρίσει στο παρελθόν ως «οικονομικό αντίπαλο» των ΗΠΑ.
• Να προλάβει ρήξεις στο ΝΑΤΟ, ιδίως μετά τις δηλώσεις του Τραμπ περί μη υποστήριξης κρατών που δεν τηρούν τις αμυντικές τους δαπάνες.
• Να εξασφαλίσει έναν δίαυλο επικοινωνίας, ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσματος, αποφεύγοντας τα λάθη της περιόδου 2016–2020.

«Δεν μπορούμε πλέον να βασιζόμαστε μόνο σε θεσμικές σχέσεις· χρειάζεται προσωπική επαφή, ιδιαίτερα με έναν ηγέτη σαν τον Τραμπ», ανέφερε Ευρωπαίος διπλωμάτης, υπό καθεστώς ανωνυμίας.

Ανταπόκριση ή αυταπάτη;

Παρότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες φάνηκαν να κερδίζουν την προσοχή –αν όχι τη συμπάθεια– του Τραμπ, τα αποτελέσματα της συνάντησης είναι διφορούμενα.

Ο Τραμπ δεν δεσμεύτηκε σε καμία από τις ευρωπαϊκές προτάσεις, ούτε αναθεώρησε τη γνωστή του στάση για το εμπόριο ή την άμυνα. Αντιθέτως, χρησιμοποίησε τη συνάντηση ως πλατφόρμα προβολής της υποψηφιότητάς του, αποφεύγοντας κάθε συγκεκριμένη υπόσχεση.

Η Ε.Ε., ωστόσο, φαίνεται να πέτυχε έναν βραχυπρόθεσμο στόχο: την αποφυγή μιας νέας φάσης έντασης – τουλάχιστον πριν τις εκλογές.

Μια Ευρώπη σε μετάβαση

Το επεισόδιο αυτό αναδεικνύει κάτι βαθύτερο: την ανασφάλεια της Ευρώπης μέσα σε έναν παγκόσμιο ανταγωνισμό μεγάλων δυνάμεων. Με τις ΗΠΑ να στρέφουν το ενδιαφέρον τους προς την Ασία και την Κίνα, η Ε.Ε. βρίσκεται μπροστά σε μια ιστορική πρόκληση:

Πώς να προστατεύσει τα συμφέροντά της χωρίς να εξαρτάται πλήρως από έναν απρόβλεπτο σύμμαχο.

Η στρατηγική της κολακείας είναι ίσως αναγκαία, αλλά δεν μπορεί να υποκαταστήσει μια αυτόνομη εξωτερική πολιτική. Όσο η Ευρώπη δεν αναλαμβάνει πλήρως τον γεωπολιτικό της ρόλο, θα παραμένει ευάλωτη στις διαθέσεις των ισχυρών – είτε ονομάζονται Τραμπ είτε όχι.

Πηγή: pagenews.gr