Με μια ανάρτηση στα κοινωνικά δίκτυα, ο Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε ότι «απολύει» την Ομοσπονδιακή Τραπεζίτη Λίζα Κουκ, κατηγορώντας την για «παραπλανητικές δηλώσεις» σε στεγαστικά δάνεια. Η είδηση δεν είναι μόνο θεσμική· είναι πρωτίστως πολιτικο-επικοινωνιακή.
Το μήνυμα Τραμπ: “Δεν διστάζω να τα βάλω με τους ισχυρούς”
Ο Τραμπ γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν έχει την απόλυτη εξουσία να απομακρύνει μέλος του ΔΣ της Fed. Όμως, σε όρους επικοινωνίας, δεν τον ενδιαφέρει. Το μήνυμα προς το κοινό του είναι ξεκάθαρο:
- Είμαι αυτός που πολεμάει το “σύστημα”
- Δεν αφήνω κανέναν “τεχνοκράτη” να παίζει με το πορτοφόλι του απλού Αμερικανού
- Η Fed, τα ΜΜΕ, οι Δημοκρατικοί – όλοι είναι κομμάτι του ίδιου διεφθαρμένου κατεστημένου
Η Λίζα Κουκ ως «ιδανικός αντίπαλος»
Η Κουκ δεν είναι απλώς μια τεχνοκράτης. Είναι:
- Γυναίκα, Αφροαμερικανή, πανεπιστημιακή καθηγήτρια.
- Διορισμένη από τον Τζο Μπάιντεν.
Για τον Τραμπ, όλα αυτά την καθιστούν σύμβολο αυτού που θέλει να αποδομήσει: το «φιλελεύθερο, ελίτ» κατεστημένο. Επικοινωνιακά, είναι ο ιδανικός αντίπαλος για να δείξει στο κοινό του ότι “χτυπάει την καρδιά της Ουάσινγκτον”.
Το αφήγημα: Απόλυση μέσω Twitter
Η κίνηση έχει και συμβολική διάσταση. Ο Τραμπ παρουσιάζει τον εαυτό του ως τον CEO της Αμερικής, που απολύει «όποιον δεν αποδίδει» — όπως ακριβώς έκανε στο τηλεοπτικό του ριάλιτι The Apprentice.
Το μήνυμα είναι καθαρό: “Δεν παίζω με θεσμικές λεπτομέρειες. Παίρνω αποφάσεις. Δράση τώρα.”
Η διπλή στόχευση
- Εσωτερικό ακροατήριο: Να δείξει αποφασιστικότητα, λαϊκότητα, ότι «καθαρίζει τη βρωμιά» στο οικονομικό κατεστημένο.
- Διεθνές ακροατήριο: Να στείλει προειδοποίηση ότι η Fed —παραδοσιακά ανεξάρτητη— δεν είναι άβατο και ότι ο ίδιος έχει τον τελικό λόγο στην οικονομία.
Ο κίνδυνος του Τραμπισμού στην οικονομία
Η κίνηση προκαλεί ανησυχία στις αγορές και στους θεσμούς, γιατί μεταφράζεται σε κάτι βαθύτερο:
- Αποδυναμώνει την εμπιστοσύνη στην ανεξαρτησία της Fed.
- Ενισχύει την εικόνα ότι η οικονομία μπορεί να γίνει όμηρος πολιτικών παιχνιδιών.
- Δείχνει πώς ο Τραμπ χρησιμοποιεί την πολιτική επικοινωνία ως όπλο ακόμα και σε ζητήματα με τεράστιο διεθνές αποτύπωμα.
Επικοινωνία vs. Θεσμοί
Η «απόλυση» της Λίζα Κουκ δεν είναι μια πραγματική διοικητική πράξη. Είναι μια επικοινωνιακή επίθεση με στόχο να δείξει ότι ο Τραμπ παραμένει ο απόλυτος “disruptor”.
Η ουσία δεν είναι αν η Κουκ θα μείνει ή θα φύγει. Η ουσία είναι ότι ο Τραμπ πέτυχε:
- Να κυριαρχήσει στην ατζέντα.
- Να φέρει ξανά τη Fed στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης.
- Να στείλει μήνυμα ότι, αν εκλεγεί, κανένας θεσμός δεν είναι υπεράνω του Προέδρου.
Η κίνηση Τραμπ είναι ένα ακόμη επεισόδιο στο σίριαλ της πολιτικής επικοινωνίας που χτίζει εδώ και χρόνια. Η μάχη με τη Fed δεν είναι για τα επιτόκια. Είναι για το ποιος γράφει το αφήγημα της εξουσίας στην Αμερική.
Πηγή: pagenews.gr