Πρόβλημα με το νερό και στην Πάτμο
Παράλληλα, πρόβλημα με το χρώμα και την γεύση του πόσιμου νερού παρουσιάστηκε και στην Πάτμο, με κλιμάκιο της ΕΥΔΑΠ να μεταβαίνει άμεσα στο κυκλαδίτικο νησί, για ελέγχους καθώς το νερό έχει κιτρινωπό-καφετί χρώμα και παρουσιάζει έντονη δυσοσμία. Οι έλεγχοι θα γίνουν σε όλα τα σπίτια όπου εντοπίζεται το πρόβλημα και θα διερευνηθούν διεξοδικά οι σωληνώσεις, ο βιολογικός καθαρισμός, ο υποθαλάσσιος αγωγός και οι δεξαμενές συγκέντρωσης νερού.
Ο αυξημένος όγκος τουριστών στα νησιά μεγαλώνει την κατανάλωση ύδατος
Η ιογενής γαστρεντερίτιδα μπορεί να μεταδοθεί μέσω τροφίμων, νερού και από άνθρωπο σε άνθρωπο αλλά στην προκειμένη περίπτωση δεν φαίνεται να υπάρχει επιδημιολογική συσχέτιση μεταξύ των καταγεγραμμένων κρουσμάτων. Δεν είναι η πρώτη φορά που καταγράφεται «κύμα γαστρεντερίτιδας» στο γραφικό νησί της Κέας (Τζιας), το οποίο τα τελευταία χρόνια δέχεται πολύ μεγάλο όγκο τουριστών.
Και πέρσι καταγράφηκαν σποραδικά περιστατικά, ενώ στο πρόσφατο παρελθόν υπήρξε εκδήλωση γαστρεντερίτιδας μετά από γαμήλιο γλέντι. Σημειώνεται ότι λόγω της εγγύτητας της στην Αττική, η Τζια αποτελεί ιδιαίτερα δημοφιλή προορισμό για γάμους και βαφτίσεις. Τα δρομολόγια εκτελούνται από το Λαύριο, έχουν διάρκεια από 40-65 λεπτά και το κόστος των ναύλων είναι πιο προσιτό σε σχέση με πιο μακρινά ταξίδια. Επίσης το νησί είναι πόλος έλξης πολλών «σκαφάτων» και τον Αύγουστο γίνεται το αδιαχώρητο στο Βουρκάρι (το σκαφολίμανο της Τζιας) και στην Κορησσία.
Τα περιστατικά γαστρεντερίτιδας, συνήθως καταγράφονται στην κορύφωση της τουριστικής περιόδου και κυρίως από τα μέσα Ιουλίου μέχρι και το πρώτο 20ημερο του Αυγούστου, που τα νησιά δέχονται αυξημένο αριθμό τουριστών και γίνεται το αδιαχώρητο σε παραλίες, εστιατόρια, κέντρα διασκέδασης, ενώ αυξάνεται πολύ η κατανάλωση νερού.
Ανάγκη απολύμανσης του πόσιμου ύδατος
Τέτοιου είδους εξάρσεις ιογενούς γαστρεντερίτιδας αναδεικνύουν, κατά τους ειδικούς, την ανάγκη απολύμανσης του πόσιμου νερού (με διάφορες μεθόδους όπως με χλωρίωση ή χρήση όζοντος) που λαμβάνεται από γεωτρήσεις, ώστε να διασφαλίζεται η ποιότητα του ύδατος που συγκεντρώνεται στις δεξαμενές και η υγεία των ντόπιων κατοίκων και των επισκεπτών.
